«Η Ιστορία γράφεται από τους νικητές» (Ναπολέων Βοναπάρτης)... Και όχι μόνο η Ιστορία. Οι νικητές των πολέμων, συστήνουν και διεθνή Δικαστήρια, όπου δικάζονται και καταδικάζονται οι αντίπαλοί τους, ως εγκληματίες πολέμου. Οι νικητές (αιματοβαμμένες οι νίκες τους) αυτοανακηρύσσονται αθώοι, αυτοαναγορεύονται σε υπερασπιστές του Δικαίου και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ανεξάρτητα αν οι «ανθρωπιστικοί» βομβαρδισμοί τους (δήλωση Μπιλ Κλίντον), κατέστρεψαν μια χώρα θανατώνοντας χιλιάδας άμαχους πολίτες, όπως για παράδειγμα στην Γιουγκοσλαβία. Καταδικάστηκαν οι Σέρβοι και οι σερβοβόσνιοι ηγέτες από το Διεθνές Δικαστήριο και πέθαναν στις φυλακές, επειδή με τις πολιτικές επιλογές τους σκόρπισαν το θάνατο , τον όλεθρο και την καταστροφή, ενώ οι αλβανοκοσοβαροι και οι Βόσνιοι μουσουλμάνοι κατσαπλιάδες (η λέξη «κατσαπλιάς» ετυμολογικά έχει την ρίζα της στην, αλβανικής προελεύσεως, λέξη «πλιάτσικο»), έγιναν πρωθυπουργοί και υπουργοί και Πρόεδροι Δημοκρατίας (Κόσσοβο), ίσως επειδή «ράντιζαν» τους αντιπάλους τους και τα γυναικόπαιδα με ... «αγιασμό»!
Στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974, οι Τούρκοι εισβολείς διέπραξαν αποδεδειγμένα εγκλήματα πολέμου. Ποιο Διεθνές Δικαστήριο τους δίκασε; αλλά, δυστυχώς, δεν δικάζονται ΟΛΟΙ οι εγκληματίες πολέμου! Εξαιρούνται οι νικητές ...
Στην Ουκρανία έχουμε σε πλήρη εξέλιξη έναν φρικτό πόλεμο. Ακόμη δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι ο νικητής στο Πεδίο των Μαχών, δηλαδή δεν γνωρίζουμε τον συγγραφέα της Ιστορίας. Γνωρίζουμε όμως, ότι έχει ηττηθεί κατά κράτος ο Άνθρωπος, ο ανθρωπισμός, ο Humanismus και έχει κλονιστεί η πίστη στην ιδέα και αξία του ανθρώπου, ως ελεύθερης ύπαρξης, που έχει δικαίωμα να ζήσει, να χαρεί να δημιουργήσει στο τόπο του. Η απόλυτη συμπαράστασή μας στα θύματα της ρωσικής εισβολής, είναι αδιαπραγμάτευτη και κυρίως ανυπόκριτη ...
Η πόλη Bucha στην Ουκρανία, είναι η νέα Γκουέρνικα της εποχής μας; που αναμένει τον δικό της ΠΙΚΑΣΟ, να απαθανατίσει, την φρίκη των αποτελεσμάτων του βομβαρδισμού αμάχων; ή μήπως είναι, μια ακόμη εικονική πραγματικότητα, μια προπαγάνδα, όπως επιμένει το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας; την Αλήθεια την γνωρίζουν τα θύματα και οι επιζήσαντες κάτοικοι της βομβαρδισμένης ουκρανικής πόλης.
Πάντως, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους για τις ωμότητες σε βάρος αμάχων, που φέρεται να διέπραξαν οι ρωσικές δυνάμεις στην Μπούτσα, κοντά στο Κίεβο. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκει Λαβρώφ, έχει αντίθετη άποψη, αφού κατηγόρησε την Ουκρανία ότι «ενορχήστρωσε μια ψεύτικη επίθεση στην πόλη Μπούτσα».
Στην Ουκρανία, παράλληλα με τις πολεμικές επιχειρήσεις διεξάγεται και ένας ιδιαίτερα σκληρός πόλεμος, που είναι ο πόλεμος της Εικόνας, της παραπληροφόρησης, της προπαγάνδας, της αμφιβολίας, με στόχο την διαστρέβλωση του προφανούς, της πραγματικότητας και της συσκότισης της ΑΛΗΘΕΙΑΣ . Οι ψυχολογικές και προπαγανδιστές επιχειρήσεις, αποτελούν, αναπόσπαστο μέρος των στρατιωτικών επιχειρήσεων, τόσο των επιτιθεμένων ρώσων, όσο και των αμυνόμενων Ουκρανών.
Τα σχέδια Ρώσων και Ουκρανών τ
Η Κύρια προσπάθεια των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, είναι ο πλήρης έλεγχος της ανατολικής και της παράκτιας νότιας Ουκρανίας. Ο Ρωσικός Στρατός αναδιατάσσει τις δυνάμεις του ώστε, ολόκληρη αυτή η περιοχή του Ντονέσκ, Λουγκάνσκ, Μαριούπολη, Κριμαία, Οδησσός και Υπερδνειστερία, να περάσει στην Ρωσική κατοχή, καθιστώντας το υπόλοιπο της Ουκρανίας περίκλειστη χώρα. Παράλληλα όμως, η Ρωσία, θα συνεχίσει τα αεροπορικά πλήγματα και τις εκτοξεύσεις πυραύλων, στις Μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας και σε άλλες ζωτικής σημασίας περιοχές, ώστε να προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημιές στην στρατιωτική, κοινωνική και οικονομική υποδομή της χώρας, προκειμένου να δεσμεύει εκεί δυνάμεις του ουκρανικού στρατού και για να σπέρνει τον ΦΟΒΟ και τον ψυχολογικό καταπιεστικό εξαναγκασμό στους εγκλωβισμένους άμαχους , προκειμένου να κάμψει το ηθικό και την διάθεση για αντίσταση των ουκρανών πολιτών και στρατιωτικών. Ειδικότερα για τις ρωσο-ουκρανικές συνομιλίες και διαπραγματεύσεις, κεντρικό ρόλο έχει ο κάτοχος της ισχύος. Και αυτός είναι η Ρωσία, ανεξαρτήτως, εάν οι πολεμικές επιχειρήσεις βαίνουν ή όχι με βάση το αρχικό πλάνο ή εάν έχουν αναπροσαρμοστεί, λόγω της σθεναρής αντίστασης του Στρατού της Ουκρανίας.
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι ΗΠΑ στο πλαίσιο της εταιρικής συμφωνίας με την Ουκρανία, αποδέσμευσαν νέα βοήθεια σε στρατιωτικό υλικό της τάξεως των 800 δισεκ. δολαρίων. Στον στρατιωτικό εξοπλισμό που αποστέλλεται από τις ΗΠΑ προς την Ουκρανία, περιλαμβάνει αντιαρματικούς και αντιαεροπορικούς πυραύλους και οπλοπολυβόλα, σφαίρες, αυτόματα όπλα, πιστόλια, κράνη, αλεξίσφαιρα γιλέκα κ.α, , Ωστόσο, ξεχωρίζουν , ως κρίσιμο και αποτελεσματικό στρατιωτικό υλικό, τόσο τα 800 αντιαεροπορικά συστήματα Stinger, όσο και τα 100 μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη (UAV). Επίσης, σύμφωνα με το Bloomberg , το αμερικανικό Πεντάγωνο θα στείλει στην Ουκρανία 10 drones από το νεότερο μοντέλο Switchblade, τα οποία είναι εξοπλισμένα με κεφαλές καταστροφής τεθωρακισμένων αρμάτων και είναι εφοδιασμένα με κάμερες που μεταδίδουν εικόνα σε πραγματικό χρόνο.
Η νέα διαίρεση του Κόσμου
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, εκτιμούν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία εισέρχεται σε νέα φάση, που απαιτεί όχι μόνο τη νέα αντίδραση από τη Δύση (5η Δέσμη κυρώσεων), αλλά και τη συσπείρωση της Δυτικής Συμμαχίας, καθότι, οι πολεμικές επιχειρήσεις στο έδαφος της Ουκρανίας παράγουν, διπλωματικά, πολιτικά, ενεργειακά και γεωοικονομικά αποτελέσματα και γεγονότα, μείζονος Στρατηγικής Αξίας. Οι ΗΠΑ, οι ευρωπαϊκές χώρες κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, το Ισραήλ, διαμορφώνουν ένα αντιρωσικό μέτωπο, αλλά και ταυτόχρονα έναν ισχυρό πόλο πλανητικής εξουσίας, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις , ειδικά στο θέμα των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας, όπως της Τουρκίας και της Ουγγαρίας, με τους ηγέτες τους Τ. Ερντογάν και Βίκτωρ Όρμπαν, να είναι οι πλέον φιλικά διακείμενοι στο Κρεμλίνο ηγέτες του ΝΑΤΟ.
Από την άλλη πλευρά, είναι σε εξέλιξη η διαμόρφωση μιας αντιδυτικής συμμαχίας με την Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και την Ινδία, που πιθανότατα θα αποτέλεσε τον έτερο πόλο πλανητικής ισχύος.
το νεοναζιστικό Τάγμα Αζόφ: Η Κυβέρνηση του Κιέβου, προκειμένου να αντιμετωπίσει τα επελαύνοντα ρωσικά στρατεύματα, στράφηκε στο “Τάγμα Αζόφ”, για την υπεράσπιση της επαρχίας του Ντονμπάς και της Μαριούπολης, όπου αποδείχτηκαν ιδιαίτερα σκληροί και αποτελεσματικοί μαχητές. Όμως αυτή δράση του “Τάγματος Αζόφ”, έχει ανέβαζε τις μετοχές τους στο πολιτικό χρηματιστήριο. Από λόγια των στελεχών και τα σύμβολα που χρησιμοποιούν οι του Τάγματος του ΑΖΟΦ, δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για τις νεοναζιστικές καταβολές και τη νεοναζιστική ιδεολογία αυτής της οργάνωσης. Και πριν την ρωσική εισβολή, οι παραστρατιωτικοί ουκρανοί του ΑΖΟΦ, διέπρατταν φρικαλεότητες σε βάρος των ρωσόφωνων του Ντομπας.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και ελληνοτουρκικές σχέσεις
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έφερε την επιχειρησιακή αξιοπιστία του ΝΑΤΟ στο προσκήνιο, με πρώτη κίνηση την ενεργοποίηση της Δύναμης Ταχείας Αντίδρασης ( NATO Response Force, NRF), που είναι μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη ετοιμότητας που περιλαμβάνει χερσαίες, εναέριες, θαλάσσιες και Μονάδες ειδικών Δυνάμεων (Special Forces), των κρατών – μελών της Συμμαχίας, που μπορούν να αναπτυχθούν ταχύτατα και να αναλάβουν πολεμική δράση, οπουδήποτε αυτό κριθεί αναγκαία από την πολιτική ηγεσία του ΝΑΤΟ. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως, για την μέγιστη δυνατή επιχειρησιακά απόδοση του στρατιωτικού μηχανισμού του ΝΑΤΟ, είναι η διασφάλιση της συνοχής της «προβληματικής», λόγω τουρκικής συμπεριφοράς, νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.
Η απαίτηση λοιπόν, για απρόσκοπτη ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ, λόγω του Πολέμου στην Ουκρανία, έχει «ξεδιαλύνει» τα πράγματα και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθότι Ελλάδα και Τουρκία, είναι στυλοβάτες της Ν.Α. του ΝΑΤΟ, όπου για τα νατοϊκά επιχειρησιακά σχέδια δεν υπάρχουν εθνικά σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας, αλλά ενιαίος επιχειρησιακός χώρος. Σε αυτό το νατοϊκό πλαίσιο, οι απαιτήσεις της Τουρκίας σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, δεν είναι παρά διμερείς διαφορές συμμάχων του ΝΑΤΟ, που θα πρέπει να επιλυθούν με αμοιβαίες υποχωρήσεις (πάγια θέση του ΝΑΤΟ στις ελληνοτουρκικές διαφορές, εμφανώς φιλοτουρκική, όπως την είχε προσδιορίσει ο πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιόζεφ Λουνς 1972-1985, αφού εξισώνει το θύτη με το θύμα).
Η Ελλάδα έχει προσδεθεί στο νατοϊκό άρμα και με βάση την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, έχει εκχωρήσει το σύνολο των στρατιωτικών βάσεων της Ελληνικής Επικράτειας, για την κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η Σούδα και η Αλεξανδρούπολη, αποτελούν σημεία αναφοράς, για τις μετακινήσεις και τον ανεφοδιασμό αμερικανονατοϊκών δυνάμεων, που μετακινούνται ή περιπολούν σε διάφορες περιοχές της Βαλκανικής, της Μαύρης Θάλασσας και της Ευρασίας , σύμφωνα με τα επιχειρησιακά σχέδια της Συμμαχίας, που σχετίζονται με τον Πόλεμο στην Ουκρανία. Η Ελλάδα έσπευσε από τις πρώτες χώρες να αποστείλει στρατιωτικό υλικό με προορισμό τον Ουκρανικό στρατό. Και όλα αυτά, χωρίς η Ελλάδα, να απαιτήσει, στοιχειώδη κάλυψη, από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, στην περίπτωση που αμφισβητηθούν εμπράκτως, με την απειλή ή τη χρήση στρατιωτικής βίας, ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, από την σύμμαχο Τουρκία.
Η Τουρκία, δεν είναι μια θεωρητική απειλή για την Ελλάδα. Η πολιτική της Τουρκίας, είναι η παγίωση της δορυφοριοποίησης της Κύπρου, η αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, η αναγνώριση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης σε τουρκική κοινότητα και φυσικά, η απειλή πολέμου (Casus Belli) στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο και να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα. Και οι θέσεις αυτές της Τουρκίας ισχυροποιούνται, από τις επιλογές του συστήματος εξουσίας του Τ. Ερντογάν, που «παζαρεύει» σκληρά τον γεωπολιτικό ρόλο της Τουρκίας, φιλοδοξώντας να γίνει αξιόπιστος διαμεσολαβητής μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Ένα από τα «παράδοξα» του Πολέμου στην Ουκρανία είναι ότι η Τουρκία, μία κατεξοχήν αναθεωρητική δύναμη, εμφανίζεται ως «ειρηνοποιός δύναμη», αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, αποκαθιστά σταδιακά τις σχέσεις της με την Ουάσιγκτον, δεν μετέχει στις κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας, προσκαλεί ρώσους ολιγάρχες να επενδύσουν στην Τουρκία , ενώ ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι προτείνει την Τουρκία, για εγγυήτρια δύναμη σε πιθανή ρωσοουκρανική συμφωνία. Ποια την Τουρκία, που διατηρεί κατοχική δύναμη στην Κύπρο!
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αρνητικές επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, όπως στην θεματική αύξηση των τιμών των ενεργειακών προϊόντων αλλά και των τροφίμων. Ο πόλεμος, επιδείνωσε τις αναταραχές στην πλευρά της προσφοράς γεωργικών προϊόντων, δημιουργώντας περαιτέρω προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα. Η Ευρώπη παρουσιάζει σημαντική εξάρτηση στην αγορά σιτηρών από τη Ρωσία και την Ουκρανία, ενώ είναι πλήρως εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Ελλάδα επιδεικνύει συνολικά τη μεγαλύτερη εξάρτηση από τις εμπλεκόμενες στην παρούσα κρίση χώρες, όσον αφορά την εισαγωγή σιτηρών. Η «τραυματισμένη» ελληνική οικονομία, δεν έχει πολλά περιθώρια, να καλύψει τις ανάγκες της, καταβάλλοντας υπέρογκα ποσά. Επομένως, οι χώρες-μέλη της ΕΕ θα επηρεαστούν από τις διαταραχές στην αγορά τροφίμων, αλλά και από την τεχνητή έλλειψη φυσικού αερίου (αδυναμία πληρωμής σε ρούβλια όπως απαιτεί ο Πούτιν), εξυπακούεται πιο πολύ οι χώρες με αναιμικές οικονομίες όπως η Ελλάδα, ως συνέπεια του πολέμου στην Ουκρανία. Για αυτό εκτιμάται, ως σοβαρός κίνδυνος, η επισιτιστική κρίση να απλωθεί στην Ευρώπη και να προστεθεί στις αναπόφευκτες συνέπειες του Πολέμου στην Ουκρανία.
