«Η τελεία εγκατάλειψις των πληγέντων εκ των τελευταίων θεομηνιών και του περονοσπόρου σταφιδοπαραγωγών εμ μέρους της Κυβερνήσεως και η μεροληπτική στάσις του υφυπουργού της Εθνικής Οικονομίας κ. Στεφανόπουλου ο οποίος εξήγγειλεν ήδη σειράν κυβερνητικών μέτρων υπέρ των Ηλείων σταφιδοπαραγωγών αγνοήσας τελείως τους Μεσσηνίους συναδέλφους των οι οποίοι υπέστησαν εξ ίσου ζημίας εξήγειραν ολόκληρον τον σταφιδοπαραγωγικόν κόσμον του Νομού μας ο οποίος πρόκειται να προβή εις έντονα διαβήματα παρά τη κυβερνήσει προς λήψιν μέτρων και υπέρ αυτών. Θα οργανωθούν εις τα κυριώτερα σταφιδικά κέντρα της Μεσσηνίας συλλαλητήρια διαμαρτυρίας κατά της κυβερνήσεως η οποία αδιαφορεί διά την δυστυχίαν των σταφιδοπαραγωγών και αποδοκιμασίας του υφυπουργού κ. Στεφανοπούλου, ο οποίος τόσον σκανδαλωδώς και μεροπληπτικώς ενήργησε υπέρ των Ηλείων σταφιδοπαραγωγών οι οποίοι ανήκουν εις την ιδιαιτέραν του εκλογικήν περιφέρειαν. Πρέπει να σημειωθή ότι οι Ηλείοι σταφιδοπαραγωγοί ενδιαφερόμενοι μόνον διά την ιδικήν τους αποζημίωσιν, αντιδρούν εις τας ενεργείας των Μεσσηνίων συναδέλφων τους όπως αποζημιωθούν εφ’ όσον υπέστησαν και αυτοί σημαντικάς ζημίας τόσον εκ του περονοσπόρου όσον και εκ των τελευταίων βροχών. Η συμπεριφορά αύτη των Ηλείων προς ομοιοπαθείς συναδέλφους των επροκάλεσε ως ήτο φυσικόν την δυσφορίαν των Μεσσηνίων σταφιδοπαραγωγών οι οποίοι πολλάκις κατά το παρελθόν τους ενίσχυσαν εις τους αγώνας των» (829).
Στην Ηλεία η διαμαρτυρίες για τη λήψη μέτρων είναι καθημερινές καθώς το πρόβλημα έχει εκρηκτικές διαστάσεις, ο Στεφανόπουλος δίνει συνεχείς διαβεβαιώσεις για τη λήψη μέτρων και αρχίζουν να εμφανίζονται δημοσιεύματα εναντίον των Μεσσηνίων που αντιδρούν στο ενδεχόμενο αποζημιώσεων σε Ηλεία και Ολυμπία (η οποία ήταν... επαρχία της Μεσσηνίας):
«Είναι πράγματι θλιβερόν όσον και κατεδικασμένον εις την κοινήν συνείδησιν το γεγονός της αντιδράσεως των Μεσσηνίων, Κορινθίων κλπ. σταφιδοπαραγωγών κατά της αποζημιώσεως των ομοίων των Ηλείων και Ολυμπίων. Αντί οι κύριοι αυτοί να συνηγορούν υπέρ της ενισχύσεως των καταστραφέντων και δυστυχούντων συναδέλφων των, αντί να συλλυπηθούν και να τείνουν χείραν αλληλεγγύης προς αυτούς σκάπτουν βαθύτερον τον τάφον των διά να τους ενταφιάσουν. Ιδού λοιπόν η αναλγησία και η απανθρωπία. Αρνούνται να υποβληθούν εις ασήμαντον θυσίαν διά να δώσουν ψυχία εις τους δεινοπαθήσαντας συναδέλφους των, νομίζοντες ότι τούτου έμενον, μένουν και θα μένουν άθικτοι από τας καιρικάς μεταβολάς. Πόσον όμως πλανώνται. Ειδικώς οι κύριοι της Μεσσηνίας δεν πρέπει κατά το δίκαιον και την ηθικήν να λησμονούν την πρωίαν της 7ης Απριλίου 1929, ότε αντίκρυσαν το φάσμα της δυστυχίας και την “καψαλιάν" των κτημάτων εκ πάγου. Εν τούτοις όμως ούτοι τότε απεζημιώθησαν αρκούντως και ουδείς αντέδρασε εκ των άλλων περιφερειών. Σήμερον όμως οι κύριοι αυτοί λησμονήσαντες το παρελθόν των δεικνύουν όλην την απρεπή χαιρεκακίαν των έναντι των Ολυμπίων και Ηλείων, οίτινες αντικρύζουν την δυστυχίαν να τους καταλαμβάνη εξ απίνης» (830).
Το ΚΚΕ παρεμβαίνει με κύριο άρθρο του “Ριζοσπάστη” στο οποίο αναφέρεται ότι γίνεται προσπάθεια διάσπασης των σταφιδοπαραγωγών στη βάση κυβερνητικού σχεδίου και επισημαίνεται η ανάγκη κοινού μετώπου των φτωχών και μεσαίων παραγωγών στη βάση συγκεκριμένων διεκδικήσεων για αποζημιώσεις χωρίς νέα φορολογία της σταφίδας και για λήψη επιπλέον μέτρων. Στην ανακοίνωση γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην Ηλεία, την Ολυμπία, τη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά που έχουν πληγεί και σε Κορινθία, Αιγιαλεία και Πάτρα που αντιδρούν στις αποζημιώσεις. Η απουσία αναφοράς στη Μεσσηνία κατά πάσα πιθανότητα σχετίζεται με την έλλειψη πληροφοριών αναφορικά με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο νομό:
«Οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί της Πελοποννήσου και των σταφιδοφόρων νησιών βρίσκονται φέτος σε κατάσταση απελπιστική. Μια ολόκληρη σταφιδική περιφέρεια, η περιφέρεια της Ηλείας καθώς και της Ολυμπίας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας έχουν καταστραφεί κυριολεχτικά από τον περονόσπορο. Μα κι’ όσοι απ’ αυτούς μπόρεσαν να τρυγήσουν ένα μέρος από την εσοδεία τους δεν βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση. Γιατί ο καρπός του ιδρώτα τους δεν ανήκει σ’ αυτούς. Θα τον αρπάξουν τα άγρια κοράκια, οι τοκογλύφοι, η Αγροτική Τράπεζα, ο ΑΣΟ για την εξόφληση των ληστρικών δανείων, για το παρακράτημα, για την εξαγωγική εισφορά κλπ. Ο χειμώνας πούρχεται είναι γεμάτος από την πιο μαύρη δυστυχία και απόγνωση για τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγού. Να γιατί βράζει ο Πελοποννησιακός κάμπος και παντού ξεσηκώνονται οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί. Τόσο στις κατεστραμμένες περιφέρειες όσο και στις άλλες. Ζητάν ψωμί, αποζημιώσεις για τα παιδιά τους που πεινάν.
Μα το ληστρικό κράτος των κεφαλαιοκρατών, το κράτος που κλέβει εκατοντάδες εκατομμύρια το χρόνο με την οινοπνευματοποίηση της σταφίδας, το κράτος που τους ληστεύει με 50 εκατομμύρια ειδική φορολογία, δεν δίνει πεντάρα στους πεινασμένους και κατεστραμμένους σταφιδοπαραγωγούς. Και μόνο μπροστά στις διαμαρτυρίες τους, μόνο μπροστά στην απειλή να σχηματίσουν πορείες πείνας και να κατέβουν στις πόλεις αναγκάστηκε να δώσει την υπόσχεση ότι θα τους δώσει αποζημιώσεις. Αποζημιώσεις όχι από τα εκατομμύρια φόρους που εισπράττει, μα φορτώνοντας μια καινούργια ειδική φορολογία σε όλους γενικά τους σταφιδοπαραγωγούς. Με αυτό που κάνει η κυβέρνηση επιδιώκει δύο πράγματα: Πρώτα να μην πληρώσει πεντάρα από τα ταμεία της και να φορτώσει τις συνέπειες της καταστροφής στην πλάτη των σταφιδοπαραγωγών. Και δεύτερον, εξ ίσου σπουδαίο, να χωρίσει σε δύο τους σταφιδοπαραγωγούς, στους κατεστραμμένους και τους μη κατεστραμμένους, στους σταφιδοπαραγωγούς που παράγουν ανώτερη και κατώτερη ποιότητα, να ρίξει τη μια μερίδα κατά της άλλης για να μπορέσει έτσι και καμία αποζημίωση να μην πληρώσει και τη γενικότερη πάλη των φτωχών αγροτών κατά των χρεών και φόρων να την πνίξει ευκολώτερα.
Το σατανικό αυτό σχέδιό της άρχισε να θέτει σε εφαρμογή η κυβέρνηση. Στην Κορινθία, την Αιγιαλεία και την Πάτρα, όπου παράγονται οι ανώτερες ποιότητες σταφίδων, οι κυβερνητικοί παράγοντες σε συνεργασία με τους πλούσιους σταφιδοπαραγωγούς κινούνται πυρετώδικα, παίρνουν αποφάσεις των συνεταιρισμών, οργανώνουν συνδιασκέψεις των αντιπροσώπων των συνεταιρισμών και προσπαθούν με όλα τα μέσα της δημοκοπίας να στρέψουν τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς της καλύτερης ποιότητας ενάντια στους κατεστραμμένους παραγωγούς που είνε και παραγωγοί της κατώτερης ποιότητας. Μα εμείς λέμε στους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς όλων γενικά των περιφερειών: Υπεύθυνος για την καταστροφή των περιφερειών αυτών είναι μονάχα η κυβέρνηση, μονάχα το κράτος της κεφαλαιοκρατίας. Γιατί ενώ η επιστήμη έχει τελειοποιήσει όλες τις μεθόδους της καταπολέμησης του περονόσπορου, το κράτος δεν πήρε κανένα μέτρο για να βοηθήσει τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς. Πώς ήταν δυνατό ο φτωχός σταφιδοπαραγωγός, που δεν έχει ούτε χαλκό, ούτε ραντιστήρες κι’ είνε υπερχρεωμένος και τρέχει για ένα ψευτομεροκάματο, να είνε σε θέση να ραντίζει τη σταφίδα του και να την προφυλάξει από την φοβερή αρρώστια, τον περονόσπορο; Κείνο που πάθανε φέτος οι περιφέρειες Ηλείας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας απειλεί και του χρόνου και τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς της Κορινθίας, Αιγιαλείας και των Πατρών. Γι’ αυτό συμφέρο τους είνε να παλαίψουν από κοινού με τους φτωχούς σταφιδοπαραγωγούς των κατεστραμμένων περιφερειών για οικονομικές ενισχύσεις στους κατεστραμμένους όχι από ειδική φορολογία μα από τα κέρδη του ΑΣΟ, της Εθνικής Τράπεζας και από τα πολεμικά κονδύλια του κράτους.
Οι φτωχομεσαίοι σταφιδοπαραγωγοί καλής ή κακής ποιότητας έχουν κοινά συμφέροντα και ένα εχθρό: Τους πλούσιους σταφιδοπαραγωγούς, τον ΑΣΟ και το κράτος. Γιατί, δεν είνε μήπως όλοι οι φτωχομεσαίοι σταφιδοπαραγωγοί πνιγμένοι στα χρέη στους τοκογλύφους, στους σταφιδέμπορους, τη ληστρική συμμορία της Αγροτικής; Ποιος φτωχομεσαίος σταφιδοπαραγωγός είτε καλής, είτε κακής ποιότητας μπορεί να πει ότι είνε ελεύτερος να σηκώσει τη σταφίδα του από τ’ αλώνι; Ολοι οι φτωχοί και μεσαίοι σταφιδοπαραγωγοί καλής είτε κακής ποιότητας δεν έχουν μήπως αλυσσοδεμένη τη σταφίδα τους στους εμπόρους προτού ακόμα ξεραθεί;
Επίσης δεν ληστεύονται εξ ίσου οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί της κακής ποιότητας, όπως και της καλής ποιότητας από τον ληστρικό ΑΣΟ; Στους σταφιδοπαραγωγούς της κακής ποιότητας με την αλυσσίδα των δελτίων ο ΑΣΟ δίνει τιμή που δεν σκεπάζει ούτε τα έξοδα καλλιέργειας και το ξερό ψωμί της χρονιάς. Στους σταφιδοπαραγωγούς καλής ποιότητας με το δωρεάν και υποχρεωτικό παρακράτημα, με την εξαγωγική εισφορά κλπ. Μπάζει στα ταμεία του τη μισή αξία τη σταφίδας τους. Με μια λέξη φορολογείται εξ ίσου ξετσίπωτα η σταφίδα της καλής και της κακής ποιότητας. Και κείνος που κερδίζει είνε μονάχα ο ΑΣΟ και οι μέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας, είνε μονάχα οι οινοποιητικές εταιρίες, είνε μονάχα το κράτος που ληστεύει εκατομμύρια με το μονοπώλιο του οινοπνεύματος και τα 50 εκατομμύρια φόρους που παίρνει απ’ ευθείας από τον ΑΣΟ.
Οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί καλής ποιότητας δεν πρέπει να παρασυρθούν από τις δημοκοπίες των πλούσιων σταφιδοπαραγωγών και σταφιδεμπόρων και να χτυπήσουν τ’ αδέρφια τους. Αλλά από κοινού μαζί τους να αγωνισθούν με συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια και καθόδους στις πόλεις: Για παροχή αμέσως οικονομικών ενισχύσεων στους κατεστραμμένους από τον περονόσπορο σε βάρος του κράτους. Για καμία κράτηση των χρεών τους στην πούληση των προϊόντων τους. Για την κατάργηση του παρακρατήματος και κάθε φορολογίας. Κατά της ληστρικής μηχανής του ΑΣΟ και του κράτους.
Οι φτωχοί σταφιδοπαραγωγοί έχουν όλοι κοινά συμφέροντα. Γι’ αυτό πρέπει ενωμένοι να παλαίψουν κατά του κοινού εχθρού των πλουσίων σταφιδοπαραγωγών, σταφιδεμπόρων, κατά του ληστρικού ΑΣΟ και του κράτους όπως και των οργάνων τους των αγροτιστών» (831).
(829) “Θάρρος” 9/8/1933
(830) “Πατρίς 6/8/1933
(831) “Ριζοσπάστης” 9/8/1933
