Από τη μια πλευρά απουσιάζουν αντιπρόσωποι που είχαν παίξει σημαντικό ρόλο στο προηγούμενο διάστημα όπως ο Γ. Δάλλας, και από την άλλη η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που συμμετέχουν τάσσεται υπέρ της διακοπής των κινητοποιήσεων. Αντιθέτως μόνον δύο, ο Χρήστος Κουβελιώτης και ο Βρεττός Μιχόπουλος, τάσσονται υπέρ της συνέχισης των αγώνων “μέχρις εσχάτων”:
«Την 10ην πρωινήν της παρελθούσης Κυριακής συνεκροτήθη εις Καϊάφαν η προαναγγελθείσα σύσκεψις των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής του σταφιδικού συνεδρίου προς λήψιν αποφάσεων περί της περαιτέρω εξελίξεως του αγώνος των σταφιδοπαραγωγών κατόπιν της μη αποδοχής εκ μέρους της κυβερνήσεως των αιτημάτων και της τελείας εγκαταλείψεως υπ’ αυτής του σταφιδικού κόσμου. Της συσκέψεως μετέσχον οι κ. κ. Σ. Αναγνωστόπουλος, Βρεττός Μιχόπουλος πρόεδροσ του σταφιδικού συνεδρίου Πύργου, Καλογερόπουλος. Λουπινάς (Τριφυλίας), Χ. Κουβελιώτης, Ζ. Κουρέτας (Πυλίας), Π. Καψαλιάρης (Μεσσήνης), Π. Βενιζέλος (Καλαμών), Γ. Λαλούντας, Γ. Αργυράκης (Πύργου) και Κοτσώνης, Δαμασκόπουλος (Ηλείας).
Εν αρχή της συσκέψεως ο κ. Αναγνωστόπουλος ανεκοίνωσε εις την επιτροπήν διάφορα τηλεγραφήματα βουλευτών και γερουσιαστών Μεσσηνίας και Ηλείας προσπαθούντων να δικαιολογήσουν την τελευταίαν στάσιν των έναντι των σταφιδοπαραγωγών.
Επί των τηλεγραφημάτων αυτών διεξήχθη μακρά συζήτησις καθ’ ήν τα πλείστα των μελών της επιτροπής ετόνισαν ότι οι σταφιδοπαραγωγοί δεν εκινήθησαν όσον έπρεπε εναντίον της κυβερνήσεως διά να επιτύχουν την ικανοποίησιν των δικαίων αιτημάτων των, συνέστησαν δε όπως σταματήσουν ήδη αι κινητοποιήσεις των σταφιδοπαραγωγών.
Προς την άποψιν ταύτην διεφώνησαν ριζικώς οι κ. κ. Κουβελιώτης και Μιχόπουλος οι οποίοι ετόνισαν ότι ο σταφιδικός κόσμος επιβάλλεται να αγωνισθή μέχρις εσχάτων διά την εξασφάλισιν του άρτου των. Εν τέλει υπό της πλειοψηφίας απεφασίσθη η έκδοσις ανακοινωθέντος διά του οποίου γίνεται απόπειρα συγκαλύψεως των κυβερνητικών ευθυνών έναντι του σταφιδικού κόσμου και συνίσταται εις τους σταφιδοπαραγωγούς όπως αναλάβουν εις χείρας των τον αγώνα και να μη ελπίζουν εις ουδεμίαν ενίσχυσιν εκ μέρους των βουλευτών και γερουσιαστών. Το ανωτέρω ανακοινωθέν δεν υπέγραψαν οι κ. κ. Κουβελιώτης και Μιχόπουλος, θεωρήσαντες αυτό ως διασπαστικόν» (1111).
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας “Σημαία” είναι πανομοιότυπο, με μικρές φραστικές αλλαγές, και με δεδομένο το γεγονός ότι η σύσκεψη ήταν κλειστή, φαίνεται ότι οι πληροφορίες δόθηκαν ανεπισήμως από τους συμμετέχοντες σε αυτή. Από την πλευρά του ΚΚΕ καταγγέλλεται η εξέλιξη με κείμενο που δημοσιεύεται στο “Ριζοσπάστη”:
«Οι σταφιδοπατέρες της Μεσσηνίας και της Ηλείας βρίσκονται πάλι σε κίνηση. Διάφοροι πλούσιοι χτηματίες, δικηγόροι, γιατροί και άλλοι πολιτικάντηδες αυτοχειροτονήθηκαν σε “Εκτελεστική Επιτροπή” του σταφιδικού συνεδρίου Κυπαρισσίας και συνήλθαν προχτές στα λουτρά Καϊάφα σε σύσκεψη “κεκλεισμένων των θυρών”.
Υστερα απ’ αυτήν έβγαλαν ανακοίνωση όπου “αποδοκιμάζουν” την κυβέρνηση και τους βουλευτές για τη στάση τους στα ζητήματα των σταφιδοπαραγωγών. Ακόμη τονίζουν ότι η λεγόμενη “Εκτελεστική Επιτροπή” παραμένει “εν επιφυλακή και είνε έτοιμος ν’ αγωνισθή υπέρ των δικαίων του σταφιδικού κόσμου”.
Οι εργαζόμενοι σταφιδοπαραγωγοί της Μεσσηνίας γνωρίζουν ότι ο Τζάνες της “Εκτελεστικής” στο συνέδριο της Κυπαρισσίας του περασμένοι μηνός παράδοσε στην αστυνομία τους τίμιους αντιπροσώπους του για να προδίνει ανενόχλητα τα συμφέροντά τους.
Τότε η “Εκτελεστική “ έταξε στην κυβέρνηση τέσσερες μέρες προθεσμία για ν’ απαντήσει στο ψήφισμα του συνεδρίου της Κυπαρισσίας. Ας σημειωθεί ότι στο συνέδριο εκείνο οι περισσότεροι αντιπρόσωποι ήταν αυτοδιορισμένοι.
Τώρα, ύστερα από ενάμισυ μήνα, που πέρασαν πολλές τετραήμερες προθεσμίες, ξεσηκώθηκαν οι σταφιδοπατέρες σε “αγώνες” κλπ.
Οι σκοποί τους είνε ολοφάνεροι. Στους κάμπους της Μεσσηνίας και της Ηλείας κουφοβράζει η αγανάχτηση των εργαζομένων σταφιδοπαραγωγών, που αρχίζουν να πεινάνε. Γιατί και τα λίγα λεφτά που πήραν από τη σταφίδα τους τ’ άρπαξαν οι τοκογλύφοι, οι Τράπεζα και άλλοι εκμεταλλευτές. Γι’ αυτό οι σταφιδοπατέρες αρχίζουν να κινούνται για να πάρουν πάλι την ηγεσία του αγώνα των σταφιδοπαραγωγών και να προδώσουν τα συμφέροντά τους.
Οι εργαζόμενοι σταφιδοπαραγωγοί πρέπει να βγάλουν διδάγματα από την ίδια τους την πείρα. Πρέπει ν’ αποδοκιμάσουν τους εκμεταλλευτές τους. Μπορούν και πρέπει σε κάθε χωριό να βγάλουν επιτροπές αγώνα από φτωχούς και μεσαίους τίμιους αγρότες και με συγκεντρώσεις και καθόδους ν’ απαιτήσουν:
- Να δοθούν αμέσως από 500 δραχμές αποζημίωση για κάθε χιλιόλιτρο στους παραγωγούς που έβγαλαν μέχρι 20 χιλιόλιτρα σταφίδα.
- Να καταργηθούν οι φόροι για όσους έχουν κάτω από 50 χιλιάδες εισόδημα.
- Βαρειά φορολογία των πλουσιοχτηματιών, σταφιδεμπόρων και τραπεζών.
- Να καταργηθεί ο ΑΣΟ, το παρακράτημα και οι φόροι στη σταφίδα.
- Να καταργηθούν οι δαμσοί και φόροι στα είδη της πρώτης ανάγκης» (1112).
Μια ανταπόκριση στο “Θάρρος” από τους Γαργαλιάνους, δείχνει ότι υπάρχει έντονος προβληματισμός και σε πλατειά στρώματα παραγωγών η αντίληψη ότι πρέπει να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις:
«Καθ’ όν χρόνον και μαθηματικώς πλέον ακόμη ήτο βέβαιον, πως η κυβέρνησις κατ΄ουδένα τρόπον σκέπτεται να εγκαταλείψη την ολεθρίαν διά την σταφιδοπαραγωγήν τακτικήν της και ν’ απομακρύνη από τους κόλπους της τους εμπόρους υπουργούς και τα παράσιτα εξαρτήματα των υποτιμητών, οι αντιπρόσωποι των σταφιδοφόρων περιφερειών κατά την εν Καϊάφα διάσκεψιν της Κυριακής εις όλας τας άλλας επωφελείς και δικαίας αποφάσεις, επρόσθεσε και την ολεθρίαν απόφασιν να λήξη ο αγών υπέρ της σταφίδος, επειδή η εκ μέρους των σταφιδοπαραγωγών συνδρομή εις τας σκληράς προσπαθείας των ηγουμένων εις τον αγώνα δεν είνε η ενδεδειγμένη.
Και είνε δυστυχώς αληθές ότι οι σταφιδοπαραγωγοί αναθέσαντες τις τους αντιπροσώπους των την διεξαγωγήν του αγώνος της σταφίδος, παρημέλησαν και ιδίως μετά τα τελευταία συλλαλητήρια να συντείνουν ενεργώς εις την ταχυτέραν ικανοποίησιν των δικαίων απαιτήσεών των. Εκ τούτου όμως ουδόλως διαφαίνεται ότι το σύνολον και όχι η πλειονότης, δεν επιθυμεί να απαλλαγή από την ολεθρίαν διά την σταφιδοπαραγωγήν κομματισμόν, δεν απαιτεί την άμεσον προσωρινήν ικανοποίησιν προς αποσόβησιν των κινδύνων που εδημιούργησεν εις αυτούς ο καθορισμός εξευτελιστικών τιμών και μάλιστα υπό τας γνωστάς προϋποθέσεις.
Η απόφασις αυτή διά την εγκατάλειψιν του αγώνος, δεν πρέπει κατ’ ουδένα τρόπον να πραγματοποιηθή, διότι ασφαλώς θα χρησιμεύση ως αυτοκαταδίκη των συμφερόντων των σταφιδοπαραγωγών. Οι αναλαβόντες τον δίκαιον αγώνα υπέρ της σταφίδος, πρέπει να παραβλέψουν τους φραγμούς αυτούς οι οποίοι ήτο φυσικόν ν’ αναφανούν και να προχωρήσουν διότι αυτό και μόνον επιβάλλει η αθλιότης της θέσεως των σταφιδοπαραγωγών» (1113).
(1111) “Θάρρος” 23/10/1934
(1112) “Ριζοσπάστης” 23/10/1934
(1113) “Θάρρος” 25/10/1934
