Η Ντόρα Σιμοπούλου «έφυγε» στις 8 Αυγούστου από τη ζωή αθόρυβα, όσο αθόρυβα ζούσε τα τελευταία χρόνια, απομακρυσμένη από τα φώτα της δημοσιότητας. Η είδηση για το θάνατο της ηθοποιού έγινε γνωστή από τον συνάδελφό της Πάνο Κατέρη, ο οποίος έγραψε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook .

«Ντόρα μου, μόλις έμαθα ότι πέταξες στην άλλη γειτονιά ! Πάει καιρός, από τις 8 Αυγούστου. Έφυγες σιωπηλά, όπως σιωπηλά έζησες. Δεν το έγραψαν πουθενά, δεν το «έδειξαν» πουθενά. Έστω και μιά αναφορά, γιά θυμηθεί ο κόσμος τη μορφή σου. Τίποτα ! Σε ονόμαζαν χρυσή ηθοποιό μικρών ρόλων. Αλλά εσύ ήξερες ότι δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι, παρά μόνο μικροί ηθοποιοί. Πάντα θυμάμαι τις στιγμές που ζήσαμε μαζί στη σκηνή του Παρκ ένα ολόκληρο καλοκαίρι στη «Γυναίκα της χρονιάς» με τη Σμαρούλα ! Αλλά πάνω απ' όλα τις στιγμές που ζήσαμε στις πρόβες και στα καμαρίνια πριν αρχίσει η παράσταση. Το γέλιο σου... την καλοσύνη σου...Αντίο καλή μου».

Η Ντόρα Σιμοπούλου, στα 56 χρόνια που είχε στο θέατρο από τότε που τελείωσε τη σχολή του Πέλλου Κατσέλη, ήταν χαμηλών τόνων ηθοποιός, που δεν επιδίωξε ποτέ την προβολή.«Με θεωρούσαν ότι είμαι η χρυσή ηθοποιός των μικρών ρόλων. Δεν είχα φιλοδοξίες για μεγαλύτερα πράγματα. Ούτε για την προβολή και την πρώτη γραμμή», είχε πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της.

Η συγγραφή ήταν η δεύτερη πλευρά της. Στη δεκαετία του '90 έγραψαν με την ηθοποιό Αννα Μακράκη αρκετά σενάρια: «Χαραυγή», «Σκιές πάνω από την πόλη», «Ερωτας και πάθος», «Νέμεσις», «Οικογένεια», «Στενές επαφές τρύπιου τοίχου» κ.ά. Η Ντόρα Σιμοπούλου είχε δικούς της ρυθμούς και προτεραιότητες. «Βγήκα το 1960 από τη σχολή, αλλά πρωτοέπαιξα το 1962. Είχε να κάνει με την ντροπή. Ακόμη είμαι ντροπαλή»...έλεγε.

Πηγή: protothema.gr