Πρέπει να σημειωθεί πως με δεδομένη τη δυσλειτουργία του δικτύου, που παρουσιάζει σημαντικές φθορές και άρα διαρροές, δημιουργούνται προβλήματα γενικά στον κάμπο και σε χτήματα άλλων καλλιεργειών.
Ολη αυτή η κατάσταση δυσχεραίνει γενικά την προσπάθεια των παραγωγών, ενώ ειδικά όσον αφορά στους απαιτητικούς σε νερό ορυζώνες, οι συνέπειες γίνονται ολοφάνερες και μόνο από το γεγονός πως η καλλιεργούμενη έκταση μειώθηκε στα 500 - 600 στρέμματα από το σύνολο των 5.000 - 6.000 που καλλιεργούνταν πριν μερικά χρόνια.
Ο Β. Κοτσιλιέρης καλλιεργεί φέτος για δεύτερη χρονιά ρύζι στη Μακαρία και μέχρι στιγμής είναι γενικά ικανοποιημένος από τη μικρή όμως καλλιέργειά του, καθώς αναγκάστηκε να περιορίσει κατά πολύ την έκταση που καλλιέργησε πέρυσι, λόγω των ιδιαίτερα σοβαρών προβλημάτων άρδευσης. Ετσι, καλλιεργεί μόλις 60 στρέμματα, ενώ θα μπορούσε να έχει έναν κατά πολύ μεγαλύτερο ορυζώνα. "Προσπαθούμε με γκρίνιες και πολλά βάσανα να ποτίσουμε γιατί τα προβλήματα στο δίκτυο του ΓΟΕΒ είναι πάρα πολλά. Είναι ασυντήρητο εδώ και 55 χρόνια και κανένας δε νοιάζεται. Ούτε οι νυν, ούτε οι προηγούμενοι". Οπως σχολιάζει, "ίσως άμα ιδιωτικοποιηθεί το συγκεκριμένο δίκτυο, τα πράγματα να βελτιωθούν. Αν όμως το δίκτυο περάσει στα χέρια των δήμων, τότε μόνο τα χειρότερα μπορούμε να περιμένουμε".
Οσον αφορά στις τιμές, πέρυσι διέθεσε το προϊόν του σε τοπική επιχείρηση έναντι 0,38 ευρώ το κιλό την ποικιλία καρολίνα, η οποία όπως είπε αφήνει ευχαριστημένους και τους πελάτες του και τον ίδιο, υπογραμμίζοντας πως όλες οι διαθέσιμες ποσότητες ντόπιας παραγωγής έχουν εξαντληθεί εδώ και αρκετό καιρό, ενώ η νέα σοδειά αναμένεται από τον Οκτώβριο.
Ο Π. Περρωτής είναι χρόνια καλλιεργητής στον κάμπο της Σπερχογείας, σε εκτάσεις ανατολικά της Λιγδούς, όμως η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη, αφού από τη μια υπάρχουν τα ιδιαίτερα σοβαρά προβλήματα στην άρδευση και από την άλλη τα παράσιτα που δύσκολα καταπολεμούνται. Φέτος η καλλιέργεια, με τα όσα προβλήματα υπάρχουν, μέχρι στιγμής εξελίσσεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, όμως και ο ίδιος έχει περιορίσει την έκταση που καλλιεργεί. "Το πρόβλημα της άρδευσης δε λύνεται με... μαγικά. Χρειάζεται σοβαρές επεμβάσεις και φυσικά πρώτα απ' όλα να επισκευάσουν το κεντρικό κανάλι κατά μήκος του αεροδρομίου, γιατί πλημμυρίζει εκτάσεις στο αεροδρόμιο και "κόβουν" τα νερά. Και δε μιλάμε για ένα ζήτημα που προέκυψε πρόσφατα. Είναι πολλά χρόνια αυτό το βάσανο, ίσως πάνω από 10. Πρέπει να αναλάβει δράση η Περιφέρεια και όλοι οι φορείς να νοιαστούν γιατί αν θέλουν να αναβιώσει ο πρωτογενής τομέας, θα πρέπει να δείξουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους με υποδομές και όχι με λόγια, με τα οποία φυσικά δε μπορεί να γίνει κάτι. Μέχρι στιγμής όλοι είναι μόνο ανακοινώσεις και από έργα τίποτα". Αναφέρει χαρακτηριστικά: "Αυτός ο κάμπος ποτέ δεν είχε τόσες χέρσες εκτάσεις. Πριν από 15 χρόνια υπήρχε ζωντάνια στον κάμπο. Τώρα είναι όλος σχεδόν ακαλλιέργητος, λόγω του νερού". Και βέβαια σχολίασε: "Αν είναι δυνατόν στην περιοχή μας να έχουμε πρόβλημα με το νερό. Τι να πουν και σε άλλες περιοχές!". Τον ίδιο τον κρατάει στον κάμπο το δέσιμο που έχει με τη γη, και με το ρύζι, με το οποίο ασχολείται από το 1978. Οπως λέει για το ρύζι, πάει καλά και βέβαια "υπάρχει έδαφος για ανάπτυξη της καλλιέργειας, όμως δεν υπάρχει... νερό". Επίσης, αν λάβει κανείς υπόψη τις τιμές για τον παραγωγό, που δεν του εξασφαλίζουν άνετο εισόδημα, οι επιδοτήσεις είναι αναγκαίες για το συγκεκριμένο προϊόν. Πάντως, προσπαθεί να αυξήσει το εισόδημά του διαθέτοντας ο ίδιος αποφλοιωμένο ρύζι στην αγορά, πράγμα που το πέτυχε με ικανοποιητικές τιμές, μετά τη σχετικά πρόσφατη συνεργασία του με αποφλοιωτήριο, στο οποίο διαθέτει τη σοδειά του. Να σημειωθεί μάλιστα πως μετά την πρώτη απόπειρα που έκανε πέρυσι να καλλιεργήσει και άλλη ποικιλία πέρα από την καρολίνα, φέτος συνέχισε ελπίζοντας σε καλές αποδόσεις. "Αν θέλει η Πολιτεία μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά για να κρατηθούν οι πραγματικοί παραγωγοί" υπογράμμισε κλείνοντας.
Ο Γ. Μιχαλόπουλος καλλιεργεί ρύζι πάνω από 30 χρόνια και φυσικά θυμάται τεράστιες εκτάσεις με ορυζώνες, πάνω από 5.000 - 6.000 στρέμματα στην ευρύτερη περιοχή. Αργότερα όμως, λόγω των προβλημάτων με το νερό και κάποιων ασθενειών που αναπτύχθηκαν, η έκταση μειώθηκε, ώσπου έφθασε στα σημερινά επίπεδα με 2 παραγωγούς να καλλιεργούν 300 περίπου στρέμματα στον κάμπο της Σπερχογείας και 50 - 60 στη Μεσσήνη. Οπως όμως παρατηρεί, "νερό υπάρχει, όμως δε φτάνει στα χωράφια γιατί ο ΓΟΕΒ αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Οπως εξηγεί, με ένα μηχάνημα καθαρισμού για όλη την ευρύτερη περιοχή, δε μπορεί να γίνει ούτε καθαρισμός στο δίκτυο. Παρατηρεί δε πως ακόμα και το αντλιοστάσιο που είχαν καταστρέψει διαρρήκτες πριν λίγα χρόνια, αποκαταστάθηκε σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, όμως δε λειτουργεί γιατί δεν έχει γίνει η σύνδεση με το δίκτυο της ΔΕΗ, ενδεχομένως λόγω οφειλών, παρατηρεί. Ετσι, δεν είναι δυνατή η ενίσχυση του αρδευτικού δικτύου ούτε από τη Λιγδού.
Οσο για την καλλιέργεια ρυζιού, υπάρχουν και άλλα ζητήματα που προκύπτουν με τη μείωση της παραγωγής και τα παράσιτα. Ομως τονίζει πως δεν υπάρχει πρόβλημα στη διάθεση του προϊόντος και φυσικά υπάρχει πεδίο για τη δραστηριοποίηση και άλλων καλλιεργητών. Φυσικά όσο ακόμα υπάρχουν οι επιδοτήσεις μπορούν και οι ίδιοι να κρατηθούν και να συνεχίσουν, αφού ουσιαστικά αυτά τα χρήματα αποτελούν κάποιο κέρδος για τους παραγωγούς. Αν όπως λέει καταργηθούν οι επιδοτήσεις, τα πράγματα θα γίνουν ασφυκτικά και οι δυσκολίες θα είναι τεράστιες.
Για την ώρα πάντως παρατηρεί: "Μακάρι να είχαμε και άλλη παραγωγή" τονίζοντας την καλή συνεργασία του με τη ντόπια επιχείρηση με την οποία συνεργάζεται. Σημειώνει όμως πως "αν είχαμε την παραγωγή που υπήρχε παλιότερα, τότε δε θα είχαμε ανάγκη ούτε τις επιδοτήσεις".
