Του Μητροπολίτη
Μεσσηνίας Χρυσόστομου

Η δήλωση του κ. Θ. Πάγκαλου στις ελβετικές εφημερίδες «Tribune de Geneve» και «24 Heures», σχετικά με την απαλλαγή από τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, εάν δεν αποτελεί έκφραση άγνοιας της πραγματικότητας, τότε σίγουρα θα είναι η προαναγγελία μίας σειράς νέων φοροεισπρακτικών μέτρων για την Εκκλησία, η οποία όμως και πάλι στηρίζεται σ’ ένα μύθο.  
Ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ίσως να μην έχει αντιληφθεί ακόμη, ότι: 
- Η Εκκλησία έχει ήδη προσφέρει στο ελληνικό Δημόσιο το 96% της ακίνητης περιουσίας της, ενώ ποτέ ο υδροκεφαλικός αυτός και κρατικοδίαιτος οργανισμός δεν έδωσε έστω και ενημερωτικό λογαριασμό, για το πώς έχει διαχειριστεί τόσα χρόνια αυτή την περιουσία.
- Το Δημόσιο, από το υπόλοιπο 4% της εκκλησιαστικής περιουσίας που έχει απομείνει στην Εκκλησία, σε ποσοστό 20% το έχει δεσμεύσει, ενώ με το υπόλοιπο η Εκκλησία καλείται, τόσο σε περιφερειακό, όσο και σε τοπικό επίπεδο, να πραγματοποιήσει το κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της, το οποίο σε πολλές τοπικές κοινωνίες αντικαθιστά/υποκαθιστά πλήρως την ανύπαρκτη κοινωνική μέριμνα και πρόνοια, για την οποία όλοι οι Ελληνες πολίτες πληρώνουν και τις σχετικές εισφορές τους, προς τους ασφαλιστικούς οργανισμούς τους.
- Η Εκκλησία (Ι. Μητροπόλεις, Ι. Ναοί, Ι. Μονές, Εκκλησιαστικά Ιδρύματα), συμμετέχει στις νομοθετημένες φορολογικές υποχρεώσεις με την καταβολή:
1. Φόρου επί των κατ’ έτος μισθωμάτων, που εισπράττονται από ακίνητα, με συντελεστή 20% επί της αξίας τους,
2. Συμπληρωματικού φόρου επί των εισοδημάτων τους από οικοδομές και εκμισθώσεις γαιών με συντελεστή 3%,
3. Προκαταβολής του φόρου (για το επόμενο έτος) με συντελεστή 55% επί της αξίας του παραπάνω συμπληρωματικού φόρου,
4. Φόρου επί της ακίνητης περιουσίας τους με συντελεστή 3‰ επί της αντικειμενικής αξίας τους, 
5. Φόρου επί των κληρονομιών και δωρεών με συντελεστή 0,5% επί της αξίας τους,
6. Τέλος χαρτοσήμου και δικαιωμάτων ΟΓΑ, συνολικού ποσοστού 2,40% επί κάθε χρηματικής παροχής πιστών προς τους ιερούς ναούς λόγω ιεροπραξιών.
- Η Εκκλησία επίσης, ως νομικό πρόσωπο, παρακρατεί και αποδίδει στις Δ.Ο.Υ.:
7. Φόρο μισθωτών υπηρεσιών για τους εκκλησιαστικούς υπαλλήλους και συνεργάτες τους, που αμείβονται από τον προϋπολογισμό τους,
8. Φ.Π.Α. με τους προβλεπόμενους συντελεστές για υπηρεσίες και αγαθά,
9. Φόρο εισοδήματος με συντελεστή 8% σε όλα τα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών,
10. Φόρο εισοδήματος με συντελεστή 4% σε όλα τα δελτία αποστολής αγαθών και με συντελεστή 1% για τα υγρά καύσιμα.
- Η Εκκλησία πληρώνει, όπως φυσιολογικά πληρώνουν όλοι οι άλλοι φορείς και ουδέποτε διεκδίκησε μια άνιση η ιδιαίτερη μεταχείριση ως προς τις φορολογικές της υποχρεώσεις. 
- Η Εκκλησία έχει εδραία την πεποίθηση ότι η κοινωνική και φιλανθρωπική της προσφορά είναι ουσιαστική και δεν αποτελεί μόνο απλές εξαγγελίες αλλά έμπρακτη προσφορά προς κάθε άνθρωπο.
- Η Εκκλησία δεν διεκδικεί καμμία «οικονομική αυτονομία», αντιθέτως διαθέτει τους δικούς της πόρους και μόνο. Ανταποκρίνεται προνοιακά και με κοινωνικές παροχές χωρίς εξαιρέσεις η διακρίσεις, παραταξιακές η ρατσιστικές, σε αντίθεση προς το κράτος, το οποίο δεν προσφέρει τίποτε χωρίς τη φορολογική συνεισφορά όλων των Ελλήνων πολιτών. 
- Εάν ο κ. αντιπρόεδρος θεωρεί ότι η Εκκλησία κινείται προς μία αυτονόμηση της οικονομικής διαχειρίσεως και της ακίνητης περιουσίας, μπορεί να θέσει ο ίδιος το θέμα στο Υπουργικό Συμβούλιο και στην κυβέρνηση για μια αναθεώρηση των σχέσεων κράτους και Εκκλησίας, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη αυτού του εγχειρήματος έναντι του ελληνικού λαού.
Ο κ. αντιπρόεδρος έθεσε επίσης και δύο αλλα θέματα. Του ελέγχου των Ιερών Μητροπόλεων και της εκλογής και της ισοβιότητας των επισκόπων. 
Η Εκκλησία έχει ήδη ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή της οικονομικής διαχείρισης των εκκλησιαστικών οργανισμών, φορέων και νομικών προσώπων, ώστε με σκοπό να πραγματοποιεί τους αντίστοιχους οικονομικούς ελέγχους, κάτι το οποίο για το κράτος είναι ακόμη terra igognita, αφού η κρατική παρέμβαση γίνεται μόνον όταν υπάρχει «σκάνδαλο»!!!
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζει ο κ. αντιπρόεδρος, ότι υπάρχουν θεσμικά στοιχεία, μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, τα οποία αφορούν στη δομή και στην ταυτότητά της και δεν λειτουργούν με όρους και αρχές κοινοβουλευτικής νοοτροπίας και διαδικασίας.
Κύριε αντιπρόεδρε, η Εκκλησία δεν είναι δυνατόν πλεόν να θεωρείται ως «εταίρα» κάποιας κρατικής ιδιοτέλειας και η φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας δεν μπορεί να είναι η πανάκεια για την υπέρβαση κάθε οικονομικής δυσχέρειας. 
Φαίνεται ότι η διάκριση των γεύσεων των ποικιλιών του οίνου, είναι ευκολότερη από τη διάκριση μεταξύ μύθου και πραγματικότητας!!!

[Από το www.amen.gr]