Δίπλα μας, η Ζάκυνθος. Ας δούμε τι γίνεται στους τόπους ωοτοκίας της χελώνας καρέτα καρέτα, στο Λαγανά και στο Γέρακα.

Γιατί σ' εμάς δεν μπορούν να συνυπάρξουν η ανάδειξη, η προβολή, ο "Αρχέλων" και η τουριστική ανάπτυξη;

Γιατί η καντίνα, το κλαμπ, η ταβέρνα, να είναι πάνω στη θάλασσα;

Γιατί να επιδιώκουμε να οικοδομηθούν οι αμμοθίνες; Δεν υπάρχει τόσος τόπος που προσφέρεται, 150 μέτρα πιο μακριά;

Γιατί να μην εκμεταλλευτούμε το φυσικό τοπίο, τη μοναδικότητα της χελώνας, την αυθεντικότητα της περιοχής; Την εύκολη πρόσβαση, την πολύ καλή υποδομή και την ευοίωνη προοπτική των πόλεων και των οικισμών της περιοχής;

Η Αλόνησος, η Ζάκυνθος, σέβονται τα οικοσυστήματα και με προσεκτικές παρεμβάσεις έχουν καταστεί “προορισμοί” οικολογίας και αναψυχής.

Καιρός να σταματήσουμε τις διχόνοιες, που δυστυχώς πηγάζουν από κομματικές, πελατειακές και προσωπικού οφέλους σκοπιμότητες, και να παραδειγματιστούμε από άλλες ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες. Να δούμε ότι η περιοχή μας είναι ένας υποβαθμισμένος παράδεισος, που οι παρωπίδες και η στενοκεφαλιά μας τον υπονομεύει.

Γιώργος Θεοδωρακόπουλος

Σκλαβέικα

Υ.Γ.: Η φωτογραφία, πρόσφατη, από τον Γέρακα Ζακύνθου, τον κατεξοχήν χώρο ωοτοκίας της χελώνας. Ανθρωποι δίπλα στις φωλιές. Τα χιλιάδες αυτοκίνητα, σπίτια, μπαρ και εστιατόρια, 100 μέτρα πιο πάνω. Ολοι ικανοποιημένοι, οι επισκέπτες ατέλειωτοι...