ΟΜΑΔΑ Α'
Α1. 1-Γ
2-Α
3-Β
4-Ε
5-ΣΤ

Α2. Συμφωνία Aγκυρας: σελ. 161 " Στις 10 Ιουνίου....δύο χωρών."
κλήριγκ: σελ. 54 "Στο εξωτερικό εμπόριο....θετικά στοιχεία."
Ταμείο Περιθάλψεως Προσφύγων: σελ. 148 "Με την άφιξη των προσφύγων… με τους πρόσφυγες".
Σύμφωνο Φιλίας Κεμάλ - Μπολσεβίκων: σελ. 251 - 252 "Το πολιτικό γεγονός... σύμμαχοι με τους Ελληνες".
Πατριαρχική Επιτροπή: σελ. 142 - 143 "Η επιστροφή... ελληνικής κυβέρνησης".
A3. "Οι ελληνικές επιχειρήσεις... και της Ευρώπης" σελ. 246 - 248
Α4. "Το κίνημα του Θερίσου… οριστικής του επίλυσης" σελ. 215 - 216

ΟΜΑΔΑ Β
B1.    Σχολικό βιβλίο σελ. 53-54 " Η παγκόσμια οικονομική κρίση θετικά στοιχεία"
Αυτές οι θετικές συνέπειες καταγράφονται με σαφήνεια στο παράθεμα που συμπληρώνει την ιστορική αφήγηση. Το τελικό αποτέλεσμά τους ήταν η ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής που ξεκίνησε με την κατά 60% υποτίμηση της δραχμής, τη στιγμή που η άνοδος της τιμής των εγχώριων προϊόντων ανερχόταν μόλις στο 13,4%. Οι εισαγωγές επομένως μειώθηκαν, αφού η αξία των ξένων προϊόντων τετραπλασιάστηκε. Αυτό οδήγησε στην ενίσχυση της εγχώριας γεωργικής και βιομηχανικής παραγωγής για να έχει τη δυνατότητα η χώρα να καλύψει τις ανάγκες της που δεν μπορούσε να καλύψει με εισαγωγές. Ετσι εξηγείται η υψηλή σε ποσοστό αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής που τοποθέτησε την Ελλάδα στην τρίτη θέση παγκοσμίως. Ο κρατικός, λοιπόν, παρεμβατισμός ενίσχυσε την ανάπτυξη, μια ανάπτυξη που στηρίχθηκε στις εγχώριες παραγωγικές δυνάμεις.

Β2. Οι κάτοικοι της Ανατολικής Θράκης εκδιώχθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές του 1914, με το πρόσχημα της επικείμενης εισόδου της Τουρκίας στον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Παρόμοια και οι κάτοικοι της Δυτικής Μικράς Ασίας, της Ιταλοκρατούμενης νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας και γενικότερα της Μικράς Ασίας διώχθηκαν λίγο αργότερα στη διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου και η πλειοψηφία αυτών επέστρεψε ως το τέλος του 1920 στις εστίες τους για να πάρει πάλι το δρόμο της προσφυγιάς τον Αύγουστο του 1922. Οι αιτίες αυτής της κατάστασης οφείλονται, όπως αποδεικνύεται και από την πηγή, στην άνοδο του τουρκικού εθνικισμού αλλά και στη συμβολή των Γερμανών. Επειδή οι Ελληνες είχαν στα χέρια τους συγκεντρωμένο το εμπόριο και τη βιομηχανία της περιοχής αποτελούσαν, εμπόδιο στην οικονομική διείσδυση της Γερμανίας προς την υπανάπτυκτη Τουρκία. Συγκεκριμένα, κατόπιν καθοδήγησης των Γερμανών στρατιωτικών άρχισε η μετατόπιση των Ελλήνων με το πρόσχημα της εκκένωσης των περιοχών απέναντι από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου για στρατιωτικούς λόγους που κατέληξε σε πραγματική εξόντωση τους με δολοφονίες, λεηλασίες και βία. Επιπλέον, μια σειρά από καταπιέσεις, όπως τα "τάγματα εργασίας" η μετατόπιση χωριών και περιοχών προς τα βάθη της Μ.Ασίας, η θέσπιση έκτακτων επιβαρύνσεων, η επίταξη ειδών και τα εμπόδια στις εμπορικές τους δραστηριότητες ανάγκασαν τους Ελληνες των περιοχών αυτών σε "εκούσια" μετανάστευση. Εξάλλου να σημειωθεί ότι εκ των προτέρων υπήρξε μια ανθελληνική εκστρατεία του τουρκικού τύπου κατόπιν μεθόδευσης των Ελλήνων. Για παράδειμα κυκλοφορούσαν το 1915 προπαγανδιστικά φυλλάδια της Γερμανικής Τράπεζας Παλαιστίνης που προέτρεπαν τους Τούρκους να μην έχουν εμπορικές σχέσεις με Ελληνες και Αρμένιους. Συνολικά μέχρι το 1920 έφτασαν στην Ελλάδα 800.000 πρόσφυγες από τους οποίους οι περισσότεροι επέστρεψαν στις εστίες τους.
Σχολικό βιβλίο: σελ. 145 - 146 "Ηδη, πριν τον Αύγουστο του 1922 κατέφυγε στη Ρωσία. Γι' αυτό το σύνολο των προσφύγων από την Τουρκία ανέρχεται σε 1.104.216. Ο αριθμός όμως των προσφύγων της Κωνσταντινούπολης είναι συγκριτικά πολύ μικρότερος (38.458) γιατί οι Ελληνες της Πόλης, της Ιμβρου και της Τενέδου εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή των πληθυσμών. Για τα άλλα ρεύματα των προσφύγων βλέπε σχολικό βιβλίο σελ. 139 -140 "Αλλα προσφυγικά ρεύματα".