Προστατεύουμε τη δημόσια υγεία και τη ζωή”, αναφέρει η Νάντια Γιαννακοπούλου, βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας, σε δήλωσή της για την επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
“Φέτος τιμούμε τα 47 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, αυτή την κορυφαία και ηρωική στιγμή αντίστασης κατά της επτάχρονης στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας”, δήλωσε η κ. Γιαννακοπούλου και πρόσθεσε: “Σήμερα γνωρίζουμε ότι το μήνυμα του Πολυτεχνείου μεταφέρεται από γενιά σε γενιά διαμορφώνοντας νέους που σέβονται τη δημοκρατία, που αγαπούν την ελευθερία, που νιώθουν αγωνιστικά σκιρτήματα και ποθούν να ζήσουν σε μια χώρα δημοκρατική, που βρίσκεται σε δρόμους ανάπτυξης, με σύγχρονη παιδεία, με κοινωνικό κράτος και Εθνικό Σύστημα Υγείας, με ισονομία”. Παρατηρεί, μεταξύ άλλων, πως “φέτος τιμούμε αυτή την επέτειο σε ειδικές συνθήκες” και υποστηρίζει ότι “η πορεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει. Κακώς δυνάμεις επιμένουν στην πορεία, σαν να είναι ο μοναδικός τρόπος τιμής. «Μουμιοποιούν» έτσι την επέτειο ενός αγώνα, μετατρέπουν μια πορεία σε πολιτικό ταμπού, όπως κάποιοι πιστοί θεωρούν ότι κακώς δεν έγιναν λιτανείες. Δεν ταιριάζει αυτό στην τιμή στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Κακώς δυνάμεις κρύβονται και δεν παίρνουν καθαρή θέση ή προσπαθούν να κάνουν συμψηφισμούς για να προκληθούν αχρείαστες συγκρούσεις, που σε τελευταία ανάλυση ανοίγουν αντικειμενικά τον δρόμο στους γνωστούς-άγνωστους καταστροφείς. Ολες αυτές αποτελούν πράξεις που προσβάλλουν το πνεύμα, τον αγώνα του Πολυτεχνείου, δίνουν λάθος μήνυμα προς τη νεολαία”.
Αφού υπενθυμίζει πως “δεν γιορτάσαμε την Επανάσταση του 1821, το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου, το Πάσχα όπως θα θέλαμε και κανένας δεν έφερε αντίρρηση”, επικρίνει τις πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και υπερασπίζεται την απόφαση της κυβέρνησης για την απαγόρευση δημόσιων συναθροίσεων, αναφέροντας ότι “δεν δείχνει ούτε έλλειψη δημοκρατίας, ούτε αστυνομοκρατία, αλλά υποχρεωτική πράξη προστασίας της δημόσιας υγείας, όπως προβλέπει το Σύνταγμα, αλλά και η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του Μαρτίου που κύρωσε ομόφωνα η Βουλή τον Απρίλιο”.
Και αφού κάνει λόγο για εναλλακτικούς τρόπους απότισης τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και για όλες τις εθνικές επετείους, που δεν αναζητήθηκαν, αφήνει και μια αιχμή για την κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι “αν η κυβέρνηση επεδίωκε έγκαιρα τον διάλογο, αν δυνάμεις δεν ήταν άλλες τόσο αδιάλλακτες και άλλες υποκριτικές, πολλά θα μπορούσαν να οργανωθούν διαφορετικά, μακριά από ψευδεπίγραφες δήθεν ιδεολογικές και πολιτικές συγκρούσεις”.