Τύχη κακιά το έφερε η διαβούλευση να γίνεται εν μέσω πανδημίας του κορονοϊού. Και εν μέσω της καραντίνας κι όλων των απαγορεύσεων, να πρέπει να συνεδριάσουν τα Δημοτικά Συμβούλια Καλαμάτας και Μεσσήνης, καθώς και το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, που είναι το αρμόδιο και το μοναδικό όργανο για να γνωμοδοτήσει επί της μελέτης.
Μιλάμε για τη μελέτη αναβάθμισης του υφιστάμενου δρόμου, που περιμέναμε από το 2018 και τις αρχές του 2019, και κατηγορούσαμε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που την καθυστερούσε. Και όσο καθυστερούσε, φούντωναν οι φωνές πως δεν υπάρχει μελέτη, ότι κοροϊδεύει η κυβέρνηση και δημοπρατεί ή κάνει μια διαδικασία που δεν είναι καν δημοπρασία, ενώ έχει μόνο μια γραμμή στο χάρτη.
Παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές και ενώ οι 5 από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την υλοποίηση του έργου, η αμφισβήτηση και οι κατηγορίες συνεχίστηκαν.
Η νέα κυβέρνηση έπαιξε καινούργια μεγαλύτερη καθυστέρηση με το έργο και παρά τις υποσχέσεις του πρωθυπουργού και του αρμοδίου υπουργού δεν έχει ξεκαθαρίσει επίσημα τη θέση της. Και αυτό, όπως αποδείχθηκε, οφειλόταν στο διχασμό και στην σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ των τοπικών παραγόντων και στελεχών της Ν.Δ., βουλευτών και περιφερειάρχη. Τη βελτίωση - αναβάθμιση του υφιστάμενου δρόμου (του ΣΥΡΙΖΑ;) θέλουν ο Λαμπρόπουλος και ο Μαντάς, ενώ φανατικά υπέρ της παραλιακής χάραξης έχουν ταχθεί ο Χρυσομάλλης και ο Νίκας.
Για όλους αυτούς τους λόγους η ενημέρωση και η διαβούλευση για το Καλαμάτα - Ριζόμυλος πρέπει να γίνει όσο πιο ανοιχτά και πιο διάφανα γίνεται και σε όσο το δυνατόν… μεγαλύτερο γήπεδο.
Να “λογαριαστούμε” κανονικά και σκληρά, με καθαρές κουβέντες. Να τεθούν όλα τα ζητήματα επί τάπητος, να εκφραστούν όλες οι απόψεις, να δοθούν απαντήσεις, να μη μείνει τίποτα θολό και στη σκιά, δίχως το παραμικρό υπονοούμενο για συμφέροντα.
Μιλάμε για το πιο σημαντικό έργο, γι’ αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν όλα. Και όλοι μαζί στη συνέχεια, ενωμένοι, να δώσουμε τη μάχη για να υλοποιηθεί. Γιατί με την καταστροφή και τα νέα δεδομένα μετά τον κορονοϊό, η υλοποίηση και του έργου αυτού μπορεί να μην είναι δεδομένη.
