Η Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων Καλαμάτας συμμετέχει στο πρόγραμμα του τμήματος, για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αποκλεισμού ευάλωτων ομάδων, μέσα και από τη γνώση των πρώτων βοηθειών. Είναι μια ακόμα κίνηση εξωστρέφειας της υπηρεσίας, την οποία γεννά η ανάγκη της ώσμωσης των ανήλικων παραβατών με την κοινότητα. Και όπως τονίζει η επιμελήτρια Ανηλίκων Αγγελική Ρουμελιώτου, η εν λόγω συνέργεια του γραφείου της υπηρετεί τη βασική αρχή διαπαιδαγώγησης πάνω στην οποία εργάζονται με τους νεαρούς παραβάτες: να τους κάνουν να αισθανθούν μέρος του συνόλου και χρήσιμοι στον συνάνθρωπο, και κυρίως να τους ευαισθητοποιήσουν απέναντι στην αξία της ανθρώπινης ζωής.

ΩΣ ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ
Εξάλλου στις συνθήκες υπό τις οποίες διαβιούν πολλοί από τους νεαρούς παραμονεύουν αρκετοί κίνδυνοι. Η γνώση λοιπόν πρώτων βοηθειών, πέρα από το ότι μπορεί να φανεί χρήσιμη, θα βοηθήσει -θεωρεί η επιμελήτρια- και στην ενσυναίσθηση και την ανάπτυξη δεσμών με την κοινότητα. Η κ. Ρουμελιώτου παρατηρεί ότι είναι βασικό για έναν παραβατικό νέο να εκτιμήσει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Γι' αυτό και η εν λόγω συνέργεια με τον Ερυθρό Σταυρό κατατάσσεται στα αναμορφωτικά μέτρα, που έτσι κι αλλιώς στοχεύουν στην διαπαιδαγώγηση των ανηλίκων. Και όπως η ίδια τονίζει, η εφαρμογή τους των αναμορφωτικών αυτών μέτρων "οφείλει να υποστηρίξει την ανηλικότητα, καθώς διαμορφώνεται μέσα από αυτό το ηλικιακό στάδιο το μέλλον της κοινωνίας των πολιτών".

ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΙΛΟΤΙΚΑ
Ο ρόλος της ίδιας ως επιμελήτριας Ανηλίκων, αλλά και όλων όσοι ασχολούνται με τους ανήλικους παραβάτες, είναι λοιπόν "να επαναφέρουμε την παιδικότητά τους - η οποία ενίοτε χάνεται μέσα σε μια παραβατική δραστηριότητα". Αρα, συνεχίζει, θα πρέπει "να δουλέψουμε πάνω στις βασικές ανθρώπινες ανάγκες και αξίες. Ο αλληλοσεβασμός, η αλληλοβοήθεια, ο αλτρουισμός, η προστασία της ζωής, η κοινωνική φροντίδα μπορούν να εισαχθούν ως έννοιες μέσα από βιωματικές διαδικασίες".
Τέτοιου είδους είναι και "η δραστηριότητα με τον Ερυθρό Σταυρό, η οποία θα λειτουργήσει πιλοτικά - και μέσα από την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων ενδέχεται να μορφοποιηθεί σε αναμορφωτικό μέτρο" για τους ανήλικους παραβάτες.

Η ΩΣΜΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
Παράλληλα, ενδιαφέρει "να αξιοποιούμε πηγές βοηθείας και προγράμματα που υπάρχουν γύρω μας και να τα διασυνδέουμε με τους ανηλίκους. Είναι μια μορφή κοινοτικής ανάπτυξης, κοινωνικής εκπαίδευσης και γνωριμίας με δομές, με τις οποίες πιθανά δεν έχουν πολλές ευκαιρίες να διασυνδεθούν μέσα από την καθημερινότητα τους", εξηγεί. Η γνωριμία άλλωστε και η επικοινωνία αυτή "είναι από μόνη της μια εκπαιδευτική διαδικασία".

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΡΙΣΚΟΥ
Η καθημερινότητα ενός παραβατικού ανηλίκου "ενίοτε εμπεριέχει πολλά σημεία υψηλού κινδύνου προς τον ίδιο, το περιβάλλον του αλλά και την ευρύτερη κοινωνία", αναφέρει η κ. Ρουμελιώτου μέσα από την εμπειρία της. Η ίδια η ζωή του, υπό αυτές τις συνθήκες, "ενίοτε αγγίζει τα όρια φθοράς-αφθαρσίας καθώς συχνά εκλείπει το στοιχείο της οριοθέτησης, της προσωπικής κρίσης αλλά και της έννοιας της ασφάλειας. Αντίθετα, συμπεριφορές υψηλού ρίσκου αποκτούν κυρίαρχο ρόλο". Υπό αυτήν την έννοια "έχει εξέχουσα σημασία η έννοια της εκμάθησης πρώτων βοηθειών, της αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών κ.λπ.".

ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ
Επιπρόσθετα, η ομαδικότητα που χαρακτηρίζει τα προγράμματα είναι επίσης ένα ζητούμενο. "Φανταστείτε ανήλικους παραβάτες να εκπαιδεύονται στο πώς θα σώσουν έναν άνθρωπο από πνιγμό. Ή πώς θα κάνουν τεχνητή αναπνοή. Φανταστείτε να εκπαιδεύονται στο πώς παρεμβαίνουν και πώς δεν παρεμβαίνουν όταν είναι παρόντες σε ένα τροχαίο", λέει η επιμελήτρια - και επισημαίνει ότι "όλα αυτά οξύνουν πτυχές της ανθρώπινης υπόστασης, που για μας είναι βασικό ζητούμενο".