“Μεσσηνία: Ελλείψεις προσωπικού καταγγέλλουν οι γιατροί”. “Σωματείο Γιατρών ΕΣΥ Μεσσηνίας: Σοβαρές καταγγελίες για τις ελλείψεις στο Νοσοκομείο Καλαμάτας”. Οι τίτλοι αυτοί είναι ενδεικτικοί και αφορούν στην υποστελέχωση του Νοσοκομείου Καλαμάτας.
Προσωπικά, έχοντας περάσει πρόσφατα μία περιπέτεια υγείας στο οικογενειακό μου περιβάλλον μπορώ να πω από προσωπική πλέον εμπειρία ότι οι Μεσσήνιοι φορολογούμενοι χρηματοδοτούν τη λειτουργία δύο νοσοκομείων και δεν έχουν περίθαλψη. Η ευθύνη δεν ανήκει σε πρόσωπα, αλλά όπως ανέδειξε και η στήλη “Πρόσωπα και Πράγματα” στην “Ε” της Δευτέρας “κοντεύουν 40 χρόνια από τότε που ο αείμνηστος Γιώργος Γεννηματάς έφτιαξε για πρώτη φορά τον καταστατικό χάρτη της Υγείας. Ακόμα και τέλειο να ήταν το τότε ΕΣΥ -που δεν ήταν- μέχρι σήμερα έχουν τα πάντα ξεπεραστεί”.
Η ανάγκη λοιπόν να αλλάξει εκ βάθρων το ΕΣΥ είναι παραπάνω από επιτακτική. Εχει να κάνει με ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που είναι, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, “η απόλαυση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου υγείας για κάθε άνθρωπο”. Στη Μεσσηνία κάτι τέτοιο δεν το έχουμε οι πολίτες, αντίθετα για μια παρακέντηση πλευριτικού υγρού μετατρέπουμε τα ιδιωτικά μας αυτοκίνητα σε ασθενοφόρα, νοικιάζουμε μια μπουκάλα οξυγόνου και μεταφέρουμε με δική μας ευθύνη τον άρρωστό μας στα Επείγοντα ενός νοσοκομείου της Πάτρας, όπου ακούμε τον διευθυντή της εκεί Πνευμονολογικής Κλινικής να μας επιπλήττει γιατί το περιστατικό δεν αντιμετωπίστηκε στην Καλαμάτα.
Εν τω μεταξύ ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προαναγγείλει τον επανασχεδιασμό του χάρτη της Υγείας λέγοντας χαρακτηριστικά πως “έχουμε υποχρέωση να μην κρύψουμε «κάτω από το χαλί» τις χρόνιες παθογένειες του ΕΣΥ”. Παθογένειες που αναδείχθηκαν από την υγειονομική διαχείριση του Covid-19 και σύμφωνα με τον πρωθυπουργό απαιτούν “να εξορθολογήσουμε επιτέλους τον νοσοκομειακό χάρτη της χώρας”. Και όπως τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης “είναι αδιανόητο να έχουμε δύο νοσοκομεία σε απόσταση 20, 30 χιλιομέτρων και να αποδεικνύεται τελικά ότι είναι προβληματικά”.
