Εδώ και καιρό η Ν.Δ βρίσκεται στο επίκεντρο εντόνων διεθνών πιέσεων να στηρίξει κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Είναι χαρακτηριστική η έκκληση του Γερμανού ευρωβουλευτή Έλμαρ Μπρόκ, επιτελικού στελέχους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος, που έκανε λόγο για «ανεύθυνη στάση» του κ. Σαμαρά απέναντι στη χώρα του. Επίσης την πίεση επέτεινε και το τελεσίγραφο του Επιτρόπου Όλι Ρεν για κυβερνητική συνεργασία  των δύο μεγάλων κομμάτων.
Ο κ. Σαμαράς, δεχόμενος αφόρητες πιέσεις για την αντιμνημονιακή στάση, εντός και εκτός Ελλάδος, υπέκυψε και συναίνεσε για μια μεταβατική κυβέρνηση. Δεν μπόρεσε να αγνοήσει τον διάχυτο φόβο του κόσμου για άτακτη χρεοκοπία και δεν μπόρεσε να επιβάλλει την αρχική του ατζέντα που θα περιόριζε τη φθορά του και θα έφερνε γρήγορα κάλπη, μια στρατηγική που εντασσόταν στην προσπάθεια του να ενισχύσει το φιλολαϊκό του προφίλ επενδύοντας στην λαϊκή οργή.
Και σήμερα η αγωνία του κ. Σαμαρά είναι η όσο το δυνατόν επίσπευση των εκλογών μπροστά στη διαφαινόμενη φθορά. Άλλωστε την ίδια αγωνία έχουν και τα άλλα κόμματα.
Παρακάτω παραθέτω χαρακτηριστικές αλλαγές στις θέσεις του κ. Σαμαρά, αφού προηγήθηκαν  παρεμβάσεις με ελπίδες και  αναμονές, με έξωθεν και έσωθεν πιέσεις. Άλλωστε πολλοί ήταν εκείνοι που εκτιμούσαν ότι η Ν.Δ κινδύνευε για διεθνή απομόνωση εάν χρεωνόταν ένα «ναυάγιο» στην προσπάθεια για εθνική συνεννόηση.
α) Eθετε ως προϋπόθεση την παραίτηση του Παπανδρέου,  μη δεχόμενος καμιά επικοινωνία ανάμεσα στα δύο κόμματα. Σε κάθε περίπτωση ο κ. Παπανδρέου διατηρεί κρίσιμα ρόλο στα πολιτικά πράγματα που θα εκτυλιχθούν τους επόμενους μήνες, Πόσο σωστή αποδείχτηκε η μη παραίτηση εδώ και τώρα.
β) Hταν σφόδρα αντιμνημονιακός και αντίθετος με τη σύμβαση της 27ης Οκτωβρίου.
γ) Η νέα κυβέρνηση να είναι αμιγώς τεχνοκρατική, τώρα δέχεται να συμμετέχουν και πολιτικά πρόσωπα.
δ) Μεταβατική κυβέρνηση μόνο 6 εβδομάδων. Τώρα δέχεται ο βίος της νέας κυβέρνησης να είναι αρκετός ώστε να επικυρωθούν όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις από την συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου.
ε) Δεν συζητούσε τη συμμετοχή της Ν.Δ στη νέα κυβέρνηση, τώρα είναι βέβαιον έστω και με ένα ή περισσότερα πρόσωπα θα έχει συμμετοχή. Δεν θέλει να χρεωθεί την όποια φθορά θα έχει η μεταβατική κυβέρνηση, δηλαδή και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα αφάγωτη.
Προκειμένου να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις από τη αλλαγή στρατηγικής, δηλώνει ο κ. Σαμαράς , πως το αίτημα της επαναδιαπραγμάτευσης παραμένει επίκαιρο, βεβαίως έως ότου και αυτό εγκαταλειφθεί κάτω από τη σκληρή πραγματικότητα των Βρυξελλών. Με δεδομένο δε το βραχύβιο του κυβερνητικού σχήματος,  οι Βρυξέλλες ήδη ζήτησαν από το κ. Σαμαρά να δεσμευτεί εγγράφως για τη συνέχιση του προγράμματος σε περίπτωση επικράτησης της Ν.Δ.
Ο κ Σαμαράς κάτω από αφόρητες πιέσεις υποχρεούται να ακολουθήσει το δρόμο της σωτηρίας της χώρας. Ο δρόμος αυτός είναι δύσβατος και προϋποθέτει επαναπροσδιορισμό στόχων  και  πολιτικών της Ν.Δ.
Τούτες τις ώρες πρέπει να βάλουμε απέναντι ότι μας διχάζει, παραπλανά και φανατίζει τον μέσο Eλληνα, σπρώχνοντας τη χώρα στο γκρεμό.
Τούτες τις ώρες πρέπει να υπηρετήσουμε αξίες, γιατί πέρα από την εξουσία υπάρχει η αξία, η άλλη στάση ζωής, η ανθρωπιά, η συμμετοχή στη Δημοκρατία, τότε θα έχουμε κάνει την μεγαλύτερη προσφορά στον τόπο. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα δεν έχει κουλτούρα συνεργασίας. Η πορείας της νέας κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολη.
Στρατηγικές ποιος θα χρεωθεί, ποιος θα υψωθεί, ποιος θα ταπεινωθεί, δεν χωράνε αυτές τις στιγμές. Το κακό όμως είναι ότι η συνεργασία δεν προέκυψε ως συνειδητή συμφωνία. Χρειάστηκε να επιβληθεί από τους «επάρατους» επιτηρητές, γιαυτό υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε άθροισμα πολιτικών ελλειμμάτων.
Ας ελπίσουμε ότι όλες οι εκκρεμότητες θα λυθούν γρήγορα, ώστε να μπει τέλος στην αβεβαιότητα του ελληνικού λαού.
Ας ευχηθούμε  η χθεσινή μέρα να είναι η αρχή προκειμένου να ξανακερδίσει η χώρα τη χαμένη αξιοπιστία και την υπόληψη της.
Σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Εξαιρετικά δύσκολη, μοιάζει με ταξίδι σε άγνωστο τοπίο. Καλό ταξίδι.

Μιχάλης Σούμπλης