- Είναι μια παράσταση με τον άνθρωπο των σπηλαίων όπως τον έχουμε στο μυαλό μας από την ιστορία;
«Όχι ακριβώς, γιατί τα χαρακτηριστικά έτσι όπως τα ξέρουμε στον άνθρωπο των σπηλαίων έχουν αλλοιωθεί γιατί έχουν αλλάξει οι κοινωνίες και οι δομές αλλά τα αρχέγονα ένστικτα είναι τα ίδια. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές από την άποψη ότι έχουν αλλάξει τα δεδομένα και είναι διαφορετικές οι διαφωνίες. Ωστόσο αυτές είναι που οι διαφωνίες και οι διαφορές που μας κρατάνε και σε ενδιαφέρον. Και προσωπικά σας λέω ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να έχω έναν ενδιαφέροντα αντίπαλο απέναντί μου παρά κάποιον που θα μου έμοιαζε πάρα πολύ.»
- Η παράσταση στηλιτεύει τα χαρακτηριστικά των γυναικών;
«Βεβαίως και είναι ένα έργο που έχει γραφτεί από άντρα και που παίζεται από άντρα, αλλά και που οι δυο μας λατρεύουμε τις γυναίκες. Στηλιτεύει τις αντιθέσεις όμως μεταξύ ανδρών κ γυναικών γιατί μόνο μέσα από μια έντονη αντίδραση μπορείς να παράγεις κωμικότητα. Καταλογίζει λοιπόν, καταθέτει παράπονα αλλά όσο πιο πολλά λέει καταλαβαίνεις ότι τόσο πιο πολύ αγαπάει και σέβεται τη γυναίκα και απλά προσπαθεί να την καταλάβει»
- Και την καταλαβαίνει;
«Όχι βέβαια! Νομίζω ότι κάνουμε πολλές προσπάθειες να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον αλλά επί της ουσίας δεν μπορούμε να καταλάβουμε τη λογική ή την αντίληψη της γυναίκας. Η γυναίκα αφρουγκάζεται όλη την ύπαρξη θέλουμε δεν θέλουμε μέσα από το συναίσθημα, ενώ εμείς έχουμε μια άλλη οπτική που ένα κι ένα κάνουν δύο. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί οπότε αυτό και μόνο είναι μια πολύ μεγάλη διαφορά που διαιρείται σε υποδιαφορές και στα σοβαρά αλλά και στην καθημερινότητα. Για παράδειγμα εγώ πετάω τα ρούχα μου και η γυναίκα μου τα μαζεύει. Πάντα όμως έχουμε να κάνουμε με ένα συγγραφέα που με μοναδικό τρόπο καταγράφει την καθημερινότητά μας και αυτό είναι κάτι το μοναδικό όπως το έχει καταφέρει. Θα μπορούσε να δίνει και διαλέξεις αντί να γράψει ένα θεατρικό αλλά το μαγικό είναι ο απλός τρόπος
γραφής του που κάνει μια ουσιαστική ψυχανάλυση μέσα από την κωμωδία»
- Το ατού της παράστασης ποιο είναι;
«Ότι προσπάθησα να σπάσω τον τέταρτο τοίχο, κάθε σύμβαση και να μπορέσω να γίνω ένα με το κοινό, οπότε αυτό μου δίνει την πολυτέλεια να αυτοσχεδιάζω στη διάρκεια της παράστασης. Η παράσταση είναι διαδραστική, επιτρέπονται τα σχόλια, οι ερωτήσεις από το κοινό, οι διαφορετικές γνώμες και επικροτώ βέβαια τις απίστευτες ατάκες που ακούγονται από το κοινό τις οποίες τις καταχωρώ κιόλας μέσα στην παράσταση κάθε φορά»
- Έχετε υποθέτω διαφορετικές αντιδράσεις από τις γυναίκες και διαφορετικές από τους άντρες ε;
«Βέβαια»
- Ποιες είναι οι πιο εύστοχες;
«Δεν μπορώ να ξεχωρίσω αλήθεια σας το λέω, γιατί μπαίνουν διαφορετικά ερωτήματα. Αν και περίμενα να είναι πιο εύστοχες οι γυναικείες ατάκες ωστόσο με εκπλήσσουν ευχάριστα και οι αντρικές. Αρα σημαίνει ότι έχουμε γυμναστεί με τα χρόνια και μπορούμε αν θέλουμε να αντιληφθούμε και το βάσανο, το σταυρό που κουβαλάνε οι γυναίκες»
- Είναι μια παράσταση που τελικά δικαιώνει τον άνθρωπο;
«Έτσι ακριβώς είναι! Και η πρότασή μας είναι να μην επιχειρήσουμε να αλλάξουμε τον σύντροφό μας, γιατί έτσι τον ερωτευτήκαμε. Απλώς ας αλλάξουμε τον τρόπο που εμείς σκεφτόμαστε και τότε θα τον καταλάβουμε τον σύντροφό μας και θα τον αγαπήσουμε ολοκληρωτικά»
- Το στοιχείο της στέρησης που παθαίνει ο ένας όταν λείψει ο άλλος από τη ζωή του (αρσενικό-θηλυκό αντίστοιχα) μπαίνει στην παράσταση;
«Απόλυτα! Μην ξεχνάτε όμως ότι σε κάθε σχέση είναι δύο μόνοι που παντρεύουν τις μοναξιές τους κι αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Για λίγο καιρό συνυπάρχεις με τον άλλον και μετά ξαναβγαίνει η μοναξιά σου … κι εκεί αρχίζουν οι μεγαλύτεροι πανικοί στα ζευγάρια. Οι γυναίκες δεν μπορούν να ξεπεράσουν το "μ' αγαπάει δεν μ' αγαπάει" και οι άντρες το "μου ανήκει της ανήκω". Αλλά αν μπεις βαθιά στην ουσία της σχέσης και ότι είναι αφόρητη η ζωή όταν είμαστε μόνοι, τότε αρχίζεις και καταλαβαίνεις και θαυμάζεις το μυαλό του άλλου»
ΤΟ ΕΡΓΟ
Ο άνθρωπος των σπηλαίων ερωτοχτυπημένος;
Ο άνθρωπος των σπηλαίων, αν και έχει επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας, δεν έχει κατορθώσει να δώσει απάντηση για το τι είναι ο έρωτας
Μήπως, τελικά είναι ένα τέχνασμα των γυναικών;
Λογική για έναν άντρα είναι ίσιος δρόμος, ευθύς στόχος!
Λογική για την γυναίκα είναι εκεί που ξεκινάει το παράλογο...
Ο «CAVEMAN» έχει πάνω από 10.000.000 θαυμαστές σε όλο τον κόσμο, έχει μεταφραστεί σε 15 διαφορετικές γλώσσες και είναι η μακροβιότερη σόλο παράσταση στην ιστορία του Broadway, κάτι που έκανε τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης να αποκαλεί την 18η Ιουλίου ημέρα του Caveman και να μετονομάσει την οδό 44 West σε Caveman Way.
Ο «CAVEMAN» επιπλέον αναγνωρίζει πολλούς οπαδούς του στους ψυχολόγους και θεραπευτές ως εναλλακτική μέθοδος θεραπείας σχέσεων.
Μη σπαταλάτε τα λεφτά σας σε σύμβουλους γάμου, o Caveman τοu Rob Becker ξεπερνάει και τον καλύτερο ψυχαναλυτή.
Ο ήρωας του έργου είναι ο Σωτήρης. Συμπαθής και ευγενικός, αλλά ταυτόχρονα πρωτόγονος και τσαμπουκάς. Με άλλα λόγια ο μέσος Έλληνας.
Ο Σωτήρης, μέσα από ένα καυγά με την γυναίκα του, βρίσκεται αναπάντεχα στο δρόμο, μαζί με όλα του τα πράγματα.
Ξεκινώντας από το αρχικό ερώτημα που τον παιδεύει "γιατί δεν τα βρίσκουν οι άντρες με τις γυναίκες" ξεδιπλώνεται μια σειρά κωμικών καταστάσεων, από την προϊστορική εποχή, μέχρι σήμερα.
Μια μοναδική παράσταση που οδηγεί σε απρόβλεπτες εξελίξεις με ανατροπές, εκπλήξεις και απογειωτικές εκρήξεις γέλιου.
Η σκηνοθεσία και η διασκευή είναι της Αναστασίας Παπαστάθη, η
μετάφραση της Ερατώ Τάττη, η σκηνογραφία της Ειρήνης Παγώνη, τα
κοστούμια της Keira Coltrane, μουσική του Πάνου Φορτούνα και η παραγωγή του Coronet & Mogul Theater.
