Οπως είναι γνωστό, οι Δασικοί Χάρτες είναι προϋπόθεση της κατάρτισης του Κτηματολογίου. Προβλέπονται από το άρθ. 13 του Ν. 3889/2010 (Α ΄182), όπως τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε με το άρθ. 253 Ν. 4386/ 2016 (Α ΄94).
Ως βάση για τον προσδιορισμό των δασικών εκτάσεων, λαμβάνεται η παλαιότερη και η πλησιέστερη προς τον χρόνο κατάρτισης του χάρτη αεροφωτογραφία. Παλαιότερη αεροφωτογραφία είναι για τον Νομό Μεσσηνίας το έτος 1945 και η πιο πρόσφατη, αυτή του έτους 2008.
• Ο Δασικός Χάρτης εμφανίζει, με κωδικούς και κλειστά πολύγωνα, τόσο τις δασικές εκτάσεις όσο και τις μη δασικές.
• Στον Δασικό Χάρτη δεν εμφανίζονται όρια ιδιοκτησιών αλλά μορφές φυτοκάλυψης (βλάστησης).
• Το πρώτο στοιχείο κάθε κωδικού δείχνει τη μορφή της βλάστησης που είχε η συγκεκριμένη έκταση, μετά την ερμηνεία των αεροφωτογραφιών του έτους 1945, και το δεύτερο τη μορφή που είχε το έτος 2008.
• Ο κωδικός Α.Ν. εμφανίζει τις εκτάσεις οι οποίες έχουν κηρυχθεί ως αναδασωτέες με πράξεις της διοίκησης, είτε λόγω πυρκαγιάς είτε λόγω εκχέρσωσης.
• Σε μια πολύπλοκη διαδικασία, σίγουρα θα υπάρχουν και λάθη, που με τις αντιρρήσεις θα πρέπει να μπορούν να διορθωθούν.
• Τα σοβαρά προβλήματα προκύπτουν α) από τις εκτάσεις που φαίνονται και το 1945 και το 2008 δασικές, που ανέρχονται σε 867.000 στρέμματα (30%) σε όλη τη Μεσσηνία και διεκδικούνται από ιδιώτες, β) από αυτές που ενώ το 1945 ήταν καλλιεργήσιμες το 2008 φαίνονται δασωμένες και ανέρχονται σε 296.000 στρέμματα (10%) σε όλη την Μεσσηνία, που επίσης διεκδικούνται από ιδιώτες, καθώς και γ) από αυτές που φαίνονται ότι είχαν κηρυχθεί αναδασωτέες. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται να επιδειχθεί επιείκεια και να γίνονται αποδεκτά συμβόλαια και άλλα αποδεικτικά στοιχεία εφόσον προσκομίζονται.
• Για όσες από τις εκτάσεις φαίνονται δασικές το 1945 και αγροτικές το 2008 μέχρι σήμερα, που ανέρχονται σε 83.000 στρέμματα σε όλη την Μεσσηνία, η Πολιτεία πρέπει να έχει μια μόνον επιλογή, να τις επικυρώσει στον ιδιοκτήτη που τις καλλιεργεί. Πρόκειται για κτήματα που έγιναν με πολύ κόπο και θυσία και που δημιούργησαν το εισόδημα και την ανάπτυξη της υπαίθρου, σε δύσκολες μετά τον πόλεμο εποχές.
Εχω την άποψη ότι θα πρέπει να ισχύει ό,τι ισχύει και σήμερα για τις εκτάσεις που έχουν εκχερσωθεί πριν από το 1975, με απλές διαδικασίες, χωρίς γραφειοκρατικές απαιτήσεις και κυρίως χωρίς τίμημα.
Δεν πρέπει ο αγρότης να πληρώσει το κτήμα που με κόπους και έξοδα έχει φυτέψει και καλλιεργήσει.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να απλουστευθούν οι διαδικασίες, να ελαχιστοποιηθούν τα τέλη και να δοθεί χρόνος για τις αντιρρήσεις και τις τακτοποιήσεις.
Οπως, επίσης, οι όποιες εκκρεμότητες να μην έχουν επιπτώσεις στις επιδοτήσεις.
Προτείνω οι Δήμοι, με τις Τεχνικές Υπηρεσίες τους, να αναλάβουν αποκλειστικά όλες τις διαδικασίες αφιλοκερδώς, με παράλληλη ενημέρωση των πολιτών, από κοινού με τις Δασικές Υπηρεσίες.
Σήμερα, που οι αγρότες της Μεσσηνίας αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, αφού κανένα από τα βασικά προϊόντα τους (λάδι, βρώσιμες ελιές, σύκα, σταφίδα) δεν πήγε καλά, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να επιβαρυνθούν με επιπρόσθετα έξοδα και να πληρώσουν την ίδια τους την περιουσία, που με κόπους απέκτησαν.
Ιωάννης Δ. Λαμπρόπουλος
