Το στοιχείο που καθορίζει την πορεία της κοινωνίας είναι η ραγδαία εξέλιξη των παραγωγικών δυνάμεων (της τεχνολογίας και της επιστήμης για να το πω πιο απλά). Οποιος δεν ξεκινάει από αυτήν την μεγαλοφυή ανακάλυψη του Καρλ Μαρξ, τότε είναι αδύνατον να κατανοήσει την πορεία της κοινωνικής εξέλιξης. Στην Ελλάδα ο θεσμός των κομμάτων, διατυπώθηκε ολοκληρωμένα για πρώτη φορά στο Σύνταγμα του 1975 (Αρθρο 29). Εμείς, που τότε ξεκινάγαμε την πολιτική μας δράση (σαν νεαροί φοιτητές) ζήσαμε όλη την πορεία της ακμής και παρακμής των πολιτικών μας κομμάτων. Κυρίως του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., του αλήστου μνήμης δικομματισμού. Ακόμα και πρόσφατα θα μπορούσες να δεις κάποιες παλιές εγκαταλειμμένες ταμπέλες, με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ ή τον πυρσό της Ν.Δ. και τον τίτλο «Τοπική Οργάνωση Πλατανοχωρίου». Και στο τελευταίο χωριό είχαν ανοίξει γραφεία. Εκατοντάδες χιλιάδες μέλη γράφτηκαν τότε στα πολιτικά κόμματα και στις νεολαίες τους. Σήμερα, τα ενεργά μέλη όλων των κομμάτων δεν είναι ούτε το ένα εικοστό (και πολύ λέω), εκείνης της εποχής. Ξεπεράστηκαν λοιπόν τα πολιτικά κόμματα από την ίδια την ζωή. Παρέμειναν τυπικά, ως σφραγίδες, επειδή το επιτάσσει το αναχρονιστικό πλέον Σύνταγμα του 1975. Την αρχή έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου που είπε ότι θα εκλεγώ από τις εκατοντάδες χιλιάδες των ψηφοφόρων. Ακολούθησε ο Σαμαράς και ο Τσίπρας (πολιτικός ηγέτης) προχώρησε φτιάχνοντας μία κυβέρνηση με επιστήμονες, τεχνοκράτες – επαγγελματίες, αξιοκρατικά. Παιδιά του «κομματικού σωλήνα» δεν έχουν θέση. Τώρα ήρθε η ώρα να φτιάξει νέο πολιτικό υποκείμενο στο επερχόμενο καταστατικό συνέδριο του κόμματος και νέο Σύνταγμα, εκσυγχρονίζοντας το παρωχημένο του 1975. Αλλο θέμα αν αναγκάστηκε να φτιάξει ενιαίο κόμμα λόγω του +50 έδρες μπόνους που απαιτούσε το εκλογικό σύστημα που άλλοι είχαν θεσπίσει. Τώρα όμως το κατήργησε, ψηφίζοντας ένα σύστημα απλής αναλογικής, καταργώντας τα μπόνους.
Τα περίφημα λοιπόν «κομματόσκυλα» και «παιδιά του κομματικού σωλήνα», δεν παίζουν κανένα ρόλο πια. Μας τελείωσαν. Οποιος θέλει να κυβερνήσει και στηρίζεται σε τέτοιες καταστάσεις, είναι σαν να πριονίζει την δική του την καρέκλα. Σήμερα αν δεν είσαι επαρκής τεχνοκρατικά – επιστημονικά, δεν καταλαμβάνεις θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ούτε καν πολιτική θέση στη Δημόσια Διοίκηση. Και ο Μητσοτάκης με την όποια πιθανότητά του να κυβερνήσει, δεν αντλεί στελέχη απ΄ τον εναπομείναντα κομματικό μηχανικό. Φτιάχνει ομάδες (νέων κυρίως) με τεχνοκρατική – επιστημονική επάρκεια, ώστε να μπορέσει να υλοποιήσει στην πράξη, το πρόγραμμά του, τις όποιες πολιτικές έχει στο μυαλό του. Η εποχή των τύπων που έμπαιναν στις Νομαρχιακές, κόλλαγαν πολλές αφίσες και έγλυφαν υπουργούς και βουλευτές για να μπουν στην εξουσία, έχει περάσει. Δεν ασχολείται κανείς μαζί τους. Εχουν καταντήσει γραφικοί.
Επειδή θα γίνει Συνταγματική Αναθεώρηση, πρέπει να αλλάξει το άρθρο 29 και να θεσμοθετηθούν τα νέα πολιτικά υποκείμενα, που αντιστοιχούν στη νέα εποχή.
Το 1975 δεν υπήρχε ούτε ηλεκτρονική – ψηφιακή τεχνολογία στην Ελλάδα, ούτε Διαδίκτυο, ούτε καν κινητά τηλέφωνα. Ετσι γίνεται πάντα. Πρώτα αλλάζει κάτι στην πράξη και μετά, ντεφάκτο, το θεσμικό πλαίσιο προσαρμόζεται στην νέα κατάσταση.
Χρήστος Αργυρόπουλος
Οικονομολόγος, Μέλος της Οργάνωσης Μελών Παραλίας Καλαμάτας του ΣΥΡΙΖΑ
