Σάββατο, 08 Σεπτεμβρίου 2012 12:23

Αμαλία Ταταρέα: Η κρίση που γίνεται μέσα μας είναι η σημαντικότερη

Η εφηβική ανάγκη της να ανήκει κάπου, ήταν που την οδήγησαν αρχικά στο ερασιτεχνικό θέατρο και κατόπιν αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το χώρο της τέχνης.

Η Καλαματιανή ηθοποιός Αμαλία-Ελευθερία Ταταρέα, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του ΚΘΒΕ και συμμετέχει στις παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου τα τελευταία δύο χρόνια.

Το φετινό καλοκαίρι μάλιστα παίζει στο "Μεγάλο μας Τσίρκο" που σκηνοθέτησε ο Σωτήρης Χατζάκης και πρωταγωνιστούν Γ. Αρμένης, Τ. Νούσιας, Μ. Ασλάνογλου και πολλοί γνωστοί ηθοποιοί.

Η Αμαλία μας μίλησε για την απόφασή της να γίνει ηθοποιός, για την παράσταση, αλλά και για την κρίση που "είναι στο χέρι μας να ξεπεραστεί" όπως λέει.

 

-  Τι σε οδήγησε στο θέατρο;

"Οταν ήμουν στο γυμνάσιο και βίωνα έντονα όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εφηβείας, η ανάγκη του να βρεθώ με άλλους και κυρίως να ανήκω κάπου με οδήγησαν στην "Πειραματική Σκηνή" της Καλαμάτας. Η γκρούπα που δημιουργήθηκε εκείνη τη χρόνια και η συνέχειά της τα επόμενα χρόνια με διάφορες μικροαλλαγές στα μέλη, μου πρόσφεραν ό,τι μου έλειπε εκείνο τον καιρό. Η απενοχοποιημένη έκθεση στο κοινό αλλά και μεταξύ μας, οι φιλίες και οι αντιπάθειες, η ομαδική δουλειά και η ικανοποίηση από την όλη διαδικασία ήταν αυτό που εννοούσα τότε λέγοντας θέατρο".

 

- Ηταν μια ενσυνείδητη επιλογή εξ αρχής; Δηλαδή σκεφτόσουν πότε θα ανέβεις στη σκηνή να παίξεις;

"Οι λόγοι που ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο ξεκινούν από την παιδική μου ηλικία. Η επιλογή λοιπόν μόνο ενσυνείδητη και "εξαρχής" δεν ήταν. Γιατί απλούστατα δεν ξεκίνησε ως επιλογή. Βίωσα τη χαρά του ερασιτεχνικού θεάτρου και όταν τελείωσα το σχολείο έζησα για τέσσερα χρόνια στο Ρέθυμνο όπου σπούδασα κάτι τελείως διαφορετικό. Μεγαλώνοντας επέλεξα να συνεχίσω επαγγελματικά".

 

- Η επιλογή αυτή σε δικαίωσε;

"Η πορεία μου στο επάγγελμα είναι πολύ μικρή για να μπορώ να μιλήσω για δικαίωση. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι όπως σε όλα τα επαγγέλματα -φαντάζομαι- υπάρχουν στιγμές απόλυτης ικανοποίησης αλλά και το αντίθετο".

 

- Συμμετέχεις στο "Μεγάλο μας Τσίρκο". Μίλησέ μας γι' αυτή την παράσταση που μάλλον, είναι η πιο ουσιαστική αυτού του καλοκαιριού.

"Καταρχήν να σου πω ότι πρόκειται για μια υπερπαραγωγή. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Αρμένης, Τάσος Νούσιας και Μαρίνα Ασλάνογλου και συμμετέχει εικοσιπενταμελής θίασος αποτελούμενος από ηθοποιούς αλλά και χορευτές του Κ.Θ.Β.Ε. Επίσης επί σκηνής διευθύνει την εννεαμελή ορχήστρα του ο ίδιος ο Σταύρος Ξαρχάκος και τραγουδά ο Ζαχαρίας Καρούνης. Την παράσταση έχει σκηνοθετήσει ο Σωτήρης Χατζάκης. Ολο το καλοκαίρι η παράσταση ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα ενώ πρεμιέρα έκανε στο θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη. Πρέπει να σου πω ότι η πρεμιέρα αλλά και όλες οι υπόλοιπες παραστάσεις συντελούνται κάτω από συνεχή χειροκροτήματα και αντιδράσεις του κοινού. Σε πολλά μέρη η έναρξη καθυστέρησε λόγω της μεγάλης προσέλευσης ενώ σε άλλα επαναλάβαμε την παράσταση για μια ακόμη μέρα χωρίς αυτό να ήταν από την αρχή προγραμματισμένο. Αυτή τη στιγμή ο θίασος βρίσκεται στην Αθήνα και δίνει παραστάσεις σε διάφορους δήμους της Αττικής, ενώ στις 11 και 12 του Σεπτέμβρη θα παίξουμε στο Ηρώδειο".

 

- Η συνεργασία σου με το ΚΘΒΕ θα συνεχιστεί;

"Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το Κρατικό Θέατρο είναι ένας πολύ μεγάλος πολιτιστικός οργανισμός και κάθε χρόνο κάνει πολλές παραστάσεις και στη Θεσσαλονίκη αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ελπίζω να είμαι σε μια από αυτές!".

 

- Εχεις σκεφτεί την επιστροφή στην Καλαμάτα και μια συνεργασία ίσως με το ΔΗΠΕΘΕΚ;

"Είμαι νέα ηθοποιός που ονειρεύεται. Πώς είναι δυνατόν να λείπει από τα όνειρά μου το θέατρο της πόλης που γεννήθηκα και μεγάλωσα; Θα 'ρθει, λοιπόν, η στιγμή και γι' αυτό".

 

- Ποιες είναι οι σκέψεις σου ως νέος άνθρωπος για την δύσκολη κατάσταση που ζούμε ως χώρα; Θα βελτιωθεί ή θα γίνει χειρότερα;

"Η κρίση είναι εδώ. Είναι μέσα μας, είναι στο περιβάλλον μας, είναι κρίση που μας αφορά σαν μονάδες και σαν κοινωνία στο σύνολο της. Δεν είναι μόνο οικονομική. Αυτή, φαινομενικά, είναι η πιο οδυνηρή. Η άλλη, αυτή που γίνεται μέσα μας, είναι η σημαντικότερη. Αν συμφωνήσουμε, αν καταλάβουμε, αν γίνουμε λιγότερο εγωιστές και φωνακλάδες θα τα καταφέρουμε. Πάντα στο χέρι μας είναι!"./