Στην καταγγελία αυτή προβαίνει ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος με ανακοίνωση την οποία υπογράφει η πρόεδρός του Αθηνά Τραχήλη.
Οπως αναφέρεται, ειδικότερα, στην ανακοίνωση, «στις 23/6/2014 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στην Περιφέρεια Πελοποννήσου όπου μεταξύ άλλων συμμετείχαν η πρόεδρος του ΠΚΣ και το Δ.Σ. του παραρτήματος Πελοποννήσου. Εξ αρχής από πλευράς των εκπροσώπων του Π.Κ.Σ. θεωρήθηκε ως ορθό μέτρο αντιμετώπισης του καταρροϊκού πυρετού η εισαγωγή εμβολίου που κυκλοφορεί στις χώρες της Ε.Ε. και έχει χρησιμοποιηθεί κατά το πρόσφατο παρελθόν στη Δυτική Ευρώπη, ακριβώς επειδή τα μέτρα βιοασφάλειας βρίσκονται μεν στη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο δεν επαρκούν. Δυστυχώς όμως οι μήνες παρήλθαν, ο καταρροϊκός πυρετός έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα και οι υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αναμένουν να διαπιστωθεί κατά πόσο έχει αναπτυχθεί φυσική ανοσία στα ζώα απέναντι στη νόσο, όπως υποτίθεται κατά τις εισηγήσεις τους ότι υποστηρίζει η επιστημονική κοινότητα. Ας ενημερώσουμε λοιπόν τα μέλη μας αλλά και τους πολίτες για τις θέσεις της επιστημονικής κοινότητας περί της αντιμετώπισης του καταρροϊκού πυρετού στα αιγοπρόβατα.
Μετά από σχετική ερώτηση του ΠΚΣ στον Τομέα Κλινικής Παραγωγικών Ζώων του ΑΠΘ, λάβαμε την απάντηση ότι η συγκεκριμένη νόσος σε μια χώρα ελέγχεται με δύο τρόπους:
1) Με θανάτωση και υγειονομική ταφή των ασθενών ζώων, αντίστοιχη χορήγηση εντομοαπωθητικών στα υπόλοιπα υγιή ζώα και εντομοκτονία στους στάβλους και στον περιβάλλοντα χώρο, μοντέλο που έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε όλες τις προηγούμενες επιζωοτίες της νόσου στη χώρα μας ή
2) Με μαζικούς εμβολιασμούς των ζώων, μοντέλο που εφαρμόστηκε σε επιζωοτίες της νόσου τα προηγούμενα χρόνια σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Σε ανάλογη ερώτηση του ΠΚΣ προς το επιστημονικό προσωπικό της Κτηνιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, λάβαμε την απάντηση ότι η ενδεδειγμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της νόσου, βάσει βιβλιογραφίας, αλλά και πρακτικής εμπειρικής αντιμετώπισης της επιδημίας στην Ευρώπη την χρονική περίοδο 2006-2009 είναι ο εμβολιασμός των ζώων.
Συγκεκριμένα, την εν λόγω χρονική περίοδο, η αναβλητικότητα των αρχών για την πραγματοποίηση εμβολιασμών, οδήγησε στη δραματική εξάπλωση της νόσου, από την αρχική της εστία στην Ολλανδία (2006) μέχρι την Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο (2007) και την Ισπανία (2008) με συνέπεια τη θανάτωση χιλιάδων προβάτων. Με την έναρξη όμως των εμβολιασμών περιορίστηκε άμεσα η εξάπλωση της νόσου.
Αν λοιπόν δεν ερωτήθησαν τα δύο μοναδικά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας που διαθέτουν Τμήματα Κτηνιατρικής, θα θέλαμε να πληροφορηθούμε από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ποια μέλη της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας τους καθοδήγησαν ώστε να αναμένουν άπραγοι επί μήνες τον περιορισμό της νόσου μέσω της ισχυροποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος των ζώων; Αν, τελικά, όλα τα επιλύει η φύση με τον κύκλο της, αναρωτιόμαστε τι θέση έχουν οι διεθνείς νόμοι και οι κανονισμοί για την υγεία και ευζωία των ζώων, για την προστασία της δημόσιας υγείας; Είναι προφανές ότι οι παραλείψεις των ιθυνόντων είναι εγκληματικές. Ηδη έχουν θανατωθεί πολλά ζώα σε κτηνοτροφικές μονάδες με ανυπολόγιστη οικονομική καταστροφή για τους κτηνοτρόφους χωρίς βεβαίως να ξεχνάμε την περιβαλλοντική επιβάρυνση και τις δραματικές συνέπειες στην τροφική αλυσίδα εμάς των ιδίων.
Απευθύνουμε έκκληση προς τον πρωθυπουργό, τους αρχηγούς όλων των πολιτικών κομμάτων, το σύνολο του πολιτικού κόσμου να αντιμετωπίσουν το θέμα και να φροντίσουν για την επίλυσή του άμεσα, ακριβώς επειδή αποτελεί θέμα μείζονος σημασίας για την δημόσια υγεία και την εθνική οικονομία».
