Η συγγραφέας Μαρία Παγώνη με ιδιαίτερη μαεστρία μέσα από την καθαρότητα του λόγου της, μιλά στην ψυχή κάθε ανθρώπου. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση, έστω και μία φορά στη ζωή του κάποιος από εμάς, μικρός ή μεγάλος, να μην έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό για να βρει εκείνο το ένα, το μοναδικό, το δικό του λαμπερό αστέρι, που θα τον κάνει να νιώσει σιγουριά και ασφάλεια. Με μια γραφή που παρασύρει τον αναγνώστη στον κόσμο του μικρού Αστέρη και να γίνει ένα μαζί του, μας εξηγεί τι συμβαίνει όταν η νύχτα σκορπίζει τα πέπλα της με στόχο να συνομιλήσουμε ουσιαστικά με τον εαυτό μας -ή με το άστρο μας. Εκείνο το ένα και μοναδικό αστέρι, που έχει τον ρόλο του φύλακα-άγγελού μας, που προσωποποιεί όλα εκείνα που μας δίνουν ασφάλεια και σιγουριά.
Με τρόπο μοναδικό, αλλά και διαφορετικό από ό,τι έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα, η συγγραφέας Μαρία Παγώνη μας δίνει μια υπέροχη ιστορία-εργαλείο και για τη διαχείριση της απώλειας.
Όλα ξεκινούν όταν ο Αστέρης λυπημένος επειδή το όνομα του έγινε αιτία για κοροϊδίες από άλλα παιδιά, πηγαίνει άκεφος για ύπνο. Χωρίς να μιλήσει για το περιστατικό που τον πλήγωσε με την οικογένεια του.
Αργότερα, όμως ένας διάλογος με το αστέρι του, που σε κάποιο βαθμό ίσως και να αντανακλά τον βαθύτερο εαυτό του, βρίσκει την απάντηση στο πώς να αντιμετωπίσει τους νταήδες στην πραγματική ζωή, αλλά και να διαχειριστεί τα συναισθήματα του για την απώλεια της αγαπημένης του γιαγιάς. Με την αισιοδοξία πως τίποτα δεν χάνεται, αλλά και τη σιγουριά πως ένα δικό μας άστρο είναι πάντα ψηλά στον ουρανό και λάμπει για μας όπως η καλοσύνη.
Η εικονογράφηση της Λιάνας Δενεζάκη, η πολυτελής έκδοση με το ανάγλυφο εξώφυλλο, το αστέρι που λάμπει γεμάτο χρυσόσκονη, τα χρυσαφιά φύλλα όπως φαίνονται από το πλάι προκαλούν τον αναγνώστη να διαβάσει το βιβλίο ξανά και ξανά και ξανά… Είναι βέβαιο, κάθε φορά, ένα καινούριο μήνυμα ξεπετιέται μέσα από αυτό!
[…] Ο Αστέρης κάθε βράδυ στρέφει το βλέμμα του ψηλά, στον ουρανό αναζητώντας το άστρο του. Ψάχνει με αγωνία ανάμεσα στα χιλιάδες λαμπερά αστέρια, που σαν φωτεινά λαμπάκια στολίζουν τον ουρανό. Άραγε θα το βρει; Έχει σταματήσει να ελπίζει πια… ώσπου ένα εκτυφλωτικό φως τυλίγει το δωμάτιό του! […]
Δείτε επίσης: Η "Ε" κληρώνει ένα βιβλίο με διαδικτυακό διαγωνισμό στο eleftheriaonline.gr o oποίος λήγει στις 4 Μαρτίου.
Συνέντευξη στην Κωνσταντίνα Δρακουλάκου
Από πού αντλείτε τη μεγαλύτερη έμπνευση όταν ασχολείστε με τη συγγραφή;
Η έμπνευση μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της συγγραφής. Η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης είναι η ανάγκη μου να γράφω. Να αποτυπώνω εικόνες και συναισθήματα πάνω στο χαρτί που θα ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια των αναγνωστών μικρών και μεγάλων.
Πώς αντιλαμβάνεστε τον ρόλο των γυναικών στον κόσμο της λογοτεχνίας και με ποιον τρόπο συμβάλλετε σε αυτόν;
Ο ρόλος των γυναικών στον κόσμο σε κάθε πόστο και σε κάθε θέση είναι πολύ σημαντικός καθώς η γυναίκα διαθέτει μία μοναδική συναισθηματική οπτική και προσέγγιση σε κάθε τομέα πέραν όλων των άλλων δυνατοτήτων της. Τον κόσμο της λογοτεχνίας θεωρώ ότι μπόρεσε να τον κατακτήσει πολύ πριν ξεκινήσει να κατακτά άλλους. Η δική μου συμβολή δεν είναι άλλη από το να συνεχίσω να προσπαθώ να εκπροσωπώ τη γυναίκα όσο καλύτερα μπορώ σε ό,τι κάνω.
Η παρουσία φανταστικών χαρακτήρων και κόσμων μπορεί να ενθαρρύνει τα παιδιά να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη και να εμβαθύνουν στην κατανόηση των αναγνωσμάτων τους; Ποια είναι η δική σας άποψη;
Αναφορικά με το τι μπορεί να ενθαρρύνει τα παιδιά να επεξεργάζονται σε βάθος αυτά τα οποία διαβάζουν έτσι ώστε να τα βοηθήσει να αναπτύξουν τις όποιες ικανότητες έχουν είναι κάθε τι που μπορεί να προκαλέσει τη φαντασία τους, το συναίσθημά τους και φυσικά την οπτική τους μέσα από τις πολύχρωμες εικόνες που αντικρίζουν τα αθώα παιδικά ματάκια τους.
Ποιος είναι ο αγαπημένος χαρακτήρας που έχετε δημιουργήσει και γιατί;
Αγαπημένος χαρακτήρας δεν είναι ένας αλλά όλοι οι χαρακτήρες που έχω δημιουργήσει ή που θα δημιουργήσω καθώς η αγάπη είναι η βασική προϋπόθεση.
Ποιος είναι ο ρόλος της γιαγιάς Σύλβιας στη ζωή του Αστέρη και πώς επηρεάζει τις πράξεις και τη συμπεριφορά του;
Η γιαγιά είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη ζωή κάθε παιδιού που έχει την τύχη να τη γνωρίσει. Είναι αυτή η άνευ όρων αγάπη που καταγράφεται στον ψυχισμό των παιδιών σαν κάτι όμορφο, γλυκό και απέραντο. Έτσι και η γιαγιά Σύλβια έχει καταγραφεί στον ψυχισμό του Αστέρη σαν κάτι πολύ αγαπημένο. Τα λόγια της, η αγάπη της και η αγκαλιά της είναι η ασπίδα του και η ασφάλειά του οπότε ο ρόλος της στη ζωή του έχει επιδράσει στον χαρακτήρα του και στη διάδρασή του με τον κόσμο γύρω του.
Πώς η απώλεια της γιαγιάς Σύλβιας επηρεάζει τον μικρό Αστέρη και τη σχέση του με τον κόσμο γύρω του;
Η απώλεια της γιαγιάς Σύλβιας σίγουρα έχει επηρεάσει την καθημερινότητα του Αστέρη βιώνοντας το κενό που έχει επιφέρει η απουσία της. Αλλά όλοι οι καρποί που η γιαγιά Σύλβια «έσπειρε» ανθίζουν σε κάθε σχέση του μικρού Αστέρη με τους γύρω του.
Με ποιον τρόπο αντιμετωπίζει ο Αστέρης τα συναισθήματα της θλίψης και της απώλειας κατά τη διάρκεια της ιστορίας;
Ο Αστέρης στη δεδομένη στιγμή νιώθει λίγο μπερδεμένος και δεν μπορεί να διαχειριστεί τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν. Έτσι, αναζητά ένα σημάδι προκειμένου να μπορέσει να εδραιώσει αυτά που η γιαγιά του του δίδαξε ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να συνεχίσει χωρίς τη γιαγιά του αλλά μαζί με όλα όσα έζησε κοντά της.
Η εικονογράφηση στα παιδικά βιβλία είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη μετάδοση μηνυμάτων και θεμάτων στα παιδιά. Ποιος είναι ο συμβολισμός του αστεριού -που κρατά ο Αστέρης- στο βιβλίο και πώς συνδέεται με τη θεματολογία της απώλειας και της αναζήτησης;
Η εικονογράφηση -συμφωνώ απόλυτα- είναι πολύ ισχυρό εργαλείο για την ολοκλήρωση ενός παιδικού βιβλίου καθώς η ιστορία είναι τα «αυτιά» και η εικονογράφηση τα «μάτια» οπότε για να υπάρχει το σωστό αποτέλεσμα πρέπει αυτά τα δύο να συνυπάρχουν με τον καλύτερο τρόπο. Το αστέρι που κρατά ο Αστέρης είναι η επιθυμία να γνωρίζει ότι η γιαγιά του υπάρχει και ότι όποιον αγαπά δεν χάνεται ποτέ, γιατί θα υπάρχει για πάντα μέσα μας. Το αστέρι είναι η ελπίδα, το φως που θα φωτίζει τον δρόμο του, ο Φύλακας ο Άγγελός του στο ταξίδι της ζωής.
Πώς βοηθούν οι εικόνες στην ενίσχυση του μηνύματος ή των θεμάτων που επιθυμείτε να περάσετε μέσω του βιβλίου σας;
Όπως προείπα οι εικόνες είναι πολύ σημαντικές καθώς η ιστορία είναι το «όχημα» και η εικονογράφηση οι «ρόδες» γι’ αυτό και θα πρέπει να υπάρχει άριστη σχέση μεταξύ τους ώστε το ένα να μπορεί να φέρνει το άλλο αρμονικά στον δρόμο που η κάθε ιστορία χαράζει.
Τι μήνυμα επιδιώκει να μεταφέρει το βιβλίο σας σχετικά με τη διαδικασία της αντιμετώπισης και της αποδοχής της απώλειας;
Το πιο σημαντικό μήνυμα είναι ότι όταν αγαπάμε η αγάπη δεν χάνεται ποτέ και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει.
Πώς αντιδρούν οι συμμαθητές του Αστέρη στην προσπάθειά του να βρει τη θέση του και πώς επηρεάζει αυτό την αυτοεκτίμησή του;
Οι συμμαθητές λόγω του ότι δύσκολα μπορούν να μπουν στη θέση του Αστέρη καθώς δεν έχουν ενσυναίσθηση των γεγονότων που βιώνει εκείνος και δεν θέλουν ούτε και να προσπαθήσουν οπότε και προσφεύγουν στη αμφισβήτηση που είναι αυτό που μπορούν με ευκολία να κάνουν. Όπως είναι φυσικό αυτό κλονίζει την αυτοπεποίθηση του Αστέρη και τον κάνει να αμφισβητεί τον ίδιο του τον εαυτό.
Πού μπορούν να βρουν οι μικροί αναγνώστες μας το βιβλίο σας «Ένα αστέρι για τον Αστέρη»;
Εκτός από τον εκδοτικό «Κίτρινο πατίνι» σε όλα τα μικρά και μεγάλα βιβλιοπωλεία ο Αστέρης με το αστέρι του θα τους περιμένει.
H Μαρία Παγώνη είναι μητέρα δύο παιδιών. Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Της αρέσει να ταξιδεύει, να μαθαίνει και να αγαπά. Λατρεύει τις λέξεις που μπορούν να σχηματίσουν, να χρωματίσουν και να δημιουργήσουν εικόνες μέσα από ένα λευκό χαρτί. Αυτό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσει τη συγγραφή, καθώς προτιμά να μιλά μέσα από αυτά που λαχταρούν να ειπωθούν.
