Mετά την αναστολή λειτουργίας του και αφού εκκενώθηκε από το χρήσιμο τεχνικό εξοπλισμό και το τροχαίο υλικό, το μηχανοστάσιο Καλαμάτας πλέον στεγάζει μόνο παλαιά σιδηροδρομικά οχήματα που βρίσκονται εκτός δύναμης του ΟΣΕ και είναι παροπλισμένα για αρκετά χρόνια.
Τα περισσότερα από τα οχήματα αυτά βρίσκονταν εγκαταλειμμένα στον περιβάλλοντα χώρο του μηχανοστασίου, βανδαλισμένα, πνιγμένα από τη βλάστηση και αποτελούσαν καταφύγιο άστεγων και τοξικομανών, ενώ κάποια άλλα μεταφέρθηκαν από άλλες περιοχές του δικτύου Πελοποννήσου, όπως τον Πύργο και την Κυπαρισσία, με πρωτοβουλία και αυτοθυσία κάποιων αξιέπαινων υπαλλήλων του ΟΣΕ, σώζοντάς τα κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και εξασφαλίζοντας τη διατήρησή τους.
Τα εν λόγω οχήματα αποτελούν σπουδαιότατα ιστορικά και μουσειακά κειμήλια της ιστορίας των σιδηροδρόμων Πελοποννήσου και αφορούν βαγόνια, μηχανές και αυτοκινητάμαξες που αποκτήθηκαν από την εταιρεία Σ.Π.Α.Π. (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου) στις αρχές και τα μέσα του 20ού αιώνα και κυκλοφόρησαν σε όλες τις γραμμές του δικτύου Πελοποννήσου επί δεκαετίες, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στη μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων.
Με την παύση λειτουργίας του μηχανοστασίου Καλαμάτας, βρέθηκε ανέλπιστα ένας ασφαλής, στεγασμένος και φυλασσόμενος χώρος για αυτά τα τρένα, που μπορούν πλέον να διατηρηθούν σε ικανοποιητική κατάσταση μέχρι να βρεθεί η ευκαιρία να αποκατασταθούν και να αναδειχθούν. Στο υπόστεγο του μηχανοστασίου λοιπόν, βρίσκονται:
Μία αυτοκινητάμαξα Esslingen/Ferrostaal, γερμανικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1958 (ευρύτερα γνωστή ως «ταχεία») σε καλή κατάσταση, καθώς και το ρυμουλκούμενο όχημά της σε αρκετά καλή κατάσταση.
Μία αυτοκινητάμαξα De Dietrich, γαλλικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1951 (ευρύτερα γνωστή ως «οτομοτρίς») σε αρκετά καλή κατάσταση, καθώς και το ρυμουλκούμενο όχημά της σε μέτρια κατάσταση.
Μία αυτοκινητάμαξα Ganz Mavag, ουγγρικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1985, σε πολύ καλή κατάσταση.
Τέσσερις δηζελάμαξες Mitsubishi, ιαπωνικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1967, εκ των οποίων οι τρεις σε κακή και η μία σε αρκετά καλή κατάσταση.
Ενα βαγόνι Α' θέσης ΒΒΔ0035 τύπου Verdau - Nie-Der - Sacshen, γερμανικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1925 (ευρύτερα γνωστό ως «πολεμιστής») το οποίο κυκλοφόρησε στο «θηρίο της Κηφισιάς» ως το 1938 οπότε και περιήλθε στους ΣΠΑΠ, σε καλή κατάσταση.
Τα «ραβδωτά» βαγόνια Nesseldorf ΒΒΔ869, όχημα Γ' θέσης με ξύλινα καθίσματα από την Αυστροουγγαρία κατασκευής 1886 και το Jan Weitzer ΒΒΔ886, όχημα Γ' θέσης με μουσαμαδένια καθίσματα από το Αράντ της Ρουμανίας κατασκευής 1907, αμφότερα σε καλή κατάσταση.
Εξω από το υπόστεγο του μηχανοστασίου, εκτός από λίγα εμπορικά βαγόνια διαφόρων τύπων, βρίσκονται επίσης:
• Ενα ρυμουλκούμενο όχημα αυτοκινηταμαξών τύπου Uerdingen./Dwag, γερμανικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1937, σε μέτρια κατάσταση.
• Μία ατμάμαξα τύπου Vulcan Usatc S-118, αμερικανικής κατασκευής, κυκλοφορίας του 1947, σε κακή κατάσταση.
Δυστυχώς μέχρι στιγμής, αυτό το μουσειακό τροχαίο υλικό θεωρείται από τον ΟΣΕ ως άχρηστο βάρος, αντίθετα με τη διεθνή πρακτική κατά την οποία μουσειακοί συρμοί αναβιώνουν και εκτελούν τουριστικά δρομολόγια, συνεισφέροντας σημαντικά έσοδα στους σιδηροδρόμους που ανήκουν. Μάλιστα, ο ΟΣΕ κλείνει ερμητικά την πόρτα ακόμα και σε επίσημα εκφρασμένες πρωτοβουλίες συλλόγων για εθελοντική προσφορά εργασίας, στην κατεύθυνση της συντήρησης και αποκατάστασης αυτού του πολύτιμου τροχαίου υλικού. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα η οικονομική συγκυρία και η ωχαδελφίστικη νοοτροπία του ΟΣΕ θα αλλάξουν προς το καλύτερο και τα οχήματα αυτά θα βρουν τη θέση που τους αξίζει. Τουλάχιστον μέχρι τότε είναι ασφαλή...
