Ο Κωνσταντίνος Καβάφης γεννήθηκε και πέθανε την ίδια ημέρα του μήνα Απριλίου με διαφορά 70 χρόνων. Γράφει ο ίδιος αυτοβιογραφούμενος: «Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».

Τo βασικό χαρακτηριστικό των ποιημάτων του Καβάφη είναι η ιδιότυπη γλώσσα: ανάμειξη καθαρεύουσας και δημοτικής πλαισιωμένη από ιδιωματικά στοιχεία της Κωνσταντινούπολης.

Τα ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη είναι: τα 154 ποιήματα που αναγνώρισε ο ίδιος - «Αναγνωρισμένα» -, τα 37 «Αποκηρυγμένα», ποιήματά του, τα περισσότερα γραμμένα σε νεανική ηλικία και σε γλώσσα ρομαντική - καθαρεύουσα, τα οποία αργότερα αποκήρυξε· τα «Κρυμμένα», τα 75 ποιήματα που βρέθηκαν τελειωμένα στα χαρτιά του και τα 30 «Ατελή», που βρέθηκαν στις σημειώσεις του χωρίς την οριστική τους μορφή. Ο ίδιος ο Καβάφης είχε κατατάξει τα ποιήματά του σε τρεις κατηγορίες: τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά και τα ηδονικά ή αισθησιακά.
Τα πιο δημοφιλή από τα ποιήματά του είναι τα: Ιθάκη, Θερμοπύλες, Τα Τείχη, Τα παράθυρα, Τρώες, Κεριά, Περιμένοντας τους βαρβάρους, Φωνές, Απολείπειν ο θεός Αντώνιον.

Το 1932, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ασθενής από καρκίνο του λάρυγγα, ταξίδεψε από την Αλεξάνδρεια για θεραπεία στην Αθήνα, όπου παρέμεινε αρκετό χρόνο, εισπράττοντας αγάπη από το πλήθος των θαυμαστών του. Επιστρέφοντας στην Αλεξάνδρεια, η κατάστασή του χειροτέρεψε. Εισήχθη στο Νοσοκομείο της Ελληνικής Κοινότητας, όπου πέθανε την ημέρα των γενεθλίων του.

«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες την πολλή συνάφεια του κόσμου,
Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες.», είχε γράψει ο Καβάφης στέλνοντας μήνυμα (και) στην εποχή μας…

Πηγή: ethnos.gr