Η Μεσσηνία έχει χάσει το 40% των δασών της από πυρκαγιές, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα την αλλοίωση της τοπικής χλωρίδας. Ομως χωρίς επαρκή χρηματοδότηση και επιστημονικό προσωπικό η Διεύθυνση Δασών στο νομό αδυνατεί να προλάβει τις συνέπειες που μπορεί να υπάρξουν στο κλίμα της περιοχής και το οικοσύστημα. Τα συμπεράσματα αυτά προέρχονται από την κουβέντα μας με τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δασών Μεσσηνίας Γιώργο Σωτηρόπουλο, ο οποίος τόνισε ότι η τεράστια αλλοίωση της χλωρίδας έχει γίνει με την μεγάλη πυρκαγιά του Ταϋγέτου. Επεσήμανε επίσης ότι "εκεί έχουμε αντικατάσταση της βλάστησης σε πολλά σημεία και ειδικά σε περιοχές που βόσκονται παράνομα".
Παράλληλα παρατήρησε ότι υπάρχει και μια φυσική αλλαγή στη χλωρίδα, με την επικράτηση κάποιων ειδών έναντι κάποιων άλλων. Επίσης σημείωσε ότι "υπάρχει επίδραση και σε κάποια είδη που πλήττονται από ασθένειες, όμως κάποια επανέρχονται από μόνα τους, όπως π.χ. το έλκος που χτύπησε τα κυπαρίσσια την δεκαετία του 1980 και έχει πλέον υποχωρήσει", ενώ αναφερόμενος στο μύκητα που έχει χτυπήσει τα πλατάνια τόνισε ότι η επιβίωσή τους σχετίζεται άμεσα με τη διατήρηση των ειδών της μεσο-μεσογειακής ζώνης όπου ανήκει η περιοχή μας. Αλλωστε τα πλατάνια είναι από τα βασικά είδη της χλωρίδας του νομού μαζί με το πουρνάρι, και στα δάση η μαύρη πεύκη και η κεφαλληνιακή ελάτη, η κουμαριά και η αγριελιά.
ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Οπως σημείωσε ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών οι ασθένειες που πλήττουν τα τοπικά είδη χλωρίδας σχετίζονται και με την κλιματική αλλαγή που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια. Και εξήγησε ότι "παρατεταμένες ξηροθερμικές περίοδοι συμβάλλουν στο να αλλάξει η σύσταση των ειδών και η εξάπλωσή τους", ενώ γίνονται ευάλωτα και σε ασθένειες. "Το κλίμα έχει μετατραπεί και κάποια είδη που ζούσαν οριακά με εκείνο το κλίμα, σιγά - σιγά εξαφανίζονται", παρατήρησε και πρόσθεσε ότι "κάποια είδη χλωρίδας πλήττονται από την κλιματική αλλαγή και από τη στιγμή που είναι αλληλένδετα και αλληλεπιδρούν, δηλαδή η χλωρίδα διαμορφώνει το κλίμα μιας περιοχής και το κλίμα διαμορφώνει τη χλωρίδα, αλλάζει και το μικροκλίμα". Ωστόσο, τα οικοσυστήματα έχουν δυνατότητα αντίδρασης όπως επεσήμανε γι΄ αυτό και πιστεύει ότι "είναι άσχημο στα φυσικά είδη να χρησιμοποιούμε τεχνικές μεθόδους επανόρθωσης γιατί μαθαίνουμε τα φυτά να μην επανέρχονται από μόνα τους".
Παρατήρησε δε ότι "εκτός από τις περιοχές που έχουμε εκτεταμένες πυρκαγιές, η μείωση και οι αλλοιώσεις στο τοπίο της Μεσσηνίας δεν είναι τέτοιες που να προκαλούν ανησυχία". Ομως "η Πελοπόννησος την τελευταία δεκαετία παρουσίασε πρόβλημα εξαιτίας των μεγάλων πυρκαγιών. Αμιγές δάσος όπως είναι ο Ταΰγετος έχει καταστραφεί σε ποσοστό 40%, που είναι πολύ μεγάλο ποσοστό", πρόσθεσε.
ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ
ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ
Ωστόσο για να διεξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα και να προλάβουμε τις συνέπειες "θέλει χρόνο, υπομονή και μελέτη, και αυτές τις εποχές οι διαθέσιμες δαπάνες για τη δασοκομία είναι περιορισμένες" σημείωσε, ενώ πρόσθεσε ότι "το 1932 που η χώρα είχε πτωχεύσει γίνονταν φράγματα και είχε φυτώριο στη Μεσσηνία παρά τα οικονομικά προβλήματα. Θα ήταν λοιπόν καλό να μην βλέπουμε κοντόφθαλμα και να κάνουμε επενδύσεις στη φύση οι οποίες θα έχουν απόδοση για τις επόμενες γενιές". Είπε επίσης ότι τελευταία "έχουμε μεγάλο πρόβλημα και όσον αφορά τη χρηματοδότηση και όσον αφορά τη λειτουργία των αποκεντρωμένων διοικήσεων". Επιπρόσθετα "και ο προϋπολογισμός είναι μικρότερος και οι προμήθειες δυσκολότερες". Παρόλα αυτά όπως είπε ο νομός ενισχύθηκε με 42 αγροφύλακες οι οποίοι όμως δεν έχουν γνώση του αντικειμένου, γι΄ αυτό και "προσπαθούμε με κάποια σεμινάρια να τους εντάξουμε στη δασική υπηρεσία, αν και η έλλειψή μας είναι κυρίως σε επιστημονικό προσωπικό το οποίο χρειάζεται για να συντάσσει και να υλοποιεί τις μελέτες".
