Οταν ένας πρωθυπουργός επί κρισίμου εθνικού θέματος συμφωνεί με τον υπουργό Εξωτερικών του, αλλά αυτός διαφωνεί με τον υπουργό Αμύνης, που έχει εντελώς άλλη γραμμή από εκείνην του πρωθυπουργού απειλώντας μάλιστα να ανατρέψει την κυβέρνηση αν επιμείνει σε αυτή τη γραμμή, τι είναι πιο λογικό να συμβεί;
Αν νομίζετε ότι το «λογικό» είναι να στηρίξει ο πρωθυπουργός τον υπουργό που χάραξε αυτή τη γραμμή και να αποδοκιμάσει τον άλλον, χάσατε. Διότι εν Ελλάδι, στις μέρες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ακόμη και η λογική κάνει… κωλοτούμπες. Ιδίως όταν κυριαρχείται από τον φόβο μην τυχόν και… τσαντισθεί ακόμη περισσότερο ο Καμμένος και κάνει «καμιά στραβή» οπότε θα χαθεί πριν την ώρα της η νομή της εξουσίας.
Υποθέτω ότι όχι μόνο οι ιστορικοί του μέλλοντος αλλά και οι ψυχίατροι θα ασχοληθούν με όσα διαδραματίζονται στην Ελλάδα τις τελευταίες ημέρες. Διότι πέρα από την αστεία πλευρά της υπόθεσης, δεν υπάρχει παγκοσμίως τέτοιο προηγούμενο. Να λέει ο πρωθυπουργός στους υπουργούς του ότι δεν θα ανεχθεί φαινόμενα διγλωσσίας, να διακηρύσσει την εμμονή του στην προσπάθεια να υλοποιηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά όταν ενώπιόν του εκδηλώνεται η κραυγαλέα «διγλωσσία», με τον Καμμένο να δηλώνει ότι δεν κάνει πίσω από τη θέση του για καταψήφιση εκείνου για το οποίο ο Τσίπρας αγωνιά να περάσει, να μιλά για «προσωπικές αντιπαραθέσεις» μεταξύ των δύο υπουργών του. Και τελικώς να εξωθεί με τη στάση «ουδετερότητας» που επέλεξε σε παραίτηση εκείνον που χάραξε την πολιτική, την οποία ο ίδιος δεσμεύεται να υλοποιήσει.
Το «μυστικό» είναι αλλού: Ο Καμμένος είναι αρχηγός κόμματος με πέντε βουλευτές. Ο Κοτζιάς είναι επικεφαλής της κίνησης «Πράττω», που απλώς θεωρείται ότι «επηρεάζει» τέσσερις βουλευτές. Αρα η δική του παραίτηση δεν έχει κόστος. Δεν μειώνει τα «κουκιά» για τις κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή.
Το μόνο που έχουμε να κερδίσουμε είναι η προοπτική να μάθουμε περισσότερα, εφόσον «απασφαλίσει» ο εκρηκτικού χαρακτήρας κ. Κοτζιάς, για το όργιο με τα «μυστικά κονδύλια» στο υπουργείο του Καμμένου, μιας και ο Καμμένος έριξε, κατά την απογευματινή εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, «λάσπη» για κάποιους που πληρώνονται από τον Σόρρος για να «πουλήσουν» τη Μακεδονία.
Γ. Π. Μασσαβέτας
