Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε η πρόεδρος του συλλόγου Βιβή Παντελάκη περιέγραψε την δύσκολη κατάσταση, ζητώντας παράλληλα την ευαισθητοποίηση όλων και τη στήριξή τους.
Χαρακτηριστικά η κ. Παντελάκη τόνισε: «Νομίζω ότι δε χρειάζεται να αναφερθώ στην τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνουν όλοι οι Ελληνες τα τελευταία χρόνια. Βέβαια δεν θα ήταν δυνατόν ο Σύλλογος Φιλοπροόδων να μείνει έξω από αυτήν την κατάσταση. Είμαι στο σύλλογο από το 1994. Ποτέ τα οικονομικά μας δεν ήταν ανθηρά. Πάντοτε καθορίζαμε τις δραστηριότητές μας ανάλογα με τα χρήματα που είχαμε. Ομως καταφέραμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Μόνοι μας ή σε συνεργασία με το δήμο ή τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, αποκτήσαμε καινούργια όργανα, καινούργιες στολές, κάναμε πολλές επεμβάσεις στο πάρκο, την εκκλησία, δημιουργήσαμε ένα φεστιβάλ φιλαρμονικών, είδαμε τη Φιλαρμονική μας να μεγαλώνει, το χορευτικό μας να γίνεται πολυπληθέστερο, τις εκδηλώσεις μας πολύ περισσότερες, καταφέραμε η Φιλαρμονική και το χορευτικό μας να συμμετέχουν και σε εκδηλώσεις άλλων περιοχών. Σήμερα πού βρίσκεται το όνειρο; Πού τοποθετείται ο πήχης; Δυστυχώς στο να μπορούμε απλά να λειτουργούμε. Να διασώσουμε τη Φιλαρμονική μας, να διατηρούμε το πάρκο καθαρό, το χορευτικό σε λειτουργία, τα κτήριά μας να μην καταρρεύσουν.
Ολα αυτά τα 86 χρόνια επιβιώσαμε με αξιοπρέπεια και συνέπεια, στηριζόμενοι οικονομικά στις δωρεές των μελών μας, σε εκδηλώσεις που εμείς πραγματοποιούσαμε και στην επιχορήγηση του δήμου. Πλέον οι δωρεές είναι ανύπαρκτες, η ανταπόκριση του κοινού στις εκδηλώσεις είναι μικρή και η επιχορήγηση από το δήμο εδώ και δύο χρόνια δεν υπάρχει. Καταλαβαίνετε ότι αυτή τη στιγμή δεν είναι προτεραιότητα το να κάνουμε μια εκδήλωση αλλά το να μπορέσουμε να πληρώσουμε τον αρχιμουσικό μας για να μπορούν τα παιδιά στα Φιλιατρά να μαθαίνουν μουσική κι έτσι να διατηρηθεί η Φιλαρμονική μας.
Βρισκόμαστε σε φοβερά δύσκολη θέση. Ο κίνδυνος να σταματήσει πια να λειτουργεί η Φιλαρμονική μας και να πέσουν οι τίτλοι τέλους σε ένα σύλλογο που δραστηριοποιείται στα Φιλιατρά από το 1926, είναι πλέον ορατός.
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει Φιλιατρινός που δεν έχει μια τρυφερή ανάμνηση από το άκουσμα της Φιλαρμονικής ή από τη συμμετοχή του σ' αυτή, ότι δεν υπάρχει Φιλιατρινός που δεν έχει παίξει στο Πάρκο της Βλαχέρνας ή που δεν έχει παρακολουθήσει έστω και μια εκδήλωση του συλλόγου μας. Και δε μιλάμε απλά για ένα κομμάτι της ιστορίας της πόλης αλλά το ζωντανό της παρόν.
Αναζητώντας τη λύση στο τεράστιο αυτό πρόβλημα συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Τη λύση θα τη δώσουμε εμείς. Οι ίδιοι άνθρωποι που νοιαζόμαστε, οι ίδιοι άνθρωποι που το πρόβλημα μας αφορά. Κανένας έξω από την τοπική κοινωνία δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί.
Συζητώντας στο Διοικητικό Συμβούλιο αποφασίσαμε πρώτα από όλα να δημοσιοποιήσουμε το πρόβλημα. Αποφασίσαμε να κινητοποιήσουμε όλους όσοι θέλουν να συνεχίσει να υπάρχει η τελευταία ίσως σταγόνα πολιτισμού στα Φιλιατρά. Πριν από δύο εβδομάδες καλέσαμε τους γονείς των παιδιών της Φιλαρμονικής προκειμένου να έχουμε και μαζί τους μια κουβέντα. Ολοι τους είπαν πόσο σημαντική θεωρούν την ενασχόληση των παιδιών τους με τη μουσική και πόσο και τα ίδια θέλουν να συμμετέχουν στη Φιλαρμονική. Η συζήτηση ήταν γόνιμη και έγινε μέσα σε ένα κλίμα αμοιβαίας αγωνίας για τη διατήρηση της Φιλαρμονικής μας. Ολες οι προτάσεις θα αξιοποιηθούν γιατί είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε, όσο μας είναι δυνατόν, να κλείσει η Φιλαρμονική μας».
Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Χαράλαμπος Παγάνης στάθηκε στο σημαντικό έργο της Φιλαρμονικής που επιτελείται επί πολλά χρόνια, αλλά και στο πόσοι σημαντικοί μουσικοί έχουν αναδειχθεί μέσα από το σύλλογο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη συνέχισης αυτής της παράδοσης και προσφοράς στον τόπο.
Χαρακτηριστικά ήταν και τα λόγια του αρχιμουσικού Παναγιώτη Φωτεινέα που τόνισε την ανάγκη ύπαρξης της Φιλαρμονικής, την μουσική παιδεία που προσφέρει, την επαφή που έχουν οι νέοι της πόλης επί δεκαετίες με την μουσική σημειώνοντας ότι περίπου 70 μικροί και μεγάλοι πλαισιώνουν την Φιλαρμονική, στους οποίους δεν είναι μόνο οι μουσικές γνώσεις που προσφέρονται, αλλά και το ότι από μικρή ηλικία μαθαίνουν να λειτουργούν σαν σύνολο.