Η ιστορία των Παθών της Μικρής Μαντίνειας ξεκίνησε τη δεκαετία του ‘90 όταν αποφασίστηκε η επέκταση του οικισμού που μετατράπηκε σε σχέδιο πόλης. Επί 25 χρόνια και πλέον είμαστε θεατές στο ίδιο έργο. Έγιναν δυο αναρτήσεις της πολεοδομικής μελέτης, οι οποίες μετέτρεπαν τον οικισμό σε πόλη. Τεράστιοι δρόμοι, πολλοί κοινόχρηστοι χώροι για πράσινο, ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι όλος ο οικισμός είναι καταπράσινος.
Κατά των προηγούμενων αναρτήσεων, είχαν υποβληθεί εκατοντάδες ενστάσεις, των οποίων η τύχη αγνοείται. Όσο και να έψαξαν οι ιδιοκτήτες δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν καμμιά ουσιαστική αλλαγή σε αυτή την ανάρτηση. Με εξαίρεση περιοχές κυρίως της παραλιακής ζώνης που τις καθιστά ακατάλληλες για δόμηση ή δόμηση υπό προϋποθέσεις.
Έχει συνταχθεί Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων [ΣΜΠΕ] και τι προβλέπει;
Η Εισηγητική Τεχνική Έκθεση της υπό ανάρτησης πολεοδομικής μελέτης τί προβλέπει για το οικιστικό περιβάλλον της περιοχής;
Ποιοι είναι οι προβλεπόμενοι όροι δόμησης; Είναι οι ίδιοι για τον τομέα Ι & τον τομέα ΙΙ; Ποια είναι η κατά παρέκκλιση αρτιότητα;
Γιατί δεν υπάρχει διαβάθμιση στα πλάτη των δρόμων; Ξεκινούν δρόμοι με πλάτος 10μ., συνεχίζουν με πλάτος 12μ. γίνονται πεζόδρομοι πλάτους 4μ. και ξαναγίνονται 10μετροι. Τρανταχτό παράδειγμα η οδική σύνδεση της Μικρής Μαντίνειας με την Παλιόχωρα, πλάτους 12μ., όπου διασχίζει τμήμα του πολεοδομικού ιστού και είναι ανέφικτο να υλοποιηθεί λόγω του ανάγλυφου του εδάφους και για την οποία δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός και τεχνική μελέτη.
Όλο το σχέδιο διακατέχεται από ανισοκατανομή εισφοράς γης για τη δημιουργία δρόμων και κοινόχρηστων χώρων.
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει γιατί σε έναν οικισμό που με βάση τις τελευταίες απογραφές ο μόνιμος πληθυσμός του μετά βίας ξεπερνάει τους 700 κατοίκους, χρειάζονται τεράστιοι χώροι για σχολικές εγκαταστάσεις και αθλοπαιδιές;
Γιατί αγνοήθηκε η πανευρωπαϊκή τάση για δημιουργία δρόμων ήπιας κυκλοφορίας - πεζοδρόμων και επιμένουν σε μεγάλα πλάτη οδών;
Το πλέον παράδοξο όλων είναι ότι στην υπό ανάρτηση μελέτη, ο παραλιακός δρόμος πεζοδρομείται, ενώ την τρέχουσα χρονική στιγμή δημοπρατείται από την Περιφέρεια Πελοποννήσου η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου, που προβλέπει την ασφαλτόστρωση της οδού κυκλοφορίας και την κατασκευή πεζοδρομίων εκατέρωθεν.
Τί γίνεται με την Τράπεζα γης; Έχουμε έλλειμμα ή πλεόνασμα; Πόσο είναι το περιβαλλοντικό ισοζύγιο; Οι θιγόμενοι έχουν να λαμβάνουν γη; Ή θα αποζημιωθούν κάπου, κάποτε ή και ποτέ;
Άλλη μια σημαντική παράλειψη της υπό ανάρτηση μελέτης είναι η έλλειψη καθορισμού γραμμής παραλίας σε τμήματα του οικισμού, πράγμα που καθιστά ανέφικτη την ολοκλήρωσή της.
Δεν είμαστε εναντίον της πολεοδόμησης της περιοχής.
Λέμε ΝΑΙ στην πολεοδόμηση, αλλά ΝΑΙ στη σωστή πολεοδόμηση.
Στην πολεοδόμηση που αρμόζει και αξίζει στο πιο όμορφο παραθεριστικό κομμάτι του Μεσσηνιακού Κόλπου.
Λέμε ΝΑΙ στο να μην αλλοιωθεί η φυσιογνωμία και το φυσικό κάλλος της Μικρής Μαντίνειας!
