Συνεδρίασε χθες η Ολομέλεια της ΙΣΤ' Συνόδου της Βουλής των Εφήβων.
Από τη Μεσσηνία τακτικοί βουλευτές έχουν επιλεγεί οι: Ελένη Αργυράκη από το 6ο Λύκειο Καλαμάτας, Αδαμάντιος Κωνσταντακόπουλος από το 1ο Λύκειο Καλαμάτας, Κατερίνα Ι. Κωτσάκη από το 2ο Λύκειο Μεσσήνης και Χρήστος Παν. Πολίτης από το 4ο Λύκειο Καλαμάτας.
Οσον αφορά τις εισηγήσεις που ακούστηκαν στην Ολομέλεια της Βουλής, αυτές ήταν οι παρακάτω, από τους αντίστοιχους έφηβους Μεσσήνιους βουλευτές:
Αικατερίνη Κωτσάκη
Αξιότιμε κύριε πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι έφηβοι βουλετές,
Μέρος της ελληνικής πραγματικότητας αποτελεί πλέον η μαζική είσοδος μεταναστών στη χώρα μας. Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται εδώ προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος. Ως Ελληνες τους κατανοούμε, γιατί στο παρελθόν έχουμε βρεθεί σε παρόμοια δύσκολη θέση.
Βασική προϋπόθεση για την ομαλή ένταξη των ανθρώπων αυτών στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, είναι η χώρα υποδοχής να μπορεί να τους προσφέρει αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Η χώρα μας, όμως, που δεν είναι σε θέση να προσφέρει αυτές τις συνθήκες στους ιθαγενείς της, πώς θα μπορέσει να δώσει όραμα στους ξένους;
Οι όροι της ελληνικής αγοράς σήμερα είναι η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, η βαριά φορολογία, ο πληθωρισμός, οι κρατήσεις μισθών, οι περικοπές συντάξεων και διάφορα άλλα κοινωνικά προβλήματα, όπως η βία, η εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά. Και όλα αυτά υπό το διαρκή φόβο μιας πτώχευσης.
Προφανώς, λοιπόν, η Ελλάδα δεν μπορεί να υποσχεθεί μέλλον σε κανέναν, πόσω μάλλον σε ένα μετανάστη, αν και οι μετανάστες έρχονται εδώ προετοιμασμένοι να εργαστούν υπό συνθήκες γαλέρας και πιθανότατα προτιμούνται από έναν Ελληνα που διεκδικεί τα εργασιακά του δικαιώματα στην ίδια του τη χώρα. Ετσι, όχι μόνο διογκώνεται το πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα, αλλά και οξύνονται οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις μεταξύ ιθαγενών και μεταναστών.
Τέλος, για τους ήδη υπάρχοντες νόμιμους μετανάστες, είναι στο χέρι τους να χαράξουν πορεία στη χώρα μας. Θεωρώ, όμως, ότι στην παρούσα κατάσταση δύσκολα πρέπει να δεχθούμε νέους μετανάστες, όχι γιατί δεν τους θέλουμε, αλλά γιατί δεν μπορούμε να τους θρέψουμε. Μακάρι να μπορούσαμε να τους βοηθήσουμε. Μακάρι, αλλά υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ούτε τους εαυτούς μας.

Αδαμάντιος Κωνσταντόπουλος
Αγαπητή κυρία πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι έφηβοι βουλευτές,
Ενα από τα σημαντικότερα προβλήματα που απασχολούν τις κοινωνίες είναι η μάστιγα των ναρκωτικών. Αυτή η μάστιγα έχει καταλύσει ακόμα και τον ελλαδικό χώρο, τοποθετώντας με αυτόν τον τρόπο την Ελλάδα ανάμεσα στις χώρες με τα μεγαλύτερα ποσοστά στη χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Οι ευθύνες για την τραγική κατάληξη της χώρας μας στα θέματα των ναρκωτικών ανήκουν κυρίως στους φορείς της κοινωνικοποίησης, όπως η οικογένεια, το σχολείο και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και το κοινωνικό περιβάλλον.
Οι νέοι, ειδικά, είναι μία ευαίσθητη γενιά και επιρρεπής στο να επηρεάζεται, με μεγαλύτερο κίνδυνο από όλους τους υπόλοιπους. Καθημερινά όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι οδηγούνται σιγά-σιγά στο δρόμο των ναρκωτικών, καταδικάζοντας έτσι τη ζωή τους. Σαφώς το πρόβλημα οφείλεται και στους ίδιους τους νέους, καθώς παρασύρονται από διάφορους παράγοντες, όπως συναισθήματα και βιώματα. Πολλές φορές ταλαιπωρούνται από ψυχολογικά προβλήματα και γίνονται δέκτες στη μάστιγα που καταστρέφει σιγά-σιγά την κοινωνία. Για την επίλυση αυτού του φαινομένου πρέπει όλοι να συμβάλουμε δραστικά και να περάσουμε επιτέλους από τη θεωρία στην πράξη, γιατί η πράξη φέρνει τις αλλαγές.