Δευτέρα, 07 Μαρτίου 2016 20:27

Καλύτερα να μείνει ανοιχτή εκκρεμότητα για το μέλλον

Ο δρόμος Καλαμάτα - Ριζόμυλος είναι ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και δεκαετίες την περιοχή. Την εποχή των παχιών αγελάδων και των λογικών «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» επιλέχθηκε η μελέτη για την κατασκευή ενός νέου δρόμου από την παραλία. Οποιος τολμούσε το 1996-1997 να προτείνει τη βελτίωση του υπάρχοντος δρόμου με νέες γέφυρες σε Πάμισο και Βελίκα και αντίστοιχες παρακάμψεις οικισμών, συναντούσε την αποδοκιμασία των τοπικών παραγόντων αλλά και της πλειοψηφίας των πολιτών. Ο τότε δήμαρχος Μεσσήνης αλλά και ο τότε νομάρχης κατακεραύνωναν τον τότε περιφερειάρχη που ήθελε να εντάξει νέα γέφυρα στον Πάμισο στην ουρά του ΚΠΣ. Αν τον άκουγαν, τώρα θα υπήρχε τουλάχιστον η γέφυρα!

 


Το επιχείρημα ήταν ότι ο δρόμος πρέπει να περάσει από το παραλιακό μέτωπο έτσι ώστε να αναδειχθεί η περιοχή, να ανοίξει δηλαδή ο βάλτος και να υπάρξει τουριστική αξιοποίηση του τεράστιου αυτού παραλιακού μετώπου. Η αλήθεια είναι ότι όντως η συγκεκριμένη περιοχή από την Καλαμάτα μέχρι τη Βελίκα είναι μια εξαιρετική αμμουδιά και παραλία η οποία παραμένει αναξιοποίητη. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό που λείπει είναι ο παράλληλος δρόμος ή οι κάθετοι μαζί με άλλα στοιχειώδη έργα υποδομής, αλλά σε κάθε περίπτωση το επιχείρημα ήταν ισχυρό. Τα χρόνια πέρασαν, ξεκίνησαν μελέτες επί μελετών και τελικά φτάσαμε στο σημείο που το συγκεκριμένο έργο θα έπρεπε να δημοπρατηθεί.


Στο παρά πέντε ανακαλύπτουμε ότι το έργο έχει υψηλό οικονομικό κόστος τόσο σε επίπεδο κατασκευαστικό όσο και σε επίπεδο απαλλοτριώσεων. Για το λόγο αυτό επιστρέφουμε σε αυτά που πρότεινε ο μακαρίτης ο Ματσίγκος το 1996. Στο τοπικό πολιτικό προσωπικό πήρε 20 χρόνια για να καταλάβουν ότι έπρεπε να κάνουν εκείνο και όχι το άλλο. Να αποδειχθεί και σε αυτή την περίπτωση ότι όταν δεν υπάρχει ρεαλισμός, κατασκευάζονται χίμαιρες χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Για όσους δεν έχουν καταλάβει, αν το 1996 δεν γινόταν η επιλογή για παραλιακή χάραξη θα είχαμε σοβαρές βελτιώσεις του υπάρχοντος δρόμου εδώ και τουλάχιστον 10 χρόνια. Για τα χαμένα χρόνια κανένας δεν πρόκειται βέβαια να απολογηθεί και κανένας να λογοδοτήσει -άλλωστε όλοι οι πρωταγωνιστές εκείνων των αποφάσεων είτε δεν είναι στη ζωή είτε βρίσκονται εκτός ενεργού πολιτικής. Η υπενθύμιση αυτών των γεγονότων είναι σημαντική για να γνωρίζουμε πώς φτάσαμε γενικώς και ειδικώς στα σημερινά αδιέξοδα σε όλα τα επίπεδα. Να υπογραμμίσουμε ταυτόχρονα ότι βρισκόμασταν μεταξύ των ελαχίστων φωνών που επισημαίναμε από τότε ότι το έργο της παραλιακής χάραξης, όπως σχεδιάζεται, είναι δύσκολο έως αδύνατο να κατασκευαστεί. Οι εξελίξεις δυστυχώς μας δικαίωσαν.


Τις επόμενες ημέρες θα υπάρξει οριστική απόφαση για το μέλλον του συγκεκριμένου δρόμου. Η πρόταση της κυβέρνησης είναι η βελτίωση του υφιστάμενου δρόμου με παράκαμψη Μεσσήνης και Βελίκας. Αυτό σημαίνει οριστική εγκατάλειψη της παραλιακής χάραξης. Το ζήτημα είναι τι πρέπει να ζητήσουν οι τοπικοί παράγοντες: Θα πρέπει να ξεκινήσουν με την υπεράσπιση της παραλιακής χάραξης και να υποχωρήσουν διασφαλίζοντας δύο κατά τη γνώμη μας κρίσιμα για την κυκλοφορία και την ανάπτυξη της περιοχής ζητήματα. Το πρώτο είναι να καταργηθούν τα διόδια του περιφερειακού στη Σπερχογεία για να μην πέφτει η κίνηση στο Ασπρόχωμα και τη Νέα Είσοδο. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό για την ασφάλεια, ο δρόμος να είναι κλειστός με νησίδα στη μέση. Αν αυτά τα δύο δεν διασφαλιστούν, ας δοθούν τα λεφτά της βελτίωσης για άλλα τμήματα δρόμων του νομού -άλλωστε υπάρχει πληθώρα σημαντικών δρόμων που χρειάζονται βελτίωση. Ας μείνει το συγκεκριμένο κομμάτι ως έχει, με την προοπτική να ενταχθεί σε κάποια άλλη φάση στο μέλλον που θα υπάρχουν καλύτερες δυνατότητες χρηματοδότησής του από δημόσιους ή ιδιωτικούς πόρους. Αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιοι επείγονται όχι για να γίνει ο δρόμος αλλά για να ξεμπλοκαριστούν άλλα ζητήματα, αλλά αυτό δεν αφορά ούτε την περιοχή ούτε τα συμφέροντά της.

panagopg@gmail.com