Η λύση που προκρίνει η μελέτη, είναι αυτή της κεντρικής διαχείρισης, της ΣΔΙΤ της Περιφέρειας, με βελτιωμένα και πιθανότατα παραπλανητικά και ψευδή στοιχεία, όπως τονίστηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας. Χαρακτηριστικά η τιμή που αναφέρει για την κεντρική διαχείριση είναι 51,6 ευρώ ανά τόνο σκουπιδιών, πράγμα που αμφισβητήθηκε στο Δ.Σ. Καλαμάτας. Το ανώτατο θεσμικό όργανο της μεσσηνιακής πρωτεύουσας τάχθηκε υπέρ της κεντρικής διαχείρισης με τοπικές κομποστοποιήσεις, ενώ το τρίτο σενάριο που εξετάστηκε, προβλέπει την αποκεντρωμένη, τη διαχείριση με ευθύνη των ίδιων των δήμων.
Το Δ.Σ. Καλαμάτας υποστήριξε το δεύτερο σενάριο, γιατί, όπως αναφέρθηκε, «ενεργοποιεί τους δημότες, δημιουργεί θέσεις εργασίας, περιβαλλοντικά υπερέχει».
Στην απόφασή του το Δ.Σ. Καλαμάτας, η πλειοψηφία του -οι μειοψηφίες διαφώνησαν- έκανε και τις ακόλουθες βελτιωτικές προτάσεις: «1) Κατάργηση της διαφοροποίησης της τιμής εισόδου από 80,5 ευρώ τον τόνο για τους πρώτους 150.000 τόνους εισερχομένων σε 35 ευρώ τον τόνο για τους επόμενους και η αντικατάσταση από μια ενιαία μέση τιμή, η οποία θα λειτουργούσε ως κίνητρο για τους ΟΤΑ στην προσπάθεια μείωσης των σύμμεικτων απορριμμάτων τους με τη διοχέτευση όλο και μεγαλύτερων ποσοτήτων στα διαφορετικά ρεύματα ανακύκλωσης και προδιαλεγμένων βιοαποβλήτων, που και αυτά θα πρέπει να έχουν μια σαφώς μικρότερη τιμή εισόδου από τα σύμμεικτα. Η σημερινή πρόβλεψη για τιμή εισόδου 35 ευρώ/τόνο πάνω από τις 150.000 τόνους εισερχομένων λειτουργεί ως αντικίνητρο για τη μείωση του ρεύματος των σύμμεικτων.
2) Διασφάλιση της εξαγγελθείσας μείωσης της ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας από 150.000 σε 100.000 τόνους το χρόνο με εγγύηση του κράτους για περαιτέρω μείωση, με αποζημίωση από αυτό της εταιρείας. Ετσι και δεν θα ανακοπεί η βελτίωση της εναλλακτικής διαχείρισης που θα επιχειρείται από τους ΟΤΑ και το κράτος θα έχει όφελος μεγαλύτερο από το κόστος που θα κληθεί να καταβάλει, υπό την προϋπόθεση πάντοτε ότι αυτό είναι μέσα στη νομική ευχέρεια της χώρας. 3) Διασφάλιση του χαρακτηρισμού και των 12 νέων ΣΜΑ ως πύλης εισόδου στο σύστημα, ώστε το κόστος μεταφοράς μέχρι τον επόμενο χώρο υποδοχής, ΣΜΑ ή ΜΕΑ, να μην βαρύνει τους αντίστοιχους ΟΤΑ.
4) Διασαφήνιση ότι δεν υπάρχει περιορισμός εγγυημένης σύστασης εισερχόμενων αποβλήτων. 5) Διασφάλιση εισόδου στο σύστημα ποσοτήτων μεγαλύτερων των 200.000 τόνων τα πρώτα τουλάχιστον χρόνια, εφόσον αυτό απαιτηθεί. 6) Τα έσοδα του Πράσινου Ταμείου στους ΟΤΑ. 7) Πρόβλεψη και εναλλακτικών δυνατοτήτων διαχείρισης του υπολείμματος (π.χ. βελτιστοποίησή του ως RDF και αξιοποίησή του ως καύσιμου, θερμική αξιοποίησή του ή κάθε άλλη δυνατότητα που θα μπορούσε να υπάρξει από την αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας). 8) Θέσπιση αντισταθμιστικού οφέλους για τους δήμους που φιλοξενούν εγκαταστάσεις διαχείρισης απορριμμάτων. 9) Δυνατότητα ελεύθερης επιλογής των δήμων για το αν θα ενταχθούν στο Φο∆ΣΑ ή 3 Φο∆ΣΑ, αντί του ενός, ένας για κάθε διαχειριστική ενότητα».
