- Τρεις ιστορίες διαφορετικές, αλλά και συνδεδεμένες στο βιβλίο σας. Τι σας έδωσε την αφορμή για αυτό το θέμα;

"Πέρυσι, τέλη Σεπτεμβρίου κι ενώ ήμουνα σε μια σχεδόν άδεια παραλία των Αθηνών, στις διπλανές ξαπλώστρες ήρθε μια οικογένεια με 3 παιδιά. Αγόρια σαν σποράκια, το ένα ίσα λίγους πόντους ψηλότερο από το άλλο. Η μητέρα τους ήταν ντυμένη σαν να είχε βγει από φιγουρίνι του 1960. Φόρεμα μαύρο, ίσιο κοφτό, όχι θαλάσσης, με κοντά μαύρα μαλλιά, ψαθάκι και γυαλιά πεταλούδας. Καθώς τα ετοίμαζε για τη θάλασσα, ο πατέρας αδιάφορος κάπνιζε λίγο παραπέρα. Εβλεπα τα παιδιά, σοβαρά, σχεδόν αμίλητα να περιμένουν να τελειώσει η μαμά με το λάδι, τα μπρατσάκια και τις συμβουλές για να παίξουν ήσυχα χωρίς να ενοχλούν, όπως την άκουσα να τους λέει. Ποιον να ενοχλήσουν; Στη θάλασσα δεν υπήρχε κανείς. Υστερα ανέβηκαν σαν μικροί κύριοι πάνω στην ξύλινη περπατησιά της πλαζ και προχώρησαν αμίλητα σαν στρατιωτάκια το ένα πίσω από το άλλο προς τη θάλασσα. Αυτό ήταν… Χάθηκα μέσα στις σκέψεις της ιστορίας που άρχισε να θεριεύει στο μυαλό μου. Κεφάλαιο, κεφάλαιο ξεκίνησε να γράφεται το βιβλίο εκεί δίπλα στη θάλασσα. Μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι το είχα σχεδόν όλο. Εμενε να δουλέψω την ιστορία, να πλάσω τους χαρακτήρες και να βρω το κρυμμένο μυστικό του".

- Από τις σπουδές στα Οικονομικά και στη Διαφήμιση, στη συγγραφή; Πώς αποφασίστηκε αυτή η... στροφή;

"Γράφω από 8 χρονών και μάλιστα στην Ε' τάξη του δημοτικού, ένα σκετς που έφτιαξα παίχτηκε από τα ίδια τα παιδιά στο τέλος της χρονιάς. Εχω γράψει 2 θεατρικά, το ένα βραβευμένο από την ΕΡΤ, το οποίο παίχτηκε στην Ελλάδα, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. Εχω γράψει ποίηση, πεζογραφήματα και παραμύθια, έχω επίσης βραβευτεί 3 φορές. Είναι άλλο θέμα ο βιοπορισμός, ασκώντας το επάγγελμά σου και τελείως διαφορετικό να έχεις το χάρισμα να γράφεις. Αυτό δεν διδάσκεται σε κανένα πανεπιστήμιο και επίσης προσωπικά δεν το θεωρώ επάγγελμα".

- Ποιος συγγραφέας είναι αγαπημένος σας; Αγαπάτε περισσότερο τη λογοτεχνία ή την ποίηση;

"Μου αρέσει περισσότερο η ποίηση και ιδιαίτερα η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, η οποία και αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Αγαπημένοι μου είναι επίσης ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο Νίκος Καββαδίας, η Σαπφώ, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και ο Ναζίμ Χιχμέτ. Από τους συγγραφείς προτιμώ να διαβάζω Μ. Καραγάτση, Στρατή Μυριβήλη, Αγγελο Τερζάκη, Τάσο Αθανασιάδη, Νίκο Καζαντζάκη, Μενέλαο Λουντέμη, Στρατή Τσίρκα, και από τους ξένους συγγραφείς ξεχωρίζω τον Ορχάν Παμούκ και τον Κάρλο Λουκαρέλι".

- Θέμα για το επόμενο βιβλίο σας έχετε σκεφτεί; Θα είναι κάτι σχετικό με τις σχέσεις των ανθρώπων;

"Το επόμενο βιβλίο γράφεται εδώ και 4 μήνες. Τώρα μόνο έχω σταματήσει λόγω της περιοδείας που κάνω σε όλη την Ελλάδα, όμως σκέφτομαι το καλοκαίρι να το δουλέψω εντατικά. Ξέρετε το μυθιστόρημα δεν είναι μια απλή υπόθεση. Περιλαμβάνει τα πάντα. Από περιγραφές, διαλόγους, συναισθήματα, εικόνες, χρονικές διαδρομές και το βασικότερο όλων πολλούς ήρωες που καθένας ζει και βιώνει διαφορετικές καταστάσεις. Το καινούργιο μου μυθιστόρημα θα είναι επίσης ένα μεγάλο και πολυτάραχο βιβλίο, όπως και τα τρία που ήδη κυκλοφορούν. Οι ανθρώπινες σχέσεις θα είναι το κεντρικό μου θέμα και τα επανειλημμένα φλας μπακ, όπως ήδη γνωρίζουν ότι κάνω, οι αναγνώστες μου".