Για την ακρίβεια, όταν αυτεπάγγελτα βρέθηκε στο "σκαμνί" ο σημερινός πολιτικός αρχηγός -τότε δημοσιογράφος και… εστιάτορας- Σταύρος Θεοδωράκης, επειδή -σε εξώφυλλο περιοδικού- δήλωνε με χαμόγελο ο μπαγάσας «Σερβίρω και γαμοπίλαφο», οι δημογέροντες του ΠΠΣ (του λόγου μου ήμουν αναπληρωματικό μέλος και δεν είχα δικαίωμα ψήφου) έκριναν ότι δεν συνέτρεχε λόγος και τον απάλλαξαν. Μάλιστα ο τότε διευθυντής του στα "ΝΕΑ" Παντελής Καψής, ως υπεράσπιση είχε καταθέσει: «Θα με ενοχλούσε αν είχε ανοίξει σουβλατζίδικο. Με το "Αλάτσι" και τις κρητικές γεύσεις, ο Σταύρος υπηρετεί τον πολιτισμό!!!».
Κι όμως, ήταν καραμπινάτη παράβαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, και τα περί πολιτισμού του Παντελή ήταν κολοκύθια τούμπανα. Αντίθετα, όταν κάποιος πιτσιρικάς αθλητικού ραδιοφώνου έριχνε στην περιγραφή του αγώνα την δυναμική των προϊόντων του χορηγού της εκπομπής, νάτη η ποινή με συνοπτικές διαδικασίες. Σε ποιον; Σε κάποιον ο οποίος αν δεν το έκανε, δεν θα πληρωνόταν τα "φραγκοδίφραγκα" που του είχαν τάξει.
Κάποια στιγμή, αυτεπάγγελτα, κλήθηκε στο "πραιτόριο" ο μέγας και τρανός Σταύρος Ψυχάρης για μια "αλητεία" που είχε γίνει στο "Βήμα της Κυριακής". Στην πρώτη σελίδα είχε δημοσιευτεί ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ με λεπτομέρειες και παρασκήνιο από την συνάντηση του Ερντογάν με τον Καραμανλή στην Αθήνα, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Τούρκου σουλτάνου για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης. Υπουργός Πολιτισμού ήταν ο δικός μας Αντωνάκης Σαμαράς (πριν μπλέξει με Παπασταύρου;). Επρόκειτο για ένα πλήρες ρεπορτάζ, μόνο που ήταν από την πρώτη ως την τελευταία γραμμή παραμύθι της Χαλιμάς. Διότι -διάβολε- ο Ερντογάν είχε μείνει στην Αγκυρα!
Ο Ψυχάρης, κάθισε ενώπιον των μελών του ΠΠΣ, με καλή διάθεση και δικαιολογήθηκε λέγοντας «αυτά συμβαίνουν», διότι τα κυριακάτικα φύλλα κλείνουν νωρίς... Και ότι "ζήτησε συγγνώμη από τους αναγνώστες" κλπ. Δεν έπεισε. Ομως, όταν ο πονηρός Μεσσήνιος κατάλαβε ότι "είχε μπλέξει", έφυγε και προτίμησε να στείλει μέσω δικηγόρου επιστολή σχεδόν απειλητική και λίαν τσαμπουκαλεμένη. Αυτό ήταν. Τα μέλη του ΠΠΣ δείλιασαν, απάλλαξαν (με ψήφους 4-1) την καραμπινάτη παράβαση και το θέμα πέρασε ντούκου. Δυστυχώς.
Αυτές τις μέρες, σηκώθηκε πολύς θόρυβος για τις προσωρινές διαγραφές κάποιων μελών της ΕΣΗΕΑ, για την θέση που κράτησαν στην υπόθεση του περυσινού δημοψηφίσματος. Τιμωρήθηκε ο Μαλέλης, τιμωρήθηκε ο Πορτοσάλτε (σίγουρα ο λιγότερο αντικειμενικός όλων στον Σκάι στις κρίσεις του μόνιμα) και κάποιοι ακόμη, αλλά όχι ο Πρετεντέρης, ενώ η κυρία Τρέμη πρόλαβε και παραιτήθηκε από μέλος, την ώρα που ο Μπογδάνος (ένα παιδί που ήρθε με πολλή φόρα από το πουθενά για να γίνει τιμητής των πάντων) γλίτωσε μια και δεν είναι μέλος. Και τότε ξέσπασε ο θόρυβος, το κλάμα και η οργή για τις αποφάσεις του Πειθαρχικού. Μεταξύ μας: γιατί τόση φασαρία, κυρίως στα ηλεκτρονικά μέσα; Οταν κατά καιρούς φτάνουν στην ΕΣΗΕΑ λίστες με ονόματα (συνήθως βαρβάτα) που τα κονομάνε από κρυφά (και μαύρα) πέι ρολ, και η Ενωση προτιμά να κάνει γαργάρα αντί να προχωρήσει σε διαγραφές μέσω του ΠΠΣ) ουδείς από τους σημερινούς συνηγόρους των διαγραφέντων δεν ζήτησε έλεγχο και τιμωρίες εν ονόματι της διαφάνειας. Αν είχε προκύψει αυτό εγκαίρως, το πράγμα θα είχε κάπως ξεκαθαρίσει και δεν θα θεωρούνταν -συλλήβδην- όλος ο δημοσιογραφικός κόσμος ‘αλήτες-ρουφιάνοι- δημοσιογράφοι’.
