Η ψυχολόγος στη Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης “Θάλπος” δεν παραβλέπει ότι “η ζωή μας άλλαξε από τη μια στιγμή στην άλλη”. Οπως λέει: “Ξαφνικά φοβόμαστε για την υγεία μας αλλά και για την υγεία των αγαπημένων μας ανθρώπων. Ξαφνικά το να μένουμε σπίτι μας το νιώθουμε φυλάκιση”. Και όλα αυτά, συνδυασμένα “με την άγνοια του πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και πόσο θα διαρκέσει”...
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Το να νιώθουμε αβοήθητοι και ότι έχουμε χάσει τον έλεγχο της ζωής μας δεν είναι κάτι ασυνήθιστο σε αυτές τις συνθήκες. Κι όμως, λέει η Εύη Τσικρικού, υπάρχει και μία άλλη οπτική: “Αυτή όπου αποδεχόμαστε την τρέχουσα κατάσταση, συμβιβαζόμαστε, και διατηρούμε τον έλεγχο στην τροποποιημένη πλέον καθημερινότητά μας. Επιλέγουμε το πώς θα διαθέσουμε το χρόνο μας την κάθε μέρα, προς όφελος της ψυχικής και σωματικής μας υγείας”.
Απασχολώντας λοιπόν το μυαλό μας με διάφορες ουσιαστικές δραστηριότητες, “περιορίζουμε το άγχος, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες εκδήλωσης ψυχοσωματικών συμπτωμάτων ή ακόμα και ψυχικών ασθενειών”.
ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ
Μένουμε σπίτι, λοιπόν, και “αξιοποιούμε τις αμέτρητες δυνατότητες που μας δίνει το διαδίκτυο. Επιλέγουμε αξιόπιστες πηγές ενημέρωσης. Χρησιμοποιούμε τις εφαρμογές των social media για να επικοινωνήσουμε με φίλους και να επανασυνδεθούμε με παλιότερους φίλους (μέσω μηνυμάτων ή βιντεοκλήσεων)” - όχι όμως “για να συζητάμε συνεχώς για την πανδημία”.
Μπορούμε αντί για... δυσάρεστες συζητήσεις να “χρησιμοποιούμε την εφαρμογή YouTube για να ακούσουμε την αγαπημένη μας μουσική, να αθληθούμε με προγράμματα γυμναστικής για το σπίτι από επαγγελματίες, και να παρακολουθήσουμε video για μαγειρική ή DIY ιδέες για το σπίτι μας”.
ΔΟΚΙΜΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΘΕΛΑΜΕ...
Δημιουργικοί τρόποι για να γεμίσουμε το χρόνο μας υπάρχουν και μέσα στο σπίτι: “Μαγειρεύουμε για τον εαυτό μας ή και την οικογένεια μας, χρησιμοποιώντας νέες συνταγές που πάντα θέλαμε να δοκιμάσουμε, αλλά δεν είχαμε τον χρόνο.
Επιμορφωνόμαστε διαβάζοντας βιβλία, άρθρα και έρευνες (όχι μόνο για τον κορονοϊό!) ή μαθαίνοντας μία νέα δεξιότητα με τη βοήθεια του διαδικτύου και των εφαρμογών - όπως π.χ. μία ξένη γλώσσα”, προτείνει η ψυχολόγος του “Θάλπους”.
Αυτό που δεν χρειάζεται είναι “η τηλεόραση στο σπίτι μας να προβάλλει όλο το 24ωρο ειδήσεις για την πανδημία”. Γι' αυτό προτιμούμε να “παρακολουθούμε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και ντοκιμαντέρ, σπάζοντας έτσι τη μονοτονία των ειδησεογραφικών εκπομπών”.
ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΕΣ
Φροντίζουμε το σπίτι μας, το τακτοποιούμε, “προχωράμε σε αλλαγές που θέλαμε να κάνουμε αλλά δεν είχαμε το χρόνο”, προτρέπει.
Επίσης, “ασχολούμαστε με τον κήπο ή το μπαλκόνι μας, ώστε να είναι έτοιμο να φιλοξενήσει εμάς -και αργότερα και τους φίλους μας- τώρα που ο καιρός βελτιώνεται”.
Ομως, “φροντίζουμε και τον εαυτό μας: Δεν παραμελούμε την υγιεινή μας ούτε την εμφάνισή μας, ακόμα κι αν πρέπει να παραμείνουμε στο σπίτι χωρίς την παραμικρή έξοδο”. Κι αυτό “συμπεριλαμβάνει από το να κάνουμε μπάνιο μέχρι και το να ντυνόμαστε με ρούχα αντί για πιτζάμες”.
ΘΕΤΟΥΜΕ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Επιπλέον “δίνουμε χώρο στον δημιουργικό μας εαυτό, να εκφραστεί μέσω ζωγραφικής, μουσικής, φωτογραφίας, ραπτικής, συγγραφής, μουσικής και ό,τι άλλο μας αρέσει. Δίνουμε νόημα στους περιπάτους μας, φροντίζοντας ει δυνατόν να γίνονται κοντά στη φύση είτε σε παραλία, είτε σε πάρκα ή έστω σε δρόμους με πολλή βλάστηση”. Το ίδιο “ισχύει φυσικά και για την σωματική μας άθληση (τρέξιμο, ποδήλατο)”.
Κυρίως όμως “δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε, να κάνουμε σχέδια για το μέλλον -βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα- και να θέτουμε στόχους”.
ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
“Μένουμε Σπίτι” και “Μένουμε Ανθρωποι”: Οπως προτρέπει η ψυχολόγος του Θάλπους, “βοηθάμε όσο μπορούμε και είμαστε ευγενικοί με τους συνανθρώπους μας, γελάμε, κλαίμε, αστειευόμαστε κλπ. Διατηρούμε την ανθρωπιά μας, διατηρούμε τον αυτοέλεγχό μας και κατ’ επέκταση την ψυχραιμία μας”.
Αλλωστε “οι προτάσεις αυτές στοχεύουν στη θωράκιση της ψυχικής μας υγείας αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε”, λέει η Εύη Τσικρικού, ώστε “να καταφέρουμε να βγούμε όσο το δυνατόν γίνεται πιο αλώβητοι, αλλά και κερδισμένοι - καθώς θα έχουμε υιοθετήσει έναν πιο υγιή και ουσιαστικό τρόπο σκέψης για τον εαυτό μας, τις διαπροσωπικές μας σχέσεις και την ζωή μας γενικότερα”.
