- Κι εσύ στο «ΣτριπτίΖ»;

«Αυτό προέκυψε μετά από την παράσταση "Μαντάμ Φλο" όπου έκανα μαζί με την κυρία Αντιγόνη Βαλάκου, οπότε και μου πρότειναν η Μαρία Γουλά και η Πέπη Μοσχοβάκου να συμμετέχω εμφανιζόμενος σε βίντεο στην παράσταση. Μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον γιατί είχε πολλή ελευθερία για μένα από την άποψη ότι συμμετέχω στην παράσταση χωρίς να απαιτείται να είμαι κάθε βράδυ εκεί. Κάναμε δυο βράδια γύρισμα και βγήκε... Μου άρεσε λοιπόν γιατί έκανα και τη συμμετοχή και πήγα και στο εξωτερικό που ήθελα».

- Στο εξωτερικό πήγες για να κάνεις σερφ;

«Ναι, πάντα το κάνω όταν βρίσκω λίγο χρόνο και χρήμα. Δεν πηγαίνω όμως μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, απλά στο εξωτερικό έχει διαφορετικές θάλασσες, μεγάλα κύματα».

- Είναι μόνο χόμπι ή και ένα είδος πρωταθλητισμού για σένα;

«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποιος να κάνει πρωταθλητισμό στο σερφ γιατί δεν έχουμε μεγάλα κύματα, αλλά και να βρεις μπορεί να είναι μια μέρα στη Θεσσαλονίκη και την άλλη στην Κρήτη, οπότε προσπαθείς να βρεις απλά το καλύτερο μέρος που νομίζεις και να κάνεις για μερικές μέρες σερφ. Εχω βέβαια κάποιους σπόνσορες που μου καλύπτουν τον εξοπλισμό όπως ο Αλέξης Ιωάννου και ο Στέφανος από το Secret Sport».

- Στην Ελλάδα που σε ξέρουν, οι μικρότεροι σε κοιτούν με θαυμασμό όταν κάνεις σερφ; Προσπαθούν να σε μιμηθούν, ρωτούν για άθλημα;

«Δεν είναι μέλημά μου να αποτελώ πρότυπο με τις καλές και τις κακές συνέπειες που έχει αυτό. Δηλαδή αν είμαι σε ένα μπαρ και θέλω να πιω και να γίνω λιώμα, δεν με ενδιαφέρει μην με βλέπει ο πιτσιρικάς και δώσω το κακό παράδειγμα. Από την άλλη διαπιστώνω ότι το σερφ σε βοηθά να αποφύγεις πολλά μπαρ, ποτά, ξενύχτια... που εγώ ως πιτσιρικάς βέβαια δεν τα απέφυγα».

- Γιατί να τα αποφύγουμε, αυτά δεν είναι που μένουν;

«Σίγουρα είναι... Και ξέρεις το σερφ είναι κάτι σχετικό με τον αθλητισμό αλλά έχει και μια αλητεία από μόνο του, η οποία αλητεία παρεμπιπτόντως σου κάνει καλό και στην υγεία σου τη σωματική και την ψυχική. Πετάς πολλά από τα προσωπικά σου σκουπίδια κάνοντας σερφ. Είναι επίσης ένα μοναχικό παιχνίδι και θέλω μεγαλώνοντας να αντικαθιστώ τα παιχνίδια που είχα μικρός με άλλα. Γι' αυτό εκτός από το σερφ, κάνω και ποδήλατο και σκέιτμπορντ, καποέιρα κλπ».

- Φτάνεις τις φυσικές σου αντοχές στα όριά τους κάνοντας αθλητισμό;

«Ναι, το κάνω πολλές φορές γιατί είναι τόσο όμορφο να κάνεις σερφ που πολλές φορές ξεχνιέμαι και μπορεί να μείνω 4 ή 5 ώρες μέσα στο νερό αγνοώντας ότι μπορεί να πεινάω, να διψάω, να πονούν οι μύες μου. Πρόσφατα που ήμουν στην Πορτογαλία υπήρχαν βράδια που έμπαινα στις 7 στο νερό και μέχρι τις 9 είχε φως αλλά έβγαινα μετά τις 9.30 γιατί ήταν τόσο όμορφα που δεν μου έκανε καρδιά να σταματήσω».

- Ποια άλλα παιχνίδια σ' αρέσει να παίζεις, όχι απαραίτητα με την κυριολεξία του ρήματος;

«Μ' αρέσει να παίζω και με τους ανθρώπους, αλλά μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ να τους εκμεταλλεύομαι αλλά όπως όταν ήμασταν πιτσιρικάδες που παίζαμε μπάλα, σκάκι, τάβλι. Νομίζω ότι αυτός είναι και ο λόγος που οι φίλοι μου είναι μικρότεροι σε ηλικία από εμένα αλλά και στους συνομήλικους ή στους μεγαλύτερος θέλω να βλέπω το παιδί που κρύβουν μέσα τους. Δεν θέλω να μας βλέπω να γερνάμε, να μεγαλώνουμε ναι, να ωριμάζουμε αλλά να κοιτάζουμε ψηλά κι όχι στο πεζοδρόμιο».

- Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί σε ό,τι ζούμε σήμερα;

«Νόμιζα ότι με ενοχλούσαν πολύ περισσότερα πράγματα και όταν έμεινα μερικό καιρό στην Πορτογαλία αισθάνθηκα ενοχές που δεν ήμουν εδώ στις εκλογές για να ψηφίσω. Υπάρχει μια φράση στο έργο που παίζω τώρα "Είδα φως και μπήκα" (κάθε Δευτέρα και Τρίτη στον "Κόμη"): "Θα μου πείτε ότι είναι παρωχημένο αλλά παλιότερα ήταν καλύτερα από σήμερα". Ε λοιπόν τελικά κι εγώ νομίζω ότι θα το πιστέψω. Και δεν είναι που μεγαλώνουμε και μας φαίνεται ότι παλιότερα ήταν καλύτερα, αλλά είναι η πραγματικότητα ότι ήμασταν πιο ξένοιαστοι, μας αρκούσαν λιγότερα πράγματα, ζούσαμε απολαμβάνοντας περισσότερο. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει χάσει νομίζω την ικανότητά του να επενδύει στο τώρα. Μπήκαμε σε ένα παραμύθι συγκομιδής υλικών αγαθών θεωρώντας ότι θα μας προσφέρουν την ευτυχία, αλλά την ευτυχία αρκεί να την αναζητήσεις και θα σου δοθεί από τα απλά. Κάποτε όταν ήμουν μικρός με ρώτησαν τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις και τους είχα πει... ευτυχισμένος, γιατί νόμιζα ότι είναι επάγγελμα! Τώρα βέβαια καταλαβαίνω την αξία αυτού που είχα πει».

- Θα ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές;

«Φυσικά».

- Σε ποια κατεύθυνση;

«Είμαι απ' τους ανθρώπους που όπως και πολλοί άλλοι, έχω αηδιάζει απ' αυτό που ζούμε και το πράσινο και το μπλε χρώμα με απωθούν επειδή ακριβώς το έχω φάει στη μάπα από το '80 κάτι που θυμάμαι ως παιδί και δεν έχουν προσφέρει καμιά αλλαγή. Επίσης από την ενημέρωση που έχω (μέσω Ιντερνετ μόνο) δεν φοβάμαι καθόλου να γυρίσουμε πάλι στην δραχμή και από έναν σαδιστικό ουσιαστικά λόγο, γιατί θα ήθελα πραγματικά να δω τη φάτσα της Μέρκελ όταν θα έβλεπε την Ελλάδα να βγαίνει από την ευρωζώνη και άλλες χώρες να την ακολουθούν. Στην Πορτογαλία ξέρετε, όπου σέβονται απόλυτα τους Ελληνες και τη χώρα μας όχι μόνο για την ιστορία μας αλλά και γιατί βγήκαμε στο δρόμο και τα βάλαμε με ΜΑΤ. Μας περιμένουν αν θέλετε λίγο... σαν να δώσουμε το σύνθημα εμείς για να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές στην Ευρώπη. Από την άλλη η ιστορία έχει δείξει από την Νότια Κορέα μέχρι την Αργεντινή ότι η επιστροφή στο νόμισμα δεν σημαίνει απαραίτητα χειρότερη κατάσταση απ' αυτήν που ζούμε. Αντίθετα νομίζω ότι αν συνεχίσουμε να είμαστε τα υπάκουα παιδιά της Γερμανίας, η Ελλάδα θα καταντήσει σαν μια χώρα της Λατινικής Αμερικής».

- Στη Μεσσηνία πότε θα έρθεις;

«Μόλις βγάλει κύμα! Σύντομα θα έρθω, άλλωστε έρχομαι συχνά και νιώθω απίστευτη χαλάρωση πηγαίνοντας στο πατρικό μου στην Καλλιθέα. Τώρα νιώθω επίσης πόσο σημαντικό είναι να έχει κρατήσει ο πατέρας σου ένα σπίτι στο χωριό».