Η συγγραφέας με ιδιαίτερη μαεστρία και χιούμορ μας χαρίζει δύο ιστορίες που αγγίζουν τις παιδικές ψυχές. Και τα δύο βιβλία της έχει εικονογραφήσει υπέροχα η γνωστή εικονογράφος Λιάνα Δενεζάκη.

Κυρία Βασίλεβα από πού αντλήσατε έμπνευση για να ασχοληθείτε με το παιδικό βιβλίο;

Σαν παιδί μου άρεσε πολύ να διαβάζω παραμύθια. Ως ενήλικη όμως η έμπνευση ήρθε από την κόρη μου. Εκείνη ήταν και ο λόγος που έγραψα και δημοσίευσα την πρώτη μου ποιητική συλλογή το 2015. Ξεκίνησα να γράφω όσο ήμουν σε άδεια μητρότητας, αξιοποιώντας ιδιαίτερα τα απογεύματα, τις ώρες δηλαδή που κοιμόταν. Με τις ιστορίες μου ήθελα να δώσω παράδειγμα στην κόρη μου, αλλά και σε όλα τα παιδιά.

Το «Χαμόγελο της Λέα» είναι το πρώτο σας παιδικό βιβλίο. Η ιστορία σας προέρχεται από κάποιο αληθινό περιστατικό στη ζωή της μικρής σας Λέα;

Οι χαρακτήρες του βιβλίου και οι χώροι στους οποίους κινούνται είναι αληθινοί. Η ιστορία που πλάστηκε όμως γύρω από κάποια πραγματικά περιστατικά, είναι η δική μου άποψη για τον κόσμο που μας περιβάλλει. Αυτό που προτείνω στη Λέα, αλλά και σε κάθε παιδί που αντιμετωπίζει ένα νέο περιβάλλον ή μια κατάσταση που τους προκαλεί άγχος είναι να σταθεί και να ξαναδούν την κατάσταση από μια διαφορετική οπτική γωνία. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να στεκόμαστε αποτραβηγμένοι, λυπημένοι και μοναχικοί, περιμένοντας να συμβεί κάποιο κακό… Μέσα από το παραμύθι θα ήθελα οι μικροί μου αναγνώστες να κατανοήσουν πως ο κόσμος μας, εξαρτάται και από τους ίδιους… Καμιά φορά ένα και μόνο χαμόγελο αρκεί για να αλλάξει τα πάντα γύρω μας!

Στο δεύτερο παιδικό βιβλίο σας «Λέα + Πέρλα» πραγματεύεστε με εξαιρετικό τρόπο δύσκολα θέματα: την υπεύθυνη κηδεμονία των μικρών τετράποδων φίλων μας, τα «θέλω» των παιδιών και εκείνο το «όχι» που καμιά φορά πρέπει να έρχεται ως απάντηση, την άδολη αγάπη και την προσφορά στα αδέσποτα ζώα της γειτονιάς μας, αλλά και την υπευθυνότητα. Τι είναι αυτό που θέλετε να περάσετε στα παιδιά και τις οικογένειες τους μέσα από αυτή σας την ιστορία;

Χαίρομαι που το βλέπετε έτσι και σας ευχαριστώ που το μοιράζεστε.

Η ιδέα που διαπνέει αυτό το βιβλίο πράγματι σχετίζεται με την ευθύνη και τη φροντίδα. Η στάση, η ανατροφή, το παράδειγμα των γονιών είναι πολύ σημαντικά. Φυσικά και ένας γονιός πρέπει να ανταποκρίνεται θετικά στις επιθυμίες των παιδιών του, παράλληλα όμως πρέπει να τους καλλιεργεί και το αίσθημα της υπευθυνότητας. Είναι όμορφο να βλέπεις παιδιά που μαζεύουν και τακτοποιούν τα παιχνίδια τους, που συμμετέχουν στο μάζεμα του τραπεζιού, που πετούν μια συσκευασία στον κάδο της ανακύκλωσης.

Ωστόσο, υπάρχουν και πράγματα που χρειάζεται ιδιαίτερη συνειδητοποίηση και η απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι ένα από αυτά. Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια, πρέπει να νοιαστείς γι αυτά, να τα αγαπάς για πάντα. Μόνο όταν κάνουμε κάτι που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας γίνονται εκείνα τα θαύματα που αλλάζουν ζωές!

Και τα δύο σας βιβλία έχει εικονογραφήσει η Λιάνα Δενεζάκη. Πόσο ρόλο πιστεύετε πως παίζουν οι εικόνες σε ένα παραμύθι;

Οι υπέροχες εικονογραφήσεις της Λιάνας βρίσκονται στο επίκεντρο της ιστορίας. Όταν ο αναγνώστης ανοίγει το βιβλίο για πρώτη φορά και το ξεφυλλίζει είναι οι εικόνες που του τραβούν το ενδιαφέρον. Και με τα δύο βιβλία, μικροί και μεγάλοι αναγνώστες ανυπομονούν για να γυρίσουν στην επόμενη σελίδα, εντυπωσιασμένη από τις ζωγραφιές της. Οι εικόνες της είναι τόσο συγκινητικά όμορφες, τόσο ζωντανές… Η αλήθεια είναι πως μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα ακόμα παραμύθι μέσα από αυτές, σαν ένα παιχνίδι δημιουργικής γραφής. Αλλά και τα μικρότερα παιδιά, που ακόμα δεν μπορούν να διαβάσουν, βασίζονται στις εικόνες και κατανοούν την ιστορία. Όταν ξεκινά η αφήγηση είναι σε θέση να υποδείξουν σε ποιο σημείο της εικόνες συμβαίνουν όσα άκουσαν. Με αυτόν τον τρόπο εξάπτεται η φαντασία τους και η αυξάνεται η αγάπη τους για το καλό βιβλίο.

Ποιο είναι το ομορφότερο πράγμα που σας έχει πει κάποιο παιδί για τα βιβλία σας;

Μια μητέρα μου είπε πως το παιδί της έμαθε να διαβάζει από το βιβλίο μου. Μια άλλη πως η κόρη της, για να κοιμηθεί, βάζει το βιβλίο κάτω από το μαξιλάρι της.

Ένα άλλο παιδί είχε μάθει την ιστορία απ’ έξω, μόνο που θύμωνε με το όνομα Λέα. Ήθελε το συγκεκριμένο παραμύθι να είναι για εκείνη και η ηρωίδα του βιβλίου να έχει το δικό της όνομα. Φυσικά, η μαμά της υπάκουσε και τροποποίηση ανάλογα την αφήγηση του παραμυθιού.

Τι θα θέλατε να πείτε σε ένα παιδί;

Πως κάθε παιδί μπορεί να ζήσει το παραμύθι του, δημιουργώντας το! Ότι έχει σημασία να εστιάζει στα καλά πράγματα και πως δεν πρέπει να τα παρατάει και να απελπίζεται, αλλά να πιστεύει στον εαυτό του και να προσπαθεί.

Στην αληθινή Λέα αρέσει το μπαλέτο, τα μεγάλα χαμόγελα, τα ζώα και, φυσικά, το βιβλίο που έγραψε η μαμά της Γιάννα Τσούρη-Βασίλεβα. «Το Χαμόγελο της Λέα» κυκλοφορεί, από τις εκδόσεις «Κίτρινο Πατίνι» σε δύο γλώσσες, ελληνικά και βουλγάρικα, και μας μιλά για όλα τα σπουδαία πράγματα που συμβαίνουν όταν χαμογελάμε!