Κυριακή, 06 Νοεμβρίου 2022 18:36

Ο Σεβασμός προς την Πατρίδα

Γράφτηκε από τον
Ο Σεβασμός προς την Πατρίδα

Του Γιάννη Α. Μπίρη

Στο πλαίσιο μιας εξονυχιστικής ανίχνευσης για την καταγραφή της Ιστορίας της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από τις πηγές της, με αφορμή τη συμπλήρωση των διακοσίων ετών από την έναρξή της, βρήκα τις Ιστορικές Αλήθειες, ένα αντίτυπο από το χειρόγραφο του Αθανάσιου Γρηγοριάδη που είναι κατατεθειμένο στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Εκεί με ιδιαίτερη έκπληξη αρχικά και συγκίνηση στη συνέχεια, ξεπετάχτηκε μπροστά μου η πρώτη μάχη του Αγώνα. Ο Αθανάσιος Γρηγοριάδης, ο Γιαννάκης Μέλιος και άλλοι Ντρέδες καπετάνιοι ακολουθώντας την πορεία των Τούρκων για το Νιόκαστρο, έφυγαν από την Αρκαδιά (Κυπαρισσία) και το απόγευμα της 27ης Μαρτίου φτάνοντας στη Λιγούδιστα (τη σημερινή Χώρα), συναντήθηκαν με ένα σώμα εξακοσίων ενόπλων Τούρκων και Αλβανών που επέστρεφε από το Νιόκαστρο στην Αρκαδιά με σκοπό να ξαναπάρει την εξουσία στην πόλη από τους ραγιάδες.

Με απλά λόγια ο επικεφαλής των Ελλήνων Αθανάσιος Γρηγοριάδης περιγράφει τη Μάχη αναφέροντας σαφώςτην ώρα της διεξαγωγής και τη διάρκειά της. Η σύγκρουση έγινε στο στενό πέρασμα ανάμεσα στην Αγορέλιτσα και τη Λιγούδιστα, στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Μαυρόπετρας, πάνω από τον Σελά, λίγο βορειότερα από το κατοπινό γεφύρι του Μανούσου. Η μάχη ήταν σφοδρή και κράτησε περισσότερο από τρεις ώρες. Οι Έλληνες κατάφεραν να αποκρούσουν τους Τούρκους και να τους καταδιώξουν ξιφήρεις μέχρι το Νιόκαστρο.Ουσιαστικά αυτή ήταν η πρώτη ένοπλη σύγκρουση των Ελλήνων με τους Τούρκους και ήταν νικηφόρα.

Αυτό το σημαντικό τεκμήριο, αφού το παρουσίασα στον καθηγητή της Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κύριο Αθανάσιο Χρήστου και ενημέρωσα και τους τοπικούς άρχοντες, με άρθρα μου το δημοσιοποίησα στον τύπο και σε άλλες περιοδικές εκδόσεις.

Ακολούθησαν παρουσιάσεις στην Χώρα που τις συνόδευσαν «επίσημες» δεσμεύσεις για την αξιοποίηση και την ανάδειξη του σημείου της Μάχης, την έναρξη της διαδικασίας για την ανακήρυξη της 27ης Μαρτίου ως τοπικής Εθνικής εορτής αλλά και τη διαμόρφωση του χώρου της Μάχης σε πάρκο Ιστορικής Μνήμης.

Ένας τόπος που στο πέρασμα των χρόνων και λόγω της άγνοιας και της λήθης είχε μετατραπεί σε παράνομη και ανεξέλεγκτη χωματερή, εύρισκε ξανά την τιμή και το κλέος που του αρμόζει.

Μετά την παρουσίαση στη Χώρα στις 26 Μαρτίου 2022, την επόμενη ημέρα, ανήμερα της Μάχης, έγινε στο πρόχειρα αποκαταστημένο ιστορικό σημείο της Μάχης, Δοξολογία και εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας. Λαμπρά!

Τα πράγματα έμειναν όμως εκεί. Οι διαδικασίες άρχισαν (;) να κινούνται αργά, τόσο αργά που τίποτα δεν φαίνεται να κινείται. Φαίνεται ότι λείπει η βούληση. Και όχι μόνον. Περιμένοντας υπομονετικά την αποκατάσταση και την ανάδειξη του σημείου της Μάχης και του μικρού γεφυριού που ταυτίστηκε εμβληματικά με αυτήν, μόλις επτά μήνες μετά τις δεσμεύσεις, ο εφιάλτης ξαναχτύπησε. Δίπλα στην προχειροφτιαγμένη πλάκα που σηματοδοτεί το σημείο της πρώτης Μάχης του Αγώνα ξανάρχισε ανεμπόδιστη η απόρριψη σκουπιδιών!

Ο σεβασμός είναι το θετικό συναίσθημα που εκδηλώνεται από όλους προς κάτι σημαντικό, εν προκειμένω για τον τόπο. Στην περίπτωση αυτή, της πρώτης Μάχης του Αγώνα είναι όμως πολυπαραγοντική η έλλειψή του.


NEWSLETTER