Γενικώς δεν έχω άγχος για την οικονομία. Αγχος έχεις όταν δεν ξέρεις τι θα γίνει στο μέλλον. Για την ελληνική οικονομία όμως είμαι σίγουρος: Δεν πρόκειται να ανακάμψει σύντομα. Μερικές φορές όμως με κάνουν και αμφιβάλλω. Τότε πιστεύω ότι κάτι μπορεί να γίνει την τελευταία στιγμή και να σωθούμε. Μάταιες ελπίδες. Ερχεται ο Μάκης Βορίδης και τα ισοπεδώνει όλα. Θα μου πείτε, μόνο ο Μάκης ισοπεδώνει τις ελπίδες της Ελλάδας; Οχι φυσικά.
Ο Μάκης απλώς συνεχίζει το έργο του Δημήτρη Ρέππα και των υπόλοιπων υπουργών που ζύμωναν δυο χρόνια την απελευθέρωση της αγοράς για να μην απολύσουν κανέναν… πελάτη. Ο Μάκης απλώς συνεχίζει το έργο όσων πιστεύουν ότι κοροϊδεύουν την τρόικα, αλλά τελικώς λαμβάνουν αποφάσεις με τις οποίες αυξάνονται οι φόροι και μειώνονται οι μισθοί κι οι συντάξεις. Ο Μάκης απλώς φροντίζει για τους πελάτες του και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του όλους εμάς που είδαμε την τελευταία τριετία να μειώνεται δραματικά το εισόδημά μας. Ο Μάκης εξασφάλισε την επανεκλογή του και οι ταξιτζήδες τα… προνόμιά τους. Το μόνο που απομένει είναι να πέσει... χρήμα στην αγορά για να έρθει η ανάπτυξη.
Πληροφορηθήκαμε λοιπόν από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι ανοίγει ο δρόμος για την άμεση ενεργοποίηση του Ταμείου Εγγύησης για μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων θα χορηγήσει στις ελληνικές τράπεζες δάνεια 1,4 δισ. τα οποία θα καταλήξουν σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τη μορφή δανείων για κεφάλαια κίνησης ή για χρηματοδότηση επενδύσεων. Εδώ θα συμφωνήσω απολύτως με το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ που αναρωτιούνται γιατί δεν βρίσκονται χρήματα για τους μισθούς, ενώ βρίσκονται για τις επιδοτήσεις επιχειρήσεων. Ενδεχομένως τα δυο αυτά κόμματα να συμφωνούν με τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και να διαφωνούν μόνο με τη χρηματοδότηση των μεγάλων... αλλά επειδή δεν είμαι εκπρόσωπός τους ελπίζω να μου επιτρέψουν να χρησιμοποιώ τον ρητορικό προβληματισμό τους.
Ανεξάρτητα όμως από τις θέσεις του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτιέμαι τι θα ωφελήσει η νέα χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
'Η μάλλον, ας θέσουμε αλλιώς τις ερωτήσεις: Πού πήγαν τα δισεκατομμύρια των δανείων που δόθηκαν πριν από λίγα χρόνια από το ΤΕΜΠΜΕ ως κεφάλαια κίνησης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; Εδωσαν αναπτυξιακή ώθηση ή κατέληξαν στο απύθμενο πηγάδι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων; Η απάντηση είναι γνωστή σε όλους. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, τα δισεκατομμύρια έγιναν… γαρίφαλα στα μπουζούκια και αυθαίρετες μεζονέτες δίπλα στο κυμοθάλασσο.
Δυστυχώς όμως, ενώ έχει χυθεί πολύ μελάνι για τον δημόσιο τομέα, δεν έχει γραφτεί σχεδόν τίποτα για το μοναδικό φαινόμενο των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Ουσιαστικά οι περισσότερες από αυτές τις επιχειρήσεις είτε είναι κρατικοδίαιτες είτε πωλούν υπηρεσίες σε… κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις. Ελάχιστες όμως παράγουν πλούτο.
Ετσι γεμίσαμε κομμωτήρια, καφετέριες, μπουτίκ και προμηθευτές του Δημοσίου. Το παζλ του ελληνικού ονείρου το συμπληρώνουν μικρομεσαίοι εργολάβοι δημοσίων έργων και ελεύθεροι επαγγελματίες που πουλούν υπηρεσίες στο Ελληνικό Δημόσιο. Ολοι αυτοί οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες συνηθίζουν να κλέβουν το Δημόσιο. Και αν τους ρωτήσεις για το… φόνο, θα σου προβάλουν ως άλλοθι το μεγάλο φαγοπότι της Siemens και των υποβρυχίων που γέρνουν.
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες συνηθίζουν επίσης να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, αλλά δεν ανησυχούν. Ξέρουν ότι οι βουλευτές αργά ή γρήγορα θα ψηφίσουν μια νέα ρύθμιση ασφαλιστικών οφειλών και όλοι θα βολευτούν. Αξίζει να σημειωθεί δε ότι πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες είναι ασφαλισμένοι στον… ΟΓΑ, καθώς δραστηριοποιούνται σε οικισμούς με μικρό πληθυσμό.
Οταν κάποιος επιχειρήσει να αλλάξει αυτό το καθεστώς, μπαίνουν μπροστά τα… σοβιέτ των Επιμελητηρίων και οι δήμαρχοι, για να αποτρέψουν την καπιταλιστική αντεπανάσταση.
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν είναι η ραχοκοκκαλιά της οικονομίας. Είναι ένα απύθμενο πηγάδι. Μια αδηφάγος μηχανή που ροκανίζει χρήμα. Οποιος πιστεύει ότι η δανειοδότηση  των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι η λύση στο πρόβλημα της ύφεσης, απλώς είναι πιο... επικίνδυνος από το Μάκη Βορίδη.