Διότι σε αυτές τις ηλικίες ανθεί η ψυχολογία του «αντί». Εκείνοι που συντάσσονται με την κυβέρνηση, με το «κατεστημένο», είναι ελάχιστοι. Ενώ οι πολλοί θέλουν με την ψήφο τους να αποδοκιμάσουν. Αρα θα κατευθυνθούν σε άλλα σχήματα, από τα πλέον ακροαριστερά έως τα πλέον ακροδεξιά.

Η κυβέρνηση κινήθηκε ιδιοτελώς, με την πονηρή σκέψη να αποκλείσει το ενδεχόμενο να μπορέσει, χάρη στο δώρο των 50 εδρών, να σχηματίσει κυβέρνηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έστω και αν κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ. Ηταν μια επιλογή που ενώ παρουσιάσθηκε ως απόδειξη ιδεολογικής συνέπειας, στην πραγματικότητα κραύγαζε για τον καιροσκοπισμό της.

Η Χρυσή Αυγή κινήθηκε και αυτή ιδιοτελώς. Διότι φοβήθηκε το ενδεχόμενο, αν καθιερωνόταν η αναλογική και μάλιστα με μείωση του ορίου εισόδου στη Βουλή, από το 3% στο 2,5%, όπως είχε δείξει ότι ήταν διατεθειμένη να αποδεχθεί η κυβέρνηση, θα έχανε… πελάτες. Κάποιοι θα επέστρεφαν στον Καρατζαφέρη. Κάποιοι άλλοι θα πήγαιναν ίσως σε νέα «εθνικιστικά» σχήματα. 

Αλλά επειδή ισχύει πάντοτε το «μηδέν κακόν αμιγές καλού» και τούμπαλιν, μπορεί μεν η μη καθιέρωση της αναλογικής, πρωτίστως δε η μη κατάργηση του τερατώδους «δώρου» των 50 εδρών, να είναι εκ πρώτης όψεως το κακό, εμπεριέχει όμως και το καλό της υπόθεσης. Οτι δηλαδή απομακρύνεται ο κίνδυνος ακυβερνησίας, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των προσεχών εκλογών. Οπως και η προοπτική περαιτέρω κατάτμησης του πολιτικού χάρτη, με είσοδο στη Βουλή 10 ή και περισσότερων κομμάτων.

Σε αυτή την πολιτική «ζαριά» υποτίθεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας έπαιξε και έχασε. Αλλά στην πραγματικότητα ίσως ισχύει το «ου πολλώ δέω χάριν έχειν» στη Χρυσή Αυγή. Διότι η "απλή και άδολη αναλογική" δεν θα δούλευε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υπέρ της ΛΑΕ, της Ζωής Κωνσταντοπούλου, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ισως δε και να ενθάρρυνε κάποιους από τους «53», ή άλλες τάσεις, να αυτονομηθούν. 

Ενδομύχως πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας. Και έκανε το… κομμάτι του, ως υπέρμαχος της αναλογικής και απέφυγε την ψήφισή της. 

Γ.Π. Μασσαβέτας

giorgis@massavetas.gr