Πριν από λίγες μέρες ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης θύμισε στους αναγνώστες του τα περίφημα προεκλογικά σποτ της Νέας Δημοκρατίας με τα… παπαγαλάκια. Μπήκα λοιπόν στο YouTube για να δω τα βίντεο και να θυμηθώ τι ακριβώς υποστήριζε η Νέα Δημοκρατία την άνοιξη του 2009 κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Βλέποντας τη διαφήμιση θυμήθηκα πως τα παπαγαλάκια φώναζαν πάνω από τα κεφάλια των πρωταγωνιστών ότι έρχεται καταστροφή, ότι έρχονται λουκέτα και ότι θα μείνουν άνεργοι οι πολίτες. Στη συνέχεια του σποτ προβάλλονταν οι θέσεις της Νέας Δημοκρατίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Συμπέρασμα πρώτο: Τα παπαγαλάκια… δικαιώθηκαν καθώς αυξήθηκαν τα λουκέτα και η ανεργία ενώ απέχουμε ένα βήμα πριν την καταστροφή. Συμπέρασμα δεύτερο και πιο ουσιαστικό: Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκανε πριν και κατά τη διάρκεια του 2009 όλα όσα προβάλλουν σήμερα οι "οικονομολόγοι της δραχμής" ως λύση για το ξεπέρασμα της κρίσης. Με άλλα λόγια: Οι "οικονομολόγοι της δραχμής" προτείνουν ως λύση την πολιτική που οδήγησε στην… κρίση. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που έδινε η Νέα Δημοκρατία στα διαφημιστικά με τα παπαγαλάκια πριν και κατά τη διάρκεια του 2009 δόθηκαν μέσω του ΤΕΜΠΜΕ 3,2 δισ. ευρώ σε 27.388 επιχειρήσεις και διασφαλίστηκαν με αυτό τον τρόπο 120.000 θέσεις εργασίας. Παράλληλα και σύμφωνα με το ίδιο σποτ την ίδια εποχή έτρεχε το πρόγραμμα "Επιχειρηματικότητα - Ανταγωνιστικότητα" ύψους 1,3 δισ. ευρώ. Αρα διατέθηκαν συνολικά στις επιχειρήσεις 4,5 δισ. ευρώ τα οποία όπως είναι φυσικό στη συνέχεια διαχύθηκαν σε ολόκληρη την ελληνική οικονομία. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής το 2009 είχαμε ύφεση 3,2% και έλλειμμα 15,6%. Τι προτείνουν σήμερα οι "οικονομολόγοι της δράχμης"; Να αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες ώστε να ενισχυθούν με ζεστό χρήμα οι επιχειρήσεις για να πάρει μπροστά η μηχανή της οικονομίας. Προτείνουν να δαπανηθούν και πάλι 4,5 δισ. ευρώ αλλά δεν μπαίνουν στον κόπο να μας εξηγήσουν γιατί το 2009 είχαμε ύφεση ενώ δαπανήθηκαν αυτά τα χρήματα. Προτείνουν να αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι τελικώς το μόνο που θα αυξηθεί είναι η ζήτηση εισαγόμενων αγαθών και άρα δεν θα υπάρξει ανάπτυξη.
Γενικότερα οι "οικονομολόγοι της δραχμής" προτείνουν τα μοναδικά μέτρα που έμαθαν να παίρνουν όλα τα προηγούμενα χρόνια και αρνούνται να παραδεχτούν ότι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι πιο σύνθετο από όσο θέλουν να το παρουσιάσουν αυτοί που πιστεύουν ότι αρκεί η πολιτική βούληση για να ξεπεραστεί η κρίση. Οι "οικονομολόγοι της δραχμής" γνωρίζουν μόνο τους δρόμους της υποτίμησης, της διολίσθησης και του πληθωρισμού. Στο παρελθόν κάθε φορά που η ελληνική οικονομία έφτανε σε αδιέξοδο γιατί δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τις υπόλοιπες πρότειναν και μια… υποτίμηση της δραχμής. Αλλοτε πάλι άφηναν τη δραχμή να διολισθήσει ώστε να κάνουν φθηνές διακοπές οι… Γερμανοί για να μην καταρρεύσει το ισοζύγιο πληρωμών. Την ίδια περίοδο ο πληθωρισμός ήταν πάντα διψήφιος και τα επιτόκια δανεισμού απλησίαστα. Χιλιάδες επιχειρηματίες έχασαν την περιουσία τους γιατί δανείστηκαν με ληστρικά επιτόκια 25% και 30%. Ο πληθωρισμός δεν τρώει μόνο τις περιουσίες των επιχειρηματιών. Ροκανίζει και το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων και των συνταξιούχων καθώς οι τιμές των προϊόντων αυξάνουν με ρυθμό γρηγορότερο από το ρυθμό αύξησης των μισθών και των συντάξεων. Ενώ όμως δεν υπάρχει ούτε ένας οικονομολόγος στον κόσμο που να υποστηρίζει ότι ο υψηλός πληθωρισμός ευνοεί τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, στην Ελλάδα υπάρχουν πολλοί οικονομολόγοι οι οποίοι υποστηρίζουν φανερά ή "πονηρά" την επιστροφή στη δραχμή. Υποστηρίζουν άμεσα ή έμμεσα την έξοδο από το ευρώ αλλά δεν λένε στον κόσμο ότι η επιστροφή στη δραχμή συνεπάγεται υψηλό πληθωρισμό και επιτόκια. Αφήνουν να εννοηθεί ότι η επιστροφή στη δραχμή είναι η λύση στο πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας αλλά δε λένε στον κόσμο ότι θα γίνει πιο φτωχός για να γίνουν ανταγωνιστικά τα προϊόντα και οι υπηρεσίες του.
Στην πραγματικότητα οι θεωρητικοί της δραχμής δεν κάνουν τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από όσα κάνουν οι ανίκανοι πολιτικοί που υπόσχονται να σώσουν την Ελλάδα χωρίς θυσίες. Δεν θα βαρεθούμε να το γράφουμε: Μονόδρομοι και μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν πολλές λύσεις αλλά έχουν όλες μεγάλο κόστος. Οποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είτε πράγματι είναι ανόητος είτε υπηρετεί κοντόφθαλμα και άνομα συμφέροντα.