Ενώνοντας τις δυνάμεις τους με τη δικηγόρο - φίλη του συλλόγου Σταυρούλα Σπυρέα ζητούν ό,τι και οι δεκάδες άλλοι σύλλογοι σε όλη τη χώρα: Μια παράταση στη φοίτηση των παιδιών μέχρι να ιδρυθεί μια Σχολή Επαγγελματικής Κατάρτισης Ειδικής Αγωγής (ΣΕΚ), στη Μεσσηνία. Τα περισσότερα από τα 20 παιδιά δεν έχουν καμία εναλλακτική για να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους και ό,τι είχαν κατακτήσει τόσα χρόνια κινδυνεύει να χαθεί, γιατί τα περιμένει η απομόνωση στο σπίτι. Κάποιοι γονείς μάλιστα ρώτησαν για ιδιωτική σχολή στην Αθήνα, όμως πέρα από τα έξοδα θα πρέπει να μετακομίσει όλη η οικογένεια.
Η πρόεδρος του συλλόγου Αθηνά Σπανού μιλώντας στην “Ε” μεταφέρει την αγωνία της για το μέλλον των περισσότερων από τα παιδιά, τα οποία φέτος αποφοιτούν. Οι γονείς αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα με την εκπαίδευση των παιδιών και την υποστήριξη της Πολιτείας -καθώς όπως εξηγεί, εάν τα παιδιά βγουν από τη ρουτίνα τους και χάσουν την εκπαίδευση που τους παρέχει το σχολείο “σε ορισμένες περιπτώσεις κινδυνεύουν με παλινδρόμηση”. Η εκπαίδευση λοιπόν, η επαφή με το σχολείο, τους φίλους και δασκάλους τους “κρατάει τα παιδιά μας μέσα στον κοινωνικό ιστό, διαφορετικά οδηγούνται στην απομόνωση”. Τόσο η ίδια όσο και οι γονείς που θα αναγκαστούν να κλείσουν τα παιδιά τους μέσα στους τέσσερις τοίχους “είμαστε διατεθειμένοι με κάθε τρόπο να αγωνιστούμε για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών μας”. Κι επειδή “υπάρχει ενδιαφέρον από φορείς, και μέχρι να ικανοποιηθεί το δίκαιο αίτημα των παιδιών μας, επιθυμούμε την παραμονή τους μια ακόμα χρονιά στο σχολείο -δεν θα αποδεχτούμε την αποφοίτησή τους γιατί θα είναι σε βάρος της υγείας τους”.
ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Η ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ
Στην τελευταία τάξη του ΕΕΕΕΚ πηγαίνουν 20 μαθητές και η πλειοψηφία θέλει να μείνει, γιατί τελειώνοντας το σχολείο δεν έχουν πού να πάνε. Πρόκειται για νεαρούς ενήλικες που από παιδιά έχουν κάνει μεγάλη προσπάθεια να μάθουν να αυτοεξυπηρετούνται στα πιο βασικά, και αν δεν συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους θα χάσουν ό,τι έχουν κατακτήσει. “Για να μιλήσω για το δικό μου το παιδί, ακόμα μαθαίνει και όλοι οι γονείς είμαστε στενοχωρημένοι που θα στερούνται το δικαίωμα για συνεχή και διά βίου εκπαίδευση και στήριξη”, λέει η κ. Σπανού. Εξηγεί ότι μέχρι πριν δυο χρόνια η βασική φοίτηση ήταν 5+3 χρόνια στο ΕΕΕΕΚ αλλά από το 2013 έγιναν 5+1 τα χρόνια φοίτησης και γι' αυτό “φεύγουν τώρα πολλά παιδιά μαζεμένα -πριν αποφοιτούσαν λίγα και πήγαιναν σε δομές όπως το ΚΕΦΙΑΠ”. Ειδικά για τα παιδιά που έρχονται από τα χωριά της Μεσσηνίας όπως εξηγεί η κ. Σπανού, είναι μια καταδίκη και σημαίνει τον εγκλεισμό τους στο σπίτι. Από την άλλη το Εργαστήρι έχει ήδη μεγάλο αριθμό παιδιών αλλά και βάσει του νόμου δεν μπορεί να κρατήσει περισσότερο τους τελειόφοιτους, ενώ και το ΚΕΦΙΑΠ είναι πλήρες από παιδιά και για να δεχτεί περισσότερα θα πρέπει να ενισχυθεί με προσωπικό.
Η δικηγόρος και φίλη του συλλόγου Σταυρούλα Σπυρέα, λέει ότι μετά τα 20 τους χρόνια, η Πολιτεία δεν προβλέπει τίποτα παραπέρα για την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρίες και νοητική υστέρηση. Η μόνη εναλλακτική είναι ιδιωτικές δομές στην Αθήνα, αλλά τα έξοδα είναι πολλά και θα πρέπει να μετακομίσει όλη η οικογένεια. Από την άλλη τα παιδιά έχουν το καθημερινό τους πρόγραμμα στο ΕΕΕΕΚ, τις παρέες τους, την επαφή τους με το δικό τους μικρόκοσμο που ξέρουν και αισθάνονται ασφάλεια, με τα φλερτ τους και τα πειράγματά τους με τους φίλους τους -όπως τα παιδιά σε κάθε σχολείο.
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΗ ΣΕΚ
Κι επειδή η ζωή συνεχίζει και εξελίσσεται οι γονείς και ο σύλλογός τους “έχουμε αίτημα -όπως και άλλοι σύλλογοι πανελλαδικά- να δημιουργηθεί μια Σχολή Επαγγελματικής Κατάρτισης στη Μεσσηνία”, λέει η κ. Σπανού. Προσθέτει δε πως άτυπα “γνωρίζουμε ότι σε πρώτη φάση θα λειτουργήσουν 17 σε όλη την Ελλάδα” και εξηγεί ότι “η σχολή βοηθά τα παιδιά όταν τελειώνουν με το Εργαστήρι να συνεχίσουν εκεί την εκπαίδευσή τους για μια ημιαυτόνομη ή αυτόνομη ζωή, ανάλογα με τις δυνατότητές τους”.
Η κ. Σπυρέα επανερχόμενη λέει ότι ακόμα και για παιδιά που δεν είναι τόσο λειτουργικά, μέσα από τη συνεχή εκπαίδευση αποκτούν νέες δεξιότητες, όπως το να φτιάξουν μόνα την πορτοκαλάδα ή το γάλα τους ή να βάλουν στο πιάτο τους τα μακαρόνια με τη μυζήθρα. Τα παιδιά λοιπόν ωφελούνται πολλαπλά μαθαίνοντας μαγειρική ή κηπουρική, ώστε να απασχοληθούν σε τέτοιες δουλειές μόλις αποφοιτήσουν. Παράλληλα εκφράζει την ανησυχία της για το πολυνομοσχέδιο για την ειδική αγωγή το οποίο αναμένεται να ψηφιστεί αυτή την εβδομάδα, καθώς δεν έχει γίνει ξεκάθαρο αν θα προβλέπει τη δυνατότητα παράτασης της παραμονής τους στο ΕΕΕΕΚ και για τα παιδιά που αποφοιτούν τώρα ή αν θα ισχύσει μόνο για την επόμενη χρονιά. Ως σύλλογος αυτό που ζητούν είναι “την παράταση φοίτησης που μπορεί να γίνει με διάταγμα ή υπουργική απόφαση, για μια τουλάχιστον χρονιά, μέχρι να λειτουργήσει η ΣΕΚ και να μπορούν τα παιδιά να πάνε εκεί”.
Σε αναμονή της ψήφισης του πολυνομοσχεδίου, “η πρότασή μας, για να μην υπάρχει επιβάρυνση του κράτους, είναι να λειτουργήσει η σχολή απογευματινές ώρες στο ΕΕΕΕΚ, γιατί εκεί υπάρχει και ο κατάλληλος εξοπλισμός. Σαν δεύτερη εναλλακτική προτείνουμε την παραχώρηση από το Δήμο Καλαμάτας ή άλλον φορέα ενός χώρου και να γίνει εκεί ΣΕΚ”. Ηδη άλλωστε και οι δύο σχολικές επιτροπές του Δήμου Καλαμάτας έχουν πάρει απόφαση ότι στηρίζουν τα αιτήματα του Συλλόγου Γονέων. Τις ίδιες υποσχέσεις για στήριξη στη δημιουργία ΣΕΚ έχουν πάρει από την Π.Ε. Μεσσηνίας και τον ίδιο το μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο -ο οποίος απέστειλε σχετική αποστολή στον υπουργό Παιδείας-, τον περιφερειακό διευθυντή Εκπαίδευσης κ. Πετρόπουλο και τον διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο νομό κ. Πλατάρο. Στο πλευρό τους βρίσκεται και η Ενωση Γονέων Μεσσηνίας, καθώς και η βουλευτής Γιώτα Κοζομπόλη, ενώ αναμένεται το αίτημά τους για παράταση φοίτησης και ίδρυση ΣΕΚ να συζητηθεί και από το Περιφερειακό Συμβούλιο.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΠΙΤΙ
Στην περίπτωση που δεν γίνει τίποτα με τα αιτήματα του συλλόγου, η μόνη εναλλακτική για τους περισσότερους γονείς είναι να κρατήσουν κλεισμένα στο σπίτι τα παιδιά τους. Αλλά και τα ίδια τα παιδιά μένουν πίσω μαθησιακά και χάνουν τις κοινωνικές δεξιότητες που έχουν κατακτήσει, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι πιθανότητες για την κοινωνική τους ένταξη. Και για την οικογένεια είναι ψυχοφθόρο, γιατί ένα παιδί που έχει χάσει την καθημερινή ρουτίνα και το πρόγραμμά του, δεν έχει πού να εκτονώσει την ενέργειά του και δεν ελέγχεται εύκολα από το γονιό.
Οπως χαρακτηριστικά λέει η Στ. Σπυρέα, διαλύεται ο ιστός της οικογένειας, δεν μπορεί να λειτουργήσει όταν το παιδί είναι απόλυτα εξαρτημένο και ένας από τους δυο γονείς θα πρέπει να αφήσει τη δουλειά του και να μείνει στο σπίτι μαζί του -αλλά και τα αδέλφια του εγκλωβίζονται για να φυλάνε τον αδελφό ή την αδελφή τους και η κοινωνική ζωή όλης της οικογένειας περιορίζεται. Και μπορεί για τους γονείς, όπως λέει η Αθηνά Σπανού, όλα τους τα παιδιά, με πρόβλημα ή μη, να έχουν την ίδια θέση στην καρδιά τους, αλλά για το κράτος και την κοινωνία είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού. “Η Πολιτεία τα ξεχωρίζει και σαν μάνα βλέπω ότι το ένα μου παιδί τελειώνοντας το σχολείο μπορεί να δώσει εξετάσεις και να συνεχίσει την εκπαίδευσή του σε μια σχολή, ενώ το άλλο δεν έχει καμία εναλλακτική για να συνεχίσει. Οι κρατικές δομές είναι μέχρι τα 20 χρόνια ηλικιακά και έπειτα δεν υπάρχει τίποτα κρατικό για να συνεχίσουν, κι αυτό είναι άδικο”. Κάποιοι γονείς ήδη έκαναν μια πρώτη έρευνα για να συνεχίσουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικές δομές εκπαίδευσης, αλλά τους ζήτησαν μηνιαία δίδακτρα από 1.000 έως 1.300 ευρώ και επιπλέον θα πρέπει να φύγει όλη η οικογένεια για να ζήσει στην Αθήνα.
Καταλήγοντας η Σταυρούλα Σπυρέα σημειώνει ότι μια επόμενη δράση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΕΕΕΕΚ Καλαμάτας είναι η ίδρυση ξενώνα για να μπορούν να μένουν τα παιδιά σε μια έκτακτη ανάγκη των γονιών, όπως για παράδειγμα μια αρρώστια.
