Τετάρτη, 27 Απριλίου 2016 10:09

Ανοικτή επιστολή προς εργατοπατέρες (2) Ι Γ. Μασσαβέτας

Γράφτηκε από τον
Ανοικτή επιστολή προς εργατοπατέρες (2) Ι Γ. Μασσαβέτας

Ξεκινώ σήμερα με την τελευταία παράγραφο του κειμένου που αναδημοσίευσα στο χθεσινό φύλλο:

«Αλλά όλοι αυτοί που μας οδήγησαν εδώ, δεν αλλάζουν μυαλά. Διάβασα την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ ΜΜΕ. Στον κόσμο τους. Για να μην πληρώνει ο "Ριζοσπάστης" όση εργοδοτική εισφορά πληρώνει κάθε βιοτέχνης, κάθε καταστηματάρχης, ζητούν επέκταση του αγγελιοσήμου και στις ιστοσελίδες. Ο λαϊκισμός είναι φαυλότητα την οποία πληρώνουμε ακριβά». 

Ευτυχώς, τώρα, κάποιοι εργοδότες ομολογούν την αλήθεια. Αλλά ούτε αυτό αξιοποιείτε εσείς που, τύχη κακή, διοικείτε τον κλάδο. Ετσι πέρασε απαρατήρητη η ομολογία της επιχείρησης που εκδίδει το «Πρώτο Θέμα», στο σχολιασμό της για την κυβερνητική απόφαση:

«Κόβει πέραν των γενικών περικοπών που ισχύουν για όλους τους πολίτες και τον κοινωνικό πόρο των ταμείων σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το γνωστό αγγελιόσημο που εδώ και δεκαετίες είχε επιβληθεί ως αντικατάσταση του παλιού Λαχείου Συντακτών και στην ουσία κάλυπτε τις εργοδοτικές εισφορές, προκειμένου να βοηθηθούν οι επιχειρήσεις Τύπου και να ενισχυθεί η ελευθεροτυπία. (…) Οι εργαζόμενοι, πλήρωναν για δεκαετίες τις εισφορές που τους αναλογούσαν όπως και όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι σε όλους τους κλάδους».

Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα. Και η μόνη λογική αγωνιστική διεκδίκηση δεν είναι να ζητάμε να συνεχίσει ένα καθεστώς που γνωρίζαμε από την ημέρα που μπήκαμε στην τότε ΕΟΚ ότι θα καταργηθεί, διότι αντίκειται στο βασικό νομοθετικό πλαίσιο της κοινότητας, το οποίο απαγορεύει τις εισφορές υπέρ τρίτων. Αλλά να διεκδικούμε το αυτονόητο: Να υποχρεωθούν δηλαδή οι εργοδότες μας να πληρώνουν κανονικά την δική τους εισφορά. Οπως την πληρώνει κάθε άλλος επιχειρηματίας, μικρός ή μεγάλος. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. 

Ναι το αγγελιόσημο ήταν προνόμιο. Αλλά όχι των δημοσιογράφων. Ηταν προνόμιο των τότε φιλικών προς το δικτατορικό καθεστώς ιδιοκτητών εφημερίδων. (Οι αντιτιθέμενοι, είχαν βάλει λουκέτο). Ενα προνόμιο που συνεχίσθηκε και κατά τη Μεταπολίτευση, ακριβώς ως παροχή της εξουσίας στους «βαρόνους» και τους «νταβατζήδες». Ως η σαφέστερη παροχή στα πλαίσια της κατά τα άλλα καταγγελλόμενης, γενικώς και αορίστως, διαπλοκής πολιτικών και εκδοτικών συμφερόντων. 

Η δημοσιογραφία και οι δημοσιογράφοι πρέπει να απαλλαγούν, να αποκαθαρθούν από αυτό το άγος. Η απεργία είναι ένα ισχυρό όπλο. Και με τα όπλα δεν πρέπει να παίζουμε. Ιδίως δε, να μην τα στρέφουμε εναντίον μας. 

 

Γ.Π. Μασσαβέτας

 

giorgis@massavetas.gr


NEWSLETTER