Κάποιος/α που οδηγεί ένα αυτοκίνητο στους στενούς δρόμους μιας κατοικημένης περιοχής με 60 ή 70 χλμ. είναι ένας εν δυνάμει δολοφόνος.
Σήμερα στις περισσότερες ευρωπαϊκές και αμερικάνικες πόλεις οι δημοτικές αρχές υιοθετούν τα 30 km/h σαν όριο ταχύτητας για το μεγαλύτερο μέρος των πόλεων, ιδίως σε περιοχές κατοικιών, σχολείων, πάρκων και όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση ανθρώπων. Στη Βρετανία το 1/4 των δήμων έχει επιβάλει αυτό το όριο ταχύτητας. Στις ΗΠΑ ο Δήμος Νέας Υόρκης εφαρμόζει από τις αρχές του 2014 ένα πρόγραμμα ανασχεδιασμού της κυκλοφορίας, το οποίο περιλαμβάνει τη μείωση της ταχύτητας μαζί με εκτεταμένες πεζοδρομήσεις, και μαζί μια σειρά άλλων μέτρων για την ασφαλέστερη μετακίνηση των ευάλωτων χρηστών (πεζοί, ποδηλάτες και οδηγοί δίκυκλων) του οδικού δικτύου.
Η ελάττωση των ορίων ταχύτητας στις κατοικημένες περιοχές, καθώς και η μετατροπή της εγκατάλειψης τραυματία στην άσφαλτο από πλημμέλημα σε κακούργημα, θα έπρεπε να μας απασχολεί έντονα ως κοινωνία. Το “Οραμα Μηδέν”, το οποίο στοχεύει στον εκμηδενισμό των τροχαίων συγκρούσεων και των θυμάτων τους, απαιτεί την οργανωμένη παρέμβαση και την κοινωνική πίεση προς τους φορείς της Πολιτείας.
Η βελτίωση της οδικής ασφάλειας και η μείωση των τροχαίων ατυχημάτων αποτελεί μονόδρομο, ενώ παράλληλα απαιτεί και την εντατικοποίηση των ελέγχων και πιο αποτελεσματική αστυνόμευση με τη βοήθεια και της σύγχρονης τεχνολογίας, ώστε η χώρα μας να μην κατέχει την πρώτη θέση σε αριθμό θυμάτων από τροχαίες συγκρούσεις στην Ευρώπη.
Η οδική ασφάλεια δεν απαιτεί απαραίτητα έναν ισχυρό προϋπολογισμό, αλλά δέσμευση από τους ασκούντες εξουσία σε πολιτικές όπως είναι το “Οραμα Μηδέν”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Σλοβενία, η οποία χωρίς να ξοδέψει πακτωλό χρημάτων υιοθέτησε πολιτικές που σέβονται τον άνθρωπο, τον πεζό, τον ποδηλάτη, το παιδί, τον ηλικιωμένο, τον ανάπηρο.
Γιατί η αντίδραση σε ένα τροχαίο δεν μπορεί να είναι ότι “συμβαίνουν αυτά”. Η Πολιτεία αλλά και όλοι μας, με τη συμπεριφορά μας ως χρήστες του οδικού δικτύου, οφείλουμε να περάσουμε τη νοοτροπία στα παιδιά και τις νεαρές ηλικίες πως τηρούμε το νόμο και τον ΚΟΚ για να σώσουμε τη ζωή μας, κι όχι για να μην μας γράψει ο τροχονόμος.
(Φωτογραφία αρχείου)
