Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία του Καλαματιανού συγγραφέα Ηλία Καπετανάκη, στην οποία ακούγονται 18 τραγούδια. Μια σάτιρα για τα κακώς κείμενα του ελληνικού κράτους που απασχολούν την κοινωνία μέχρι σήμερα. Η παράσταση «Ο γενικός γραµµατεύς» είναι η δεύτερη φορά που παρουσιάζεται στο ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας, αφού η πρώτη ήταν το 1987 σε σκηνοθεσία Νίκου Αρμάου. Ανάμεσα στους συντελεστές αυτής της πολύ όμορφης παράστασης η οποία έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές για τις ερμηνείες των ηθοποιών, ξεχωρίζει η Μάρα Μπαρόλα, έχοντας ένα πλούσιο βιογραφικό στον καλλιτεχνικό χώρο. Οι πρώτες συμμετοχές της γνωστής ηθοποιού στο θέατρο αλλά και στην τηλεόραση έγιναν ενώ ήταν ακόμα σπουδάστρια. «Ο Δρόμος», «Σελίδες με θέα», «Η Τράπεζα», «Οι στάβλοι της Εριέττας Ζαΐμη», «Κανείς δε λέει σ’ αγαπώ», «Το Κόκκινο Δωμάτιο», «Το Καφέ της Χαράς», «7 Θανάσιμες Πεθερές», «Λούφα και Παραλλαγή», «Πλάκα μου κάνεις», «Μια στιγμή, δυο ζωές», «Μίλα μου βρώμικα» είναι μερικές από τις εμφανίσεις της στη μικρή οθόνη ενώ έχει λάβει μέρος στις μικρού μήκους ταινίες «Αισθήσεις», «Φευγαλέα Χαμόγελα» (σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κανελλόπουλου, βραβεύτηκε με το βραβείο Α΄ Γυναικείου Ρόλου στο φεστιβάλ Δράμας), «Ο Μάριος και το κοράκι» του Γιάννη Μπουγιούκα (απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας Ν.Α Ευρώπης στο φεστιβάλ Δράμας). Συμμετείχε στις μεγάλου μήκους ταινίες «Διονύσιος Σολωμός», «Η επίθεση του γιγαντιαίου μουσακά» σε σκηνοθεσία Πάνου Κούτρα, στην ταινία της Ολγας Μαλέα «Λουκουμάδες με μέλι», στην ταινία «Μικρό έγκλημα» του Χρήστου Γεωργίου, στο «Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα κ.ά. Από το πλούσιο βιογραφικό της δε λείπουν οι σκηνοθετικές της εμπειρίες «Arreglos y Desarreglos και «Ροδάκινο Κομπόστα».

- Η παραγωγή "Γενικός γραμματέας" πρωταγωνιστεί στην πολιτιστική ατζέντα του Γενάρη. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με το ΔΗΠΕΘΕΚ;

Η πρόταση μου έγινε τον Αύγουστο από τον καλλιτεχνικό διευθυντή και παλιό μου δάσκαλο Γιάννη Μαργαρίτη. Εννοείται ότι την αποδέχθηκα αμέσως γιατί έχω ξαναδουλέψει με το Γιάννη και ήμουν σίγουρη για την ποιότητα της συνεργασίας. Συνέπεσε δε με τη μεγάλη μου ανάγκη να απομακρυνθώ για λίγο από την Αθήνα κι έτσι έγινε. Το αστείο είναι ότι το καλοκαίρι -ένα μήνα πριν το τηλεφώνημα του Γιάννη- πέρασα από Καλαμάτα, καλεσμένη στην Καρδαμύλη, και είπα μέσα μου “Τι όμορφη πόλη! Κάποια στιγμή να την επισκεφτώ”.

 - Ο δικός σας ρόλος στο έργο ποιος είναι ακριβώς;

Ερμηνεύω την “Πηνελόπη” τη σύζυγο του Γενικού Γραμματέα. Είναι μια γυναίκα φιλόδοξη και ανικανοποίητη. Θέλει ν’ αλλάξει τη ζωή της και ν’ αποκτήσει περισσότερο χρήμα και μεγαλύτερη εξουσία απ' αυτή που ήδη έχει εξασφαλισμένη σε μια ήρεμη επαρχιακή ζωή. Το θέμα είναι ότι αν και κατά τη γνώμη μου διαθέτει τα προσόντα να το επιτύχει, γιατί είναι μορφωμένη κι έξυπνη, ζει -την εποχή που γράφεται το έργο- σε μια κοινωνία που η εξουσία δεν είναι γυναικείο δικαίωμα. Ετσι κάνει ό,τι μπορεί για να προωθήσει τον μάλλον αφελή σύζυγό της. Τα καταφέρνει αλλά ξεπερνάει το ηθικό μέτρο και έτσι τιμωρείται από τον Καπετανάκη με διασυρμό.

- Πρόκειται για μια μουσική κωμωδία με πολλά επίκαιρα στοιχεία. Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάποια από αυτά;

Ολο το πολιτικό ήθος της εποχής που γράφτηκε το έργο είναι πανομοιότυπο με το σημερινό, δηλαδή ανύπαρκτο μπροστά στην προσωπική φιλοδοξία των κρατούντων. Η λέξη “πατρίδα” διασύρεται από στόματα αχόρταγα για όλο και περισσότερη εξουσία και πλούτο. Το ν' αγαπάς και να εργάζεσαι για το καλό του τόπου σου έχει εκπέσει σε φολκλόρ τσολιαδάκια, που πια στις μέρες μας -αλίμονο!- έχουν αποκτήσει και μια φασιστική χροιά.

 - Εχει τύχει ποτέ να σας αναστατώσει ένα κείμενο, τόσο που να δημιουργήσει μια «ρωγμή» στην κοσμοθεωρία σας;

Είμαι μεγαλωμένη με βιβλία. Από μικρή διάβαζα ό,τι έπεφτε στα χέρια μου. Αυτά διαμόρφωσαν ένα μεγάλο μέρος του ήθους και της κοσμοθεωρίας μου. Μέσα σ' αυτά εμπίπτουν σαφώς τα θεατρικά έργα και οι μεγάλοι ρόλοι.

 - Το θέατρο σήμερα τι ανάγκη σας καλύπτει;

Είμαι στο θέατρο πριν ακόμα καλά καλά τελειώσω το σχολείο. Αυτό είμαι. Εξω από εκεί δεν μπορώ να ολοκληρωθώ. Εδώ είμαι ο εαυτός μου.

- Σπουδάσατε αρχικά στη Φιλοσοφική Σχολή. Πότε σας κόλλησε το "μικρόβιο" της ηθοποιίας;

Ξεκίνησε από μια σχολική παράσταση όπου ο αγαπημένος μου Αντώνης Αντωνίου μας δίδασκε τη σοφόκλεια "Ηλέκτρα". Εκεί ως επαναστατημένη έφηβη ανακάλυψα μια διέξοδο στην ενέργειά μου. Μου έδωσε η σκηνή λίγο αέρα ν' αναπνέω μακριά από τις εφηβικές τότε αγωνίες.  Αρα δεν ήταν μικρόβιο. Ηταν η θεραπεία των μικροβίων...

- Σε ποιο χώρο κάνατε τα πρώτα σας επαγγελματικά βήματα; Η τηλεόραση σας βοήθησε στη δουλειά σας;

“Τα πρώτα μου βήματα” έγιναν στο θέατρο. Ημουν ήδη πάνω από δέκα χρόνια ηθοποιός πριν κάνω τηλεόραση. Η τηλεόραση έφερε ωραίες δουλειές, καλές συνεργασίες, γνώρισα σπουδαίους καλλιτέχνες και φυσικά την αναγνωρισιμότητα.

- Υπάρχουν κάποιες σειρές που έχετε ξεχωρίσει φέτος;

Φέτος δυστυχώς λόγω έλλειψης χρόνου δεν έχω δει καθόλου τηλεόραση και δεν έχω γνώμη. Θα τα δω όλα όταν ηρεμήσω.

- Μεταξύ των πολλών συμμετοχών σας στην τηλεόραση ξεχωρίσατε μέσα από τον ρόλο σας στο «Καφέ της Χαράς». Θα σας ενδιέφερε μια πιθανή επανεμφάνισή σας;

Φυσικά θα με ενδιέφερε. Θέλω κι εγώ “Καφέ”! Και χαίρομαι όσο τίποτα που πάλι πάει τόσο καλά! Για μένα ο Χάρης Ρώμας και η Αννα Χατζησοφιά είναι παραπάνω από συνεργάτες. Είναι αγαπημένοι φίλοι και τους χρωστώ πολλά, καθώς έχουμε συνεργαστεί αρκετές φορές και πριν και μετά το “Καφέ”, πάντα με επιτυχία και αρμονία. Ο ρόλος στο “Καφέ της Χαράς” προέκυψε από ένα ρόλο που ερμήνευα τότε στο θέατρο με το Χάρη πρωταγωνιστή και την Αννα στη σκηνοθεσία, σε μια διασκευή του έργου του Λαμπίς “Ενα καπέλο από ψάθα Ιταλίας”, όπου έπαιζα δύο ρόλους - ένας εκ των οποίων ήταν μια Ρωσίδα καπελού, στην οποία και στηρίχτηκε ο ρόλος της “Κατιούσα” στο “Καφέ”.

 - Ασχολείστε μεταξύ άλλων με το θεατρικό παιχνίδι. Τι προσφέρει στα παιδιά και γιατί αξίζει να το παρακολουθήσουν;

Για να λέμε την αλήθεια, τα παιδιά θα έπρεπε να μας διδάσκουν πώς να θυμηθούμε το παιχνίδι - και όχι εμείς αυτά. Ειδικά έναν/μία ηθοποιό, που το παιχνίδι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της σκηνικής διαδικασίας. Αυτό που συμβαίνει όμως περίπου από τη δεκαετία του ‘90,  είναι ότι έχουμε στερήσει από τα παιδιά μας το ελεύθερο και χωρίς επιτήρηση ενηλίκου παιχνίδι, που είναι απολύτως απαραίτητο για την εξέλιξή τους, και τα έχουμε παρκάρει σε κατευθυνόμενες δραστηριότητες, όπως ποδόσφαιρα κλπ, όπου η παρουσία του ενήλικου τα εμποδίζει να αναπτύξουν σημαντικότατες δεξιότητες - όπως την εφευρετικότητα, τη φαντασία, τη λήψη αποφάσεων. Ετσι σιγά σιγά δημιουργούμε άβουλους ενηλίκους, ικανούς μόνο να εκτελούν εντολές. Μέρος αυτής της αυτοδιαχείρισης προσπαθεί να ανακαλέσει το θεατρικό παιχνίδι. Αν θέλετε όμως την αληθινή μου γνώμη, το καλύτερο απ' όλα είναι εμείς οι ενήλικοι να κλειδώσουμε τους φόβους μας και την υπερπροστασία μας σ’ ένα ντουλάπι και να ξαναφήσουμε τα παιδιά μας να παίζουν ελεύθερα.

- Τι είναι αυτό που σας έκανε εντύπωση όταν ήρθατε για πρώτη φορά στην Καλαμάτα;

Η οδηγική συμπεριφορά! Παρόλο που τώρα οι φίλοι μου οι Καλαματιανοί με κοροϊδεύουν, μου έκανε μεγάλη εντύπωση το πόσο σέβεστε το "Στοπ", τα φανάρια, τις διαβάσεις πεζών... Την πρώτη πρώτη φορά που μπήκα στην πόλη από τον καινούργιο δρόμο ετοιμάστηκα να στρίψω αριστερά σαν γνήσια αγχωμένη και επιθετική Αθηναία οδηγός, έτοιμη να δώσω μάχη για να διεκδικήσω την προτεραιότητά μου! Οταν είδα ότι οι άνθρωποι είχαν σταματήσει δέκα μέτρα πριν καν πλησιάσω και περίμεναν υπομονετικά, ήμουν βέβαιη ότι κάτι τρομακτικό είχε πάνω το αυτοκίνητό μου που τους ακινητοποιούσε!

- Υπάρχουν κάποια σημεία της πόλης που σας αρέσουν για τη διασκέδαση ή τη χαλάρωσή σας;

Μόνο αυτός ο περίπατος από το θέατρο προς την παλιά πόλη, μέσα από την υπέροχη πλατεία, μου αρκεί. Καμιά φορά το κάνω βράδυ μετά την πρόβα ή την παράσταση για να χαλαρώσω, ακόμα κι αν δεν πάω μετά σε κάποιο από τα υπέροχα μαγαζιά της πόλης. Η Καλαμάτα με έχει πραγματικά μαγέψει. Δεν έχω ξανασυναντήσει πόλη που να κείτεται στην σκιά αυτού του υπέροχου θεού, του Ταΰγετου, να είναι δίπλα στη θάλασσα, ένα βήμα από εύφορες πεδιάδες και συνταρακτικές αρχαιότητες, να τη διασχίζει ποτάμι και να είναι σε μεγάλο μέρος της αρχιτεκτονικά πανέμορφη. Είστε πολύ τυχεροί και να την προσέχετε!

- Ποια είναι η σχέση σας με την αναγνωρισιμότητα και τον κόσμο;

Τώρα πια έχω συμφιλιωθεί και τις περισσότερες  φορές μου αρέσει, αλλά όταν πρωτοσυνέβη μετά την επιτυχία του “Μίλα μου βρώμικα”, ομολογώ ότι τρόμαξα και για ένα διάστημα απέφευγα τα δημόσια μέρη!

- Ως έμπειρη ηθοποιός ποιες θα ήταν οι συμβουλές που θα δίνατε σε νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμά σας;

Θάρρος και αιδώς. Συναίσθημα και λογική. Σεμνότητα και θράσος. Ταπείνωση και θέωση.

- Εχετε κάποια άλλα επαγγελματικά σχέδια κατά τη διάρκεια της νέας χρονιάς;

Σχεδιάζω μόνο πώς θα ολοκληρώσω αυτά που έχω ξεκινήσει.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ «ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης, Σκηνικά: Μάρκος Καµπάνης, Μουσική: ∆ηµήτρης Οικονοµάκης, Κοστούµια: ∆ηµήτρης Κακριδάς. Χορογραφία: Εντι Λάμε.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Αλεβυζάκης, Κλεάνθης Βαρσαµούλης, Χρυσάνθη ∆ούζη, Σοφία Κουλέρα, Μάρα Μπαρόλα, Μαριάµ Ρουκχάτζε, ∆ηµήτρης Σταµούλης, Γιώργος Τσαπόγας.

Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ και 8 για ειδικές κατηγορίες.