Παρασκευή, 16 Δεκεμβρίου 2011 14:31

Τα ελλείμματα στην ΕΑΣ και οι απώλειες στην μεταποίηση




Η μεταποίηση των αγροτικών προϊόντων της Μεσσηνίας από τα εργοστάσια μας, προσφέρει περισσότερες θέσεις εργασίας και κατοχυρώνει την ποιότητα και το όνομα τους.
Όλοι μας πρέπει να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε το μόχθο και τον ιδρώτα του Mεσσήνιου παραγωγού, με την κατοχύρωση και καταξίωση των προϊόντων που παράγει ο τόπος μας και συγκεκριμένα το Μεσσηνιακό Ελαιόλαδο, την ελιά και την σταφίδα.  Το άνοιγμα στις τιμές παραγωγού και τυποποιημένου προϊόντος διευρύνεται. Βλέπουμε τις τιμές στο ράφι στα ύψη και τα προϊόντα μας απούλητα. Τι είναι όμως αυτό, μεταξύ των άλλων γνωστών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Μεσσήνιοι παραγωγοί και έχει καθηλώσει τις τιμές πώλησης.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο πρωτογενής τομέας από μόνος του δεν μπορεί να δώσει υψηλές τιμές και την κατοχύρωση που χρειάζονται τα τοπικά προϊόντα.  Ούτε επίσης μπορεί να δώσει περισσότερες θέσεις εργασίας στο νομό μας, που τις έχουμε σήμερα ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε.
Ας δούμε αυτό που συμβαίνει με το ελαιόλαδο. Μια άριστη ποιοτικά παραγωγή φεύγει χωρίς τυποποίηση κυρίως για την Ιταλία για να προσφέρει στη διπλανή χώρα τις δυνατότητες να αναβαθμίσει τα δικά της λάδια και να πουληθούν σε πολλαπλάσιες τιμές από τα δικά μας.  Το ίδιο δηλαδή προϊόν, σε πολύ μεγαλύτερες τιμές, με προστιθέμενο όφελος για τον Ιταλό τυποποιητή. Το ίδιο συμβαίνει και με την τυποποίηση του ΠΟΠ Ελαιολάδου Καλαμάτας. Η τυποποίηση γίνεται εκτός ζώνης, με αποτέλεσμα τα πιο διαφημισμένα ελαιόλαδα να τυποποιούνται από άλλες περιοχές εκτός Μεσσηνίας.  Αυτό στερεί πολλές θέσεις εργασίας και αφαιρεί ένα σημαντικό οικονομικό κίνητρο και χρήματα που θα έφθαναν και στο Μεσσήνιο παραγωγό.  Η απώλεια δηλαδή εισοδήματος είναι τεράστια και αυξάνεται όταν τα προϊόντα μας τυποποιούνται εκτός Μεσσηνίας. 
Το ίδιο συμβαίνει και με τη σταφίδα.  Η τυποποίηση έχει περάσει σε χέρια άλλων, έξω από το νομό μας. Έχουμε επίσης και την κατοχύρωση των ονομάτων ΠΟΠ και ΠΓΕ από άλλους σταφιδοπαραγωγούς νομούς, με αυστηρούς όρους και περιορισμούς, με αποτέλεσμα οι Μεσσήνιοι παραγωγοί να είναι για δεκαετίες απλώς καλλιεργητές.
Ολοι γνωρίζουμε ότι ο κύριος όγκος της σταφίδας τυποποιείται εκτός Μεσσηνίας και το προστιθέμενο κέρδος, αλλά και πολλές θέσεις εργασίας λείπουν από την περιοχή μας.  Αυτό σημαίνει μια φτωχότερη Μεσσηνία χωρίς μεταποίηση, χωρίς εξαγωγές, χωρίς ονομασία και ταυτότητα για τα προϊόντα της.  Ένα ολόκληρο σταφιδεργοστάσιο στην ΕΑΣ παραμένει ανενεργό και σίγουρα αυτό δεν είναι τυχαίο.  Δεκάδες τόνοι σταφίδας φεύγουν για τυποποίηση στην Κορινθία και την Ηλεία και εμείς παραμένουμε απλοί καλλιεργητές και διακινητές με αμελητέα κέρδη.  Αξίζει να αναφερθούμε στο γεγονός, ότι για κάθε 20 τόνους σταφίδας που φεύγουν από την Μεσσηνία για να μεταποιηθούν αλλού, αντιστοιχούν 50 ημερομίσθια χαμένα για τον τόπο μας.
Τι κερδίζει συνεπώς σήμερα η Μεσσηνία από την τυποποίηση των αγροτικών της προϊόντων.  Μήπως η ίδια κατάσταση δεν επικρατεί και στις ελιές Καλαμών. Η συγκέντρωση η διακίνηση και κυρίως η τυποποίηση είναι εκτός Πελοποννήσου.  Γιατί να μπορούν μονάδες που βρίσκονται δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο παραγωγής και να μην θέλουμε και εμείς να έχουμε το μερίδιο μας στην μεταποίηση. 
Θα πρέπει λοιπόν το επιμελητήριο σε συνεργασία με τους τοπικούς δήμους να εστιάσουν στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας μέσω της μεταποίησης των στρατηγικών αγροτικών προϊόντων του νομού.  Οι συνεταιρισμοί και η ΕΑΣ Μεσσηνίας να προχωρήσουν στην μεταποίηση και όχι μόνο στη συγκέντρωση και διακίνηση των αγροτικών προϊόντων.  Να κάνουν αλλαγές στην εμπορική τους πολιτική άμεσα γιατί σύντομα ολόκληρη η αγροτική μας παραγωγή θα εξαρτάται από μη Μεσσηνιακές εταιρείες και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση όχι μόνο του εισοδήματος του παραγωγού, αλλά και την οικονομική ασφυξία της περιοχής μας.
Περιμένουμε αλλαγή πολιτικής άμεσα και κίνητρα για την ενίσχυση των μεταποιητικών μονάδων της Μεσσηνίας από όλους τους φορείς και για το σκοπό αυτό θα πρέπει και εμείς σαν συνεταιριστική οργάνωση να δούμε το θέμα της εμπορικής μας πολιτικής και να απαιτήσουμε ο κύριος όγκος των προϊόντων που διακινούμε να τυποποιείται στη Μεσσηνία. 

Μιχάλης Αντωνόπουλος,
Μελος ΔΣ ΕΑΣ Μεσσηνίας.