Στην Ισλανδία που βρίσκεται στο Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό, λίγο νοτιότερα από τον αρκτικό κύκλο, θέλησα να κάνω τις καλοκαιρινές μου διακοπές με το φίλο μου από την Αθήνα Γιάννη Αργυρόπουλο, σε οργανωμένη εκδρομή το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου, με τη διαμεσολάβηση του Trigilidas Travel - ιδιαίτερα με τη φροντίδα της Δήμητρας Χριστοπούλου.
Η πιο κοντινή γη προς την Ισλανδία είναι η Γροιλανδία, που απέχει 287 χλμ. και κοντινότερη από την ηπειρωτική Ευρώπη, 970 χλμ., είναι η Νορβηγία.
Eχει 103.000 τ.χλμ. και πληθυσμό 330.000 κατοίκους, η ακτογραμμή της είναι 4.970 χλμ. Eχει έντονο διαμελισμό με πάρα πολλά φιορδ.
Την πρώτη μέρα φθάσαμε στο αεροδρόμιο του Κέφλαβικ, μεταφερθήκαμε στη διάσημη ηφαιστειακή λίμνη Blue Lagoon και απολαύσαμε το μπάνιο μας στα ζεστά κατάλευκα νερά μέσα σε ένα μαγευτικό ηφαιστειακό τοπίο. Η λιμνοθάλασσα δημιουργήθηκε το 1976 όταν άδειαζε νερό πλούσιο σε αλάτι, φύκια και διοξείδιο του πυριτίου. Oσοι τοποθετούσαν τη λάσπη (λευκή) στο σώμα τους πάνω στο δέρμα και είχαν δερματικές παθήσεις παρατήρησαν απίστευτη βελτίωση.
Εκεί ο αρχηγός - συνοδός Αθανασιάδης και η τοπική ξεναγός μας ενημέρωσαν ότι το νησί κατά 14,3% αποτελείται από παγετώνες, λίμνες, ηφαίστεια, πίδακες κτλ. ενώ μόνο το 23% έχει βλάστηση. Γι' αυτό την άλλη μέρα κάναμε επίσκεψη στο διάσημο ηφαίστειο Εϊγιαφιάτλαγιοκουτλ με τις παραλίες λάβας της Ν. Ισλανδίας, καθώς και στον 60 μ. καταρράκτη Skogafoss. Συνεχίσαμε για το εθνικό πάρκο Vatnajokull όπου στο νότιο τμήμα βρίσκεται η λιμνοθάλασσα του παγετώνα Jokulsation όπου κάναμε μια βαρκάδα και θαυμάσαμε από κοντά πώς γεννιούνται σε όλα τα σχήματα και τα χρώματα τα παγόβουνα από το μεγαλύτερο παγετώνα της Ευρώπης.
Μετά τη διανυκτέρευση στο Hvolsvollur διερευνήσαμε τα ερείπια αγροκτημάτων των Βίκινγκ στο Stong, σε ένα άγονο σεληνοειδές τοπίο, που κυριαρχείται από το ηφαίστειο Hekla. Εκεί έχουν συμβεί πάνω από 20 εκρήξεις από το 874.
Συνεχίσαμε την ολοήμερη εκδρομή μας στην "εξοχή της Ισλανδίας" επισκεπτόμενοι τον χρυσό καταρράκτη Gullfoss που κοντά βρίσκεται ο μεγάλος πίδακας Geyser που φθάνει σε ύψος τα 30 μ. και θερμοκρασία 80- 100 βαθμούς C. που έδωσε το όνομά του σε όλες τις θερμοπηγές του κόσμου. Το βράδυ φθάσαμε στην πρωτεύουσα Ρέικιαβικ. Το πρωί ξεναγηθήκαμε στα αξιοθέατα, το κοινοβούλιο, τον καθεδρικό ναό, τα καταστήματα, γκαλερί τέχνης και στο λιμάνι επιβιβαστήκαμε στο "φαλαινοθηρικό σκάφος" να παρακολουθήσουμε τις μπλε φάλαινες.
Μετά την πρωινή εκδρομή στα νησιά Westman που είναι ένα πραγματικό θαύμα της φύσης κάναμε βόλτα γύρω από τα νησιά - και το βράδυ επιστροφή στο Ρέικιαβικ.
Η νέα μέρα ξεκίνησε με εκδρομή στο χερσόνησο στα δυτικά της Ισλανδίας. Εκτός από τον χαρακτηριστικό της παγετώνα Svinafellsjokull. Περπατήσαμε μεγάλες λευκές και εντυπωσιακές μαύρες αμμουδιές και είδαμε πτηνά που έχουν σχηματίσει τις φωλιές τους στα γύρω βράχια και εντυπωσιακούς κρατήρες. Επίσης, λίμνες με ψάρια, πέστροφες αλλά και ποτάμια γεμάτα σολομούς, καθώς και γραφικά ψαροχώρια. Το εντυπωσιακό τοπίο της χερσονήσου έχει εξάψει τη φαντασία σε όλο τον κόσμο από τότε που ο Ιούλιος Βέρν έγραψε το περίφημο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας "Ταξιδεύοντας στο κέντρο της γης" αλλά εκεί το πραγματικό ταξίδι αρχίζει στον παγετώνα Svinafellsjokull.
Ιστορικά είναι το τελευταίο μεγάλο νησί που κατοικήθηκε από Σκανδιναβούς Βίκινγκ και Κέλτες μετανάστες τον 9ο αι. Το νησί ανακάλυψε ο Βίκινγκ Naudoddr.
Το 2009 η Βουλή αποφάσισε ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην Ευρωπαϊκή Eνωση, πρέπει να επικυρωθεί όμως από δημοψήφισμα. Επιστρέψαμε στην Αθήνα και εγώ στην ωραιότερη πόλη του Γαλαξία, στην Καλαμάτα, που δυστυχώς έχει capital control.
