Τετάρτη, 23 Φεβρουαρίου 2022 19:30

Βολική στασιμότητα της πολιτικής ανυπαρξίας

Γράφτηκε από τον

 

Του Γιώργου Παναγόπουλου

 Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, αγνοώντας επιδεικτικά το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας, δεν ενέκρινε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για το master plan του λιμανιού. Η απόφαση αυτή στρέφεται κατά του συνόλου των δημοτικών παρατάξεων της Καλαμάτας που υπερψήφισαν το master plan. Ο πολύχρωμος συνασπισμός του  Περιφερειακού Συμβουλίου συνηθίζει βέβαια να κάνει «επαναστατική γυμναστική» κατά της περιφερειακής αρχής Νίκα, εκδίδοντας ψηφίσματα και καταψηφίζοντας ό,τι βρει μπροστά του.

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι που καταψήφισαν το master plan θεωρούν ότι ξέρουν καλύτερα τι πρέπει να γίνει στην Καλαμάτα, από τους δημοτικούς συμβούλους. Γνωρίζει δηλαδή καλύτερα ο περιφερειακός σύμβουλος της Αρκαδίας, της Κορινθίας και της Λακωνίας το συμφέρον της Καλαμάτας και σπεύδει να το προστατεύσει! Πράγματα που δεν στέκουν με καμία λογική, παρά μόνο μέσα στο πλαίσιο της αντιπολίτευσης με κάθε πρόσχημα και σε κάθε ευκαιρία. Το ζήτημα είναι πώς θα αντιδράσει η δημοτική αρχή Καλαμάτας και το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου απέναντι σε αυτή την υποτίμηση. Θα τους αγνοήσει ή θα συγκρουστεί μαζί τους θέτοντας τον καθένα προ των ευθυνών του; Αρέσει δεν αρέσει, στο σύστημα διακυβέρνησης δι’ αντιπροσώπων το δημοτικό συμβούλιο μιας περιοχής εκφράζει την τοπική κοινωνία, τουλάχιστον μέχρι αυτή να αποφασίσει να το αντικαταστήσει με κάποιο άλλο.

Η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου το πιθανότερο είναι να ληφθεί υπόψη από την αρχή που έχει την ουσιαστική αρμοδιότητα έγκρισης της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων του master plan τόσο όσο... λήφθηκε και από το Περιφερειακό Συμβούλιο η άποψη του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας. Όλο αυτό, δηλαδή, είναι φασαρία να γίνεται και σε κουβέντα να βρισκόμαστε. Επί της ουσίας τώρα, το λιμάνι της Καλαμάτας δεν κινδυνεύει από το master plan, αλλά από τη φθορά της στασιμότητας. Οι υποδομές σαπίζουν χωρίς να προσφέρουν απολύτως τίποτα στην τοπική οικονομία. Είναι προφανές ότι από αυτή τη στασιμότητα κάποιοι ωφελούνται, γιατί μόνο μέσα από τη μιζέρια και τη μικροπολιτική μπορούν να αναπαράγουν την ανυπαρξία τους.