Με μαζική προσέλευση κόσμου το φεστιβάλ έστειλε ηχηρό μήνυμα κατά του ρατσισμού, του φασισμού, του σεξισμού, του εθνικισμού και γενικότερα των διακρίσεων. Σε μία χρονιά που οι αποφάσεις για το προσφυγικό-μεταναστευτικό μονοπωλούν το τελευταίο διάστημα την επικαιρότητα αντιρατσιστικές συλλογικότητες διοργάνωσαν «μία γιορτή που δεν γνωρίζει σύνορα και φράχτες» αλλά βροντοφωνάζει πως «πατρίδα μας είναι όλη η γη».
Με κεντρικό σύνθημα «αν έχουμε μία ελπίδα την οφείλουμε σε αυτούς που δεν έχουν καμία» το φετινό φεστιβάλ για ακόμα μία χρονιά πρόταξε την πολυπολιτισμικότητα αναδεικνύοντας παραδοσιακά ήθη κι έθιμα μεταναστευτικών και προσφυγικών κοινοτήτων. Μπαίνοντας στο χώρο το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνάντησε τον Ονεζίμ σε έναν πάγκο με χειροποίητες τσάντες και παπούτσια από τη Μαδαγασκάρη. «Ήρθα το 1990 στην Ελλάδα, ήμουν στις ένοπλες δυνάμεις αλλά λόγω πολέμου έφυγα. Κατάφερα και σπούδασα εδώ κι έκανα οικογένεια. Έχω μάθει να αντιμετωπίζω ρατσιστικές συμπεριφορές, τους απαντώ ότι εφόσον προσφέρω τις υπηρεσίες μου στη χώρα είμαι σαν αυτούς...».
Πιο κάτω ο Μεντού από τη Σενεγάλη πουλάει σκουλαρίκια αλλά και παραδοσιακά ροφήματα από τη χώρα του. Βρίσκεται περίπου 15 χρόνια στην Ελλάδα και στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ συμμετέχει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Ξεχωριστές νότες η σκηνή των μεταναστευτικών κοινοτήτων, όπου μία μίξη παραδοσιακών μουσικών από όλο τον κόσμο δημιουργεί μελωδίες διαφορετικές απ' αυτές που έχουμε συνηθίσει... Χορός και τραγούδια από το Πολιτιστικό Κέντρο Κουρδιστάν, αφγανική παραδοσιακή μουσική, αφρικάνικα κρουστά, ρώσικοι παραδοσιακοί χοροί και ήχοι από τη Μαδαγασκάρη, ήταν μερικές από τις στιγμές του τριημέρου που έμαθε στους παρευρισκόμενους λίγη από την παράδοσή τους και τους έκανε να χορέψουν στους ρυθμούς τους. Συνεχίζοντας την περιήγηση στο Πάρκο Γουδή οι μυρωδιές δεν θα μπορούσαν να αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο.
Ουρές σχηματίζονταν στις κουζίνες των μεταναστευτικών κοινοτήτων μετά τις 8 το βράδυ όπου όλοι περίμεναν να δοκιμάσουν γεύσεις από 20 χώρες. Εδέσματα για όλα τα γούστα, σε μία πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων που ετοιμαζόταν μπροστά στους επισκέπτες. «Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις έναν άνθρωπο, είναι να κάτσεις μαζί του στο στρωμένο τραπέζι. Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις την κουλτούρα ενός λαού, είναι να γευτείς την κουζίνα του. Γιατί από τις απαρχές του Χρόνου, η ανθρωπότητα ερχόταν πιο κοντά γύρω από ένα αχνισμένο τσουκάλι, εκεί όπου οι άνθρωποι αφηγούνται τις ιστορίες της ζωής τους. Γιατί από τότε που οι άνθρωποι θυμούνται τον εαυτό τους, η εικόνα της ειρήνης και της χαράς είναι αυτή του στρωμένου τραπεζιού», επισημαίνουν οι διοργανωτές.
Την τιμητική της για ακόμα μία χρονιά είχε η κουζίνα από τις Φιλιππίνες με τα spring rolls και τα νούντλς, η περίφημη τυρόπιτα από το Κουρδιστάν και την Τουρκία αλλά και το yassa (κοτόπουλο με καραμελωμένα κρεμμύδια και ρύζι) από τη Σενεγάλη.
Οι συναυλίες που έντυσαν μουσικά και φέτος το αντιρατσιστικό φεστιβάλ προσπάθησαν να καλύψουν όλα τα γούστα. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες κι η Νατάσα Μποφίλιου που λίγο πριν ανέβει στη σκηνή έστειλε το δικό της μήνυμα: «Συμμετέχω στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο πλαίσιο μίας προσπάθειας συλλογικής και προσωπικής για την εξάλειψη του φόβου σε καθετί διαφορετικό: εθνικότητα, φύλο, θρησκεία, τάξη, σεξουαλικό προσανατολισμό. Απαιτούμε ισότητα στις ευκαιρίες, στη ζωή, στην εργασία και στο μέλλον». Συζητήσεις, δρώμενα, εκθέσεις φωτογραφίας και σκίτσων συμπλήρωσαν το σκηνικό αυτού του τριημέρου, μιας γιορτής που η αλληλεγγύη και η διαφορετικότητα πάντα θα νικάει...
ΑΠΕ-ΜΠΕ
