Τα σκουπίδια στους δρόμους της Καλαμάτας είναι η απλώς η ορατή κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων, που προκαλεί ο συνδυασμός των πελατειακών σχέσεων και της πολιτικής, η οποία έχει υποκαταστήσει την λήψη αποφάσεων με επικοινωνιακές κορώνες. Τοπικοί άρχοντες και πολιτικοί της κεντρικής σκηνής εδώ και δυο δεκαετίες, το μόνο που κατόρθωσαν είναι να κρύβουν τα σκουπίδια, όπως και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας κάτω από το χαλί. Ειδικότερα, τα σκουπίδια τα κρύβουν κάτω από το χαλί των… χωματερών, που λειτουργούν σχεδόν σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κάθε δήμος έχει τη δική του χωματερή και κανείς δεν ενδιαφέρεται για τις επιπτώσεις που έχει η λειτουργία της. Το μόνο που ενδιαφέρει τους δημάρχους είναι να βρουν μια λάκκα να θάβουν τα σκουπίδια. Το μόνο που ενδιαφέρει τους υπουργούς είναι να βρουν οι… δήμαρχοι μια χωματερή μακριά από τα σπίτια των ψηφοφόρων τους, έτσι ώστε να μην μεταφερθεί το πρόβλημα στην κάλπη και δεν επανεκλεγούν. Το περιβάλλον και η δημόσια υγεία δεν απασχολούν κανέναν. Για αυτό κανένας ποτέ δεν έκανε μια μελέτη για τις μακροχρόνιες επιπτώσεις της λειτουργίας των χωματερών. Για αυτό κανένας δεν μας ενημέρωσε ποτέ για τις διοξίνες που μολύνουν την ατμόσφαιρα, κάθε φορά που πιάνουν φωτιά τα σκουπίδια στις χωματερές. Για αυτό κανείς δεν εμπόδισε την πώληση του κρέατος των γιδοπροβάτων που βόσκουν ανεξέλεγκτα δίπλα στις χωματερές. Για αυτό κανείς δεν μας ενημέρωσε ποτέ αν έχει μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας από τα θαμμένα σκουπίδια.
Προβληματίζεται σοβαρά κάποιος για αυτή την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες; Για να λέμε την αλήθεια, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το θέμα. Οι πολίτες, ειδικά την εποχή των παχιών… δανείων, ασχολούνται με το πρόβλημα των σκουπιδιών, μόνο αν ξεχειλίσει ο κάδος δίπλα στο σπίτι τους. Σε διαφορετική περίπτωση περνούν αμέριμνοι δίπλα από τις χωματερές και πηγαίνουν στο πανηγύρι του χωριού τους για να απολαύσουν τη φύση πίνοντας μπύρες. Οταν όμως ο κάδος δίπλα στο σπίτι τους ξεχειλίσει, ξεσηκώνονται και απαιτούν να απομακρυνθούν τα σκουπίδια. Προσέξτε. Δεν απαιτούν να λυθεί το πρόβλημα. Απαιτούν να απομακρυνθούν τα σκουπίδια και ας πάνε στην αυλή του… γείτονα. Με τον ίδιο τρόπο ακριβώς λειτουργούν και οι δήμοι. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να απομακρύνουν οι σκουπιδοεργολάβοι τα σκουπίδια και ας τα πετάξουν όπου θέλουν. Τι κάνουν τα σκουπίδια οι σκουπιδοεργολάβοι; Τα πετούν σε ρέματα και σε χαράδρες. Κάποια "πουλάκια" λένε ότι τα πετάνε και στα ορυχεία της ΔΕΗ, αλλά όρκο δεν παίρνουν.
Γιατί λοιπόν μεγαλώνουν καθημερινώς οι λόφοι των σκουπιδιών τους δρόμους της Καλαμάτας, αφού κανείς δεν ενδιαφέρεται για το περιβάλλον στη λειτουργία των χωματερών; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί μας έχει στριμώξει η Ευρωπαϊκή Ενωση απαιτώντας να σταματήσει η λειτουργία των χωματερών. Αν δεν μας πίεζε η Ευρωπαϊκή Ενωση, να είστε σίγουροι ότι δεν θα υπήρχαν λόφοι σκουπιδιών και ότι θα συνεχίζαμε να τα θάβουμε ανεξέλεγκτα στις χωματερές. Εννοείται φυσικά ότι η πίεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν οδηγεί σε λύσεις. Οδηγεί σε νέες… αρπαχτές. Ανά τακτά λοιπόν χρονικά διαστήματα εμφανίζονται διάφοροι σωτήρες, λανσάροντας με το αζημίωτο νέες μεθόδους για την… εξαφάνιση των σκουπιδιών. Αλλος θέλει να τα δέσει. Αλλος να τα κάνει καραμέλες και άλλος απλώς πουλάει τρέλα εισπράττοντας ευρώ. Ετσι αγοράσαμε δεματοποιητές που δεν τους χρησιμοποιούμε. Ετσι κατασκευάσαμε εργοστάσια επεξεργασίας των απορριμμάτων και δεν τα χρησιμοποιούμε. Ετσι θα δοκιμάσουμε νέες πειραματικές μεθόδους με ονόματα που θυμίζουν πολύμπριζο και μνήμες ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Πότε θα λυθεί το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων; Οταν το υπάρχον πολιτικό σύστημα καταρρεύσει και θάψουν το κουφάρι του σε κάποια χωματερή για να γλυτώσουμε από την μπόχα της επικοινωνιακής πολιτικής. Οσο κυβερνούν οι άνθρωποι που υπηρετούν το πελατειακό σύστημα, δεν υπάρχει ελπίδα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων να κρύψουν την κορυφή του παγόβουνου κάτω από μια νέα χωματερή, που θα βαφτίσουν Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων.
