Μετά την συνέντευξη του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αλλά και την ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Υπουργείου του σχεδίου νόμου (Σύσταση Οργανισμού «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΑ» Συνένωση εποπτευομένων από το ΥΠ.Α.Α.Τ. νομικών προσώπων και άλλες διατάξεις), πληροφορηθήκαμε ότι σε σχέση με το ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. ιδρύονται 11 Ινστιτούτα μεταξύ των οποίων δεν συμπεριλαμβάνεται το Ινστιτούτο Ελαίας Καλαμάτας. Αντιθέτως από τις ανακοινώσεις του Υπουργού αλλά και στο σχέδιο νόμου εμφανίζονται από το πουθενά Ινστιτούτα χωρίς υποδομές αλλά και χωρίς προσωπικό όπως αυτά της Τρίπολης της Κοζάνης της Λαμίας του Πειραιά και (της Κομοτηνής σε ένα βαθμό) ενώ μέχρι τώρα το υπουργείο μέσω των υπηρεσιακών του παραγόντων διαβεβαίωνε ότι όπου υπάρχουν υποδομές θα διατηρηθούν και θα παραμείνουν Ινστιτούτα. Ανακοινώθηκε δε ότι το προσωπικό που υπάρχει θα στελεχώσει τα Ινστιτούτα αυτά. Είναι προφανές αφού αποκλείονται οι προσλήψεις για τα επόμενα 5 χρόνια τουλάχιστον, ότι στα ανύπαρκτα μέχρι σήμερα Ινστιτούτα θα πρέπει να μετακινηθεί προσωπικό από άλλα που δεν θα υφίστανται πλέον όπως και το δικό μας.
Ως εργαζόμενοι στο Ινστιτούτο Ελαίας Καλαμάτας δικαίως ερωτούμε γιατί; Ποιοι οι λόγοι που υπαγορεύουν κατάργηση υπαρχόντων ινστιτούτων μεταξύ των οποίων και το δικό μας και την δημιουργία νέων εκεί που δεν υπάρχουν καθόλου ούτε προσωπικό ούτε υποδομές.
Το Ινστιτούτο Ελαίας & Οπωροκηπευτικών Καλαμάτας αξίζει να σημειωθεί ότι έχει συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη της παραγωγής του ελαιόλαδου, βασικού προϊόντος τόσο του νομού μας όσο και ολόκληρης της Νότιας Πελοποννήσου. Διαθέτει 15 άτομα προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων, επιστημονικό εξοπλισμό αξίας 2 εκατομμυρίων € περίπου, εργαστήριο πιστοποίησης ποιότητας ελαιολάδου με τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό αξίας πάνω από 800 χιλιάδες €, πρότυπους θαλάμους καλλιέργειας μανιταριών με πλήρη εξοπλισμό αξίας πάνω από 300 χιλιάδες €, 500 στρέμματα πειραματικών αγρών στο Νομό Μεσσηνίας, ενώ εποπτεύει και 100 ακόμη στο Νομό Αρκαδίας όπου έχει κλείσει ο Σταθμός Γεωργικής έρευνας και περίπου 30 στρέμματα στη Νέα Κίο Αργολίδας όπου το Ινστιτούτο δεν διαθέτει επιστημονικό προσωπικό. Διαθέτει επίσης υποδομές θερμοκήπια, υδρονέφωση για παραγωγή δενδρυλλίων κλπ, όπως επίσης και τράπεζες γενετικού υλικού (66 ποικιλιών συκιάς – η μεγαλύτερη στην Μεσόγειο, 500 περίπου είδη μυκήτων πολλά εκ των οποίων εδώδιμα και καταγεγραμμένα για πρώτη φορά από το Ινστιτούτο στον Ελληνικό χώρο και 200 είδη βακτηρίων και ζυμών 1 εκ των οποίων καταγράφηκε για πρώτη φορά από το Ινστιτούτο μας καθώς και 1 για ιδιαίτερης γεωργικής αξίας για το οποίο έχει κατατεθεί και αίτηση στον Ο.Β.Ι. για κατοχύρωση της πατέντας χρήσης του).
Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι τα τελευταία χρόνια αλλά μέχρι και σήμερα το Ινστιτούτο έχει συμβάλει με την πρωτοποριακή του έρευνα στην διαμόρφωση ολοκληρωμένης πρότασης για την διαχείριση των αποβλήτων ελαιουργίας. Συνεργάζεται με δημόσιους - δημοτικούς φορείς (Δήμος Καλαμάτας – ΔΕΥΑΚ) αλλά και με ιδιωτικούς (ΤΕΜΕΣ Α.Ε. κ.α.) στο πρόβλημα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων και λυμματολάσπης μέσω της διαδικασίας της κομποστοποίησης με θετικά προκαταρτικά αποτελέσματα των μέχρι τώρα πειραμάτων. Τέλος έχει ιδιαίτερη συμβολή και προσφέρει με την τεχνογνωσία του στην στήριξη της βιολογικής καλλιέργειας της ελιάς και των οπωροκηπευτικών στο Νομό Μεσσηνίας.
Για να δημιουργηθούν αυτές οι υποδομές χρειάστηκε η σκληρή δουλειά του επιστημονικού και λοιπού προσωπικού εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια, 4 κοινοτικά πλαίσια στήριξης δεκάδες Ευρωπαϊκά και εθνικά ερευνητικά προγράμματα και δεκάδες εκατομμύρια €. Όλα αυτά το κατέταξαν 1ο σε αξιολόγηση μεταξύ των Ινστιτούτων του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. για την περίοδο μέχρι το 2001 και πάλι πρώτο μέχρι το 2006.
Άποψη μας είναι ότι Ινστιτούτα σαν της Καλαμάτας απαιτείται να ενισχυθούν με επιστημονικό προσωπικό, όχι να καταργηθούν, ενώ παράλληλα να αξιοποιηθεί ο υπάρχον εξοπλισμός ώστε να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής της χώρας.




Οι Εργαζόμενοι στο Ινστιτούτο Ελαίας Καλαμάτας του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.