- Κυρίες και κύριοι,

Έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στο Διαβολίτσι. Ενθυμούμαι το 1980 να υπάρχουν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες στο χωριό μας: Αστυνομία, δικαστική αίθουσα, ΟΤΕ, 3 τράπεζες (Εμπορική, Εθνική, Αγροτική), Αγρονομείο, σταθμός ΟΣΕ, Λύκειο, Ταχυδρομείο και πάρα πολλά καταστήματα όλων των επαγγελμάτων. Σιγά σιγά όλα αυτά άρχισαν να κλείνουν και οι υπηρεσίες να μεταφέρονται στον Μελιγαλά και στην Καλαμάτα, λόγω του ότι έφευγαν πολλοί δημότες για μια καλύτερη ζωή, με αποτέλεσμα η περιοχή να ερημώνει.

Η τελευταία δημόσια υπηρεσία, το ταχυδρομείο, έκλεισε προχθές. Καθημερινά γίνομαι αποδέκτης πολλών παραπόνων από τους συνδημότες τηλεφωνικά ή από το Internet. Θα σταθώ σε μία ανάρτηση σχετικά με την εκδήλωση του χορευτικού στην εκκλησία, η οποία ειρωνικά αναφέρει ότι οι μεγαλοπαράγοντες αποδώσαμε φόρο τιμής στο ταχυδρομείο που βρίσκεται απέναντι, την τελευταία ημέρα λειτουργίας του και ότι η δημοτική αρχή αρκείται σε λούσα, χορό, φαγητό και γλέντι.

Δεν είναι δίκαιο να δεχόμαστε κριτική από κάποιον που δεν γνωρίζει γεγονότα και ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, και έρχονται ελάχιστα στο χωριό μας, και καλά κάνουν, γιατί έχουν τις δουλειές τους, τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους αλλού.

Ζούμε 24 ώρες το 24ωρο εδώ και γνωρίζουμε τα γεγονότα από πρώτο χέρι. Δε νομίζω να υπάρχει ένας δημοτικός ή τοπικός σύμβουλος ή δημότης που να ήθελε να κλείσει το ταχυδρομείο Διαβολιτσίου. Όπως έκλεισαν όλες οι ανωτέρω υπηρεσίες, έτσι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και για το ταχυδρομείο. Πέρασαν αξιόλογοι υπάλληλοι από αυτό, οι κύριοι Χριστοφιλόπουλος, Λαμπρακόπουλος, Μούτσιος, Παπαδόγιαννης, Καίσαρης και οι κυρίες Διαμαντοπούλου και Ντούφα και πολλοιίάλλοι. Εμείς, όμως, είμαστε εδώ φυλάττουμε θερμοπύλες, λίγοι αλλά προσπαθούμε για όλα. Έστω και αν κάναμε εμείς κάποιο λάθος, τότε γιατί έκλεισαν 17 σε όλη την Μεσσηνία και 78 σε όλη την Πελοπόννησο. Ο εκάστοτε δήμαρχος φταίει που έκλεισαν όλες οι ανωτέρω υπηρεσίες;

- Κυρίες και κύριοι δε θα τα έγραφα όλα αυτά, αλλά πρέπει να ξέρει ο κόσμος την αλήθεια. Εγώ

προσωπικά είχα πάει και το πρωί στην Θεία Λειτουργία, όπου ο πατήρ Κωνσταντίνος μας βράβευσε μαζί με τον γιο μου και πολλούς δημότες, για όλες τις φορές που συμμετείχαμε στην εθελοντική αιμοδοσία και κατά την οποία έχω κάρτα αιμοδότη από το 1980. Καθώς και το βράδυ παραβρέθηκα στη χορευτική βραδιά ύστερα από πρόσκληση του πατέρα Κωνσταντίνου Ανδριόπουλου, ο οποίος είναι ένας αξιόλογος και δραστήριος ιερέας και έχει κάνει μεγάλο έργο. Μέσα στα 11 χρόνια που είναι ιερέας έχει προσφέρει 350 φιάλες αίμα, έφερε αξιόλογους δασκάλους χορού, δίνοντας στα παιδιά μας την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με την παράδοση μέσα από τους παραδοσιακούς χορούς.

Για αυτό πήγαμε όλοι εκεί, δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, αντιπεριφερειάρχης, πρόεδροι, δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι για να τιμήσουμε τον ιερέα, τα παιδιά, τους γονείς και την παράδοση.

Ούτε φάγαμε ούτε χορέψαμε ούτε λούσα βάλαμε.

Έχουμε μένει λίγοι, κοιτάξτε τι γίνεται γύρω μας και σε άλλα κράτη. Εμείς σας θέλουμε δίπλα μας και όχι απέναντί μας . Σας θέλουμε στις χαρές μας να χαίρεστε, στο γήπεδο για εμψύχωση της ομάδας, στην κηδεία για συμπαράσταση, στην πλημμύρα με ένα φτυάρι στις 3 τη νύχτα, στη φωτιά με ένα μπουγέλο νερό και όχι κοιτάζοντας από μακρυά και κάνοντας κριτική ότι δεν τα κάναμε καλά, όταν κάποιοι πήγαν στη θάλασσα και αφήνοντας εμάς να παλεύουμε με τη φωτιά, την πλημμύρα και τους σεισμούς.

- Κυρίες και Κύριοι,

Πιστεύω κανένας δε θέλει να συμβεί κανένα από τα παραπάνω άσχημα γεγονότα, όμως επειδή η φύση έχει αλλάξει, ελάτε όλοι μαζί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να αντιμετωπίσουμε δυσάρεστες αυριανές καταστάσεις. Εγώ όσο ζω θα αγωνίζομαι για το γήπεδο, το Ματάκι, τον δρόμο στην Αράχωβα και οτιδήποτε άλλοι χρειαστεί. Πρέπει εμείς οι λίγοι να είμαστε όλοι μαζί για να μπορέσουμε να προστατέψουμε και τις δικές σας περιουσίες.