Η Αννα Αρτεμίου διαπιστώνει πως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα παιδικής παχυσαρκίας ιδιαίτερα στις ηλικίες 8 έως 12 χρόνων. «Είναι παχύσαρκα παιδάκια 8 - 12 ετών που οι γονείς τους φαίνεται ότι δεν δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή τους», λέει. Και προσθέτει ότι οι γονείς συνήθως «ευαισθητοποιούνται από τον παιδίατρο που θα τους επισημάνει ότι το παιδί έχει ξεπεράσει τα όρια βάρους και συνιστούν να το πάνε σε διατροφολόγο». Οσον αφορά τους ενήλικες, επισημαίνει ότι θα απευθυνθούν στο διαιτολόγο «για λόγους τόσο αισθητικής, όσο και λόγους υγείας». Ειδικά αυτή την περίοδο η δουλειά τους ανεβαίνει γιατί «ετοιμάζονται για την παραλία ή για γάμο» - ενώ όσοι θέλουν να κάνουν διατροφή για λόγους υγείας «έρχονται σε εμάς καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου».
Η Αριστέα Γαζούλη επισημαίνει επίσης πως «στην Καλαμάτα, αλλά και παντού, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία». Κυρίως «στο δημοτικό το πρόβλημα είναι μεγάλο». Οι ηλικίες παιδιών που οι γονείς τους θα πάνε σε ένα διατροφολόγο «ξεκινούν από 5 - 6 χρόνων και πάνω», λέει. Διαπιστώνει δε πως «οι περισσότεροι γονείς δεν φαίνεται να ευαισθητοποιούνται - τους ευαισθητοποιημένους τους βλέπουμε εμείς». Ωστόσο, υπάρχουν και οι μαμάδες οι οποίες φτάνουν σε υπερβολές: «Πολλές μαμάδες ανησυχούν υπερβολικά και μεταφέρουν στις κόρες τους ένα άγχος για το βάρος τους, χωρίς να υπάρχει πρόβλημα», επισημαίνει. Λέει ακόμα ότι αυτή την εποχή η δουλειά τους αυξάνεται από ενήλικες που θέλουν να βγουν αδυνατισμένοι στην παραλία, αν και το σταθερό τους πελατολόγιο είναι άνθρωποι με πρόβλημα υγείας.
Η Νίνα Καρκατζούλη λέει και αυτή ότι «τα ποσοστά της παιδικής παχυσαρκίας ολοένα και αυξάνονται - και παρόλο που οι έρευνες μιλάνε γι' αυτό το πρόβλημα πολλά χρόνια, τώρα πλέον οι γονείς είναι πιο ψυλλιασμένοι». Και το αποδίδει στην καλύτερη ενημέρωση που έχει ο κόσμος για τέτοια θέματα, αλλά και στο ότι «να επισκεφτούν ένα διατροφολόγο με το παιδί τους έχει πάψει να είναι θέμα ταμπού». Η ίδια το μεγαλύτερο πρόβλημα το παρατηρεί «στην προεφηβική ηλικία». Και τονίζει πως «το σημαντικό είναι να πείσουμε τα παιδιά αυτά να αλλάξουν διατροφικές συνήθειες και να τα εκπαιδεύσουμε να τρέφονται σωστά, και σε αυτό πιο δεκτικά είναι τα κορίτσια». Για τους ενήλικες επισημαίνει ότι το να βγουν αδυνατισμένοι στην παραλία είναι ένα ισχυρό κίνητρο. Αντίθετα σταθεροί είναι οι άνθρωποι που τους επισκέπτονται για θέματα υγείας.
Η Ελένη Κουρούπη διαπιστώνει και αυτή ότι «η παιδική παχυσαρκία είναι σε έξαρση και παιδάκια 5 - 6 ετών μπαίνουν σε διατροφή». Λέει ακόμη ότι ο πρώτος που θα διαπιστώσει πως πρέπει να αλλάξει ένα παιδί διατροφικές συνήθειες επειδή είναι παχύσαρκο «είναι ο παιδίατρός του» - από κει και πέρα είναι και οι γονείς, που αφού προσπαθήσουν μόνοι τους και δουν ότι δεν μπορούν να αλλάξουν τη διατροφή του παιδιού τους, απευθύνονται σε διατροφολόγο. «Οι γονείς φέρνουν τα παιδιά τους, συνηθέστερα ηλικίας 10 - 15 ετών, ώστε να τα πείσουμε ότι πρέπει να διατρέφονται σωστά». Μάλιστα λέει ότι για μερικούς γονείς λειτουργεί ως καμπανάκι «να παρουσιάσει κάποιο πρόβλημα ανορεξίας ή βουλιμίας μια έφηβη». Οι ενήλικες από την άλλη, είναι η εποχή που τρέχουν στους διαιτολόγους, για να χάσουν κιλά και να βγουν ανανεωμένοι στην παραλία.
Η Αφροδίτη Λουκάκου επισημαίνει ότι η παιδική παχυσαρκία έχει αυξηθεί γιατί «έχει μειωθεί η σωματική δραστηριότητα στα παιδιά, τα οποία ασχολούνται περισσότερο με τον υπολογιστή και άλλες καθιστικές δραστηριότητες». Επιπρόσθετα «τρέφονται με έτοιμο φαγητό και η κακή διατροφή που ακολουθούν έχει επιπλέον ως επακόλουθο να παρουσιάζονται και σε μικρές ηλικίες ασθένειες, όπως ο διαβήτης τύπου 2». Επισημαίνει δε ότι οι διατροφικές συνήθειες των παιδιών ξεκινούν από το σπίτι τους και δυστυχώς «οι Ελληνες έχουμε χαλάσει τη διατροφή μας και τρώμε τροφές δυτικού τύπου, αντί να ακολουθούμε τη μεσογειακή δίαιτα». Σχετικά με τους ενήλικες λέει ότι είναι η εποχή που θα επισκεφτούν ένα διατροφολόγο: «Σαφώς πριν το καλοκαίρι είναι η εποχή που έχουμε αυξημένη κίνηση, όμως τα τελευταία χρόνια βασικό κίνητρο για να φτιάξουν τη διατροφή τους είναι κάποιο θέμα υγείας», καταλήγει.
Η Σοφία Κωστέα λέει ότι στην ανάδειξη του προβλήματος της παιδικής παχυσαρκίας έχουν παίξει ρόλο και «οι ενημερωτικές ομιλίες που γίνονται από επαγγελματίες του χώρου μας στα σχολεία». Και επισημαίνει ότι αυτό που πρέπει να καταλάβουν οι γονείς είναι πως «ο πρωταρχικός στόχος δεν είναι να αλλάξει το βάρος ενός παιδιού, αλλά οι διατροφικές του συνήθειες» - ενώ «δεν βοηθούν υπερβολές και απαγορεύσεις όπως για παράδειγμα να μην τρώει το παιδί καθόλου σοκολάτα». Επίσης, παρατηρεί ότι αρκετοί γονείς θα ζητήσουν τη συμβουλή διαιτολόγου την περίοδο των εξετάσεων, ώστε τα παιδιά τους να έχουν την καλύτερη δυνατή επίδοση. Ενώ, «αυτή την περίοδο έχουμε ενήλικες που έρχονται σε εμάς για να ετοιμαστούν για την παραλία - για θέματα υγείας μας επισκέπτονται όλο το χρόνο».
Η Κατερίνα Νικητοπούλου σημειώνει ότι «υπάρχει έντονο πρόβλημα με την παιδική παχυσαρκία, κι όχι μόνο στην Καλαμάτα». Οι ηλικίες που συνήθως αντιμετωπίζουν πρόβλημα είναι όπως λέει από 7 έως 15 χρόνων. «Σε εμάς έρχονται μετά τη σύσταση ενός παιδιάτρου, αλλά και γιατί οι ίδιοι οι γονείς βλέπουν ότι το παιδί έχει πρόβλημα βάρους», αναφέρει. Και προσθέτει ότι «οι γονείς θα πρέπει ωστόσο να ξέρουν ότι αποτελούν το πρότυπο για τα παιδιά τους και δεν μπορεί να πείσουν ένα παιδί να φάει φρούτα και λαχανικά όταν δεν το κάνουν οι ίδιοι». Αυτή την περίοδο στα γραφεία των διαιτολόγων «έρχονται περισσότερο γυναίκες για να βγουν καλλίγραμμες στην παραλία» - ενώ όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα υγείας «έρχονται σταθερά όλο το χρόνο».
