Η ταινία του υποτιμημένου Μαξ Οφίλς, βασισμένη σε μια ιστορία του Στέφαν Τσβάιχ, είναι ένα κορυφαίο ρομαντικό δράμα από τον σκηνοθέτη που ο Τριφό θεωρούσε "τον καλύτερο γάλλο σκηνοθέτη μαζί με τον Ζαν Ρενουάρ" και ο θρυλικός κριτικός Αντριου Σάρις θεωρούσε ότι "έδωσε στην κίνηση της κάμερας τις πιο σπουδαίες στιγμές στην ιστορία του σινεμά".
"Την ώρα που θα διαβάζεις αυτό το γράμμα εγώ θα είμαι πιθανότατα νεκρή. Αν καταφέρει να φτάσει στα χέρια σου, θα μάθεις πως έγινα δικιά σου, ενώ εσύ δεν γνώριζες ούτε ποια ήμουν, ούτε και αν υπήρξα ποτέ..." Με αυτόν τον τρόπο ξεκινά μία πό τις πιο δυνατές ιστορίες ανεκπλήρωτης αγάπης που διηγήθηκε ποτέ το σινεμά.
Το γράμμα έρχεται στα χέρια ενός διάσημου πιανίστα στη Βιέννη των αρχών του 19ου αιώνα, από μιαν άγνωστη γυναίκα, η οποία του εξομολογείται το πάθος της γι' αυτόν πριν από 30 χρόνια όταν ήταν ακόμα μια ρομαντική 15χρονη κοπελίτσα.
Αποτελεί διασκευή του ομώνυμου βιβλίου του Στέφαν Τσβάιχ που αποτελεί την πεμπτουσία του ρομαντισμού, χωρίς ωστόσο να εκπίπτει σε μελό ευκολίες.
Η Τζόαν Φοντέιν, ως Λίζα, σε μια καταπληκτική παράλληλη ερμηνεία επιπόλαιου παιδιού και ώριμης γυναίκας, καταδικασμένης στην ισόβια λατρεία του γοητευτικού πιανίστα Στεφάν, είναι εντυπωσιακή.
Στο τελευταίο της γράμμα η Λίζα που αγάπησε με όλη της την ψυχή τον Στεφάν γράφει: "Η ζωή μας μπορεί ν'αλλάξει από τόσο μικρά πράγματα. Περνούν τόσοι, ο καθένας με το πρόβλημά του...τόσα πρόσωπα που χάνεσαι ...τώρα πια ξέρεις πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία...κάθε στιγμή είναι μετρημένη, κάθε βήμα υπολογισμένο...αν είχες καταλάβει αυτό που πάντα είχες...θά'χες αυτό που δεν χάνεις ποτέ".
Σενάριο: Howard Koch (screenplay), Stefan Zweig (novel). Παίζουν οι: Joan Fontaine, Louis Jourdan, Mady Christians. Υπάρχει στο youtube.